________________
प्रथमप्रकाश.
आ पद्योने कही ते अंबम श्रावके विचार्यु के "सुलसाने में घणी रीते चलायमान करी ते उतां पण ते जरा पण चलित थ नहीं. तेथी तेनी दृढताने पूर्ण धन्यवाद घटे "
आई विचारी ते अंबा श्रावके पोतानुं मायारुप फेरवी स्वानाविक रुप धारण कयु, अने ते हृदयमां प्रसन्न थश्ने सुनसाना घरमां आव्यो. सती सुलसा तेने मूलरुप धारी जोइ बेठी थइ सामी आवी अने तेने एक साधर्मि बंधु तरीके मान आपी आ प्रमाणे बोली-“हे त्रण जगत्ना स्वामी श्री वीर प्रभुना श्रावक, तमे कुशल गे?" एम सुखशातानुं प्रश्न करी तेना चरण, प्रक्षालन करी तेने पोताना गृह चैत्यनुं वंदन कराव्युं अंबर श्रावक पण विधि पूर्वक चैत्यवंदन करी सुखसा प्रत्ये बोध्यो-“हे महासति, आ जरतक्षेत्रने विषे तमे एकज धर्मने विषे दृढतावाला अने पुण्यवान् गे; कारणके, श्री वीर प्रनुए मारे मुखे तमोने धर्मबाल कहेवराव्यो ने.
अंबाना मुखथी आवात सांनळी मुलसा अतिशय आनंदवाली पर गइ. अने जे दिशामां प्रत्तु विहार करता हता, ते दिशा तरफ अंजलि जोकी, प्रजुने हृदयमां धारण करी तेणे उत्तम वाणीथी प्रन्नुनी स्तुति करी.
आ वखते तेणीनो आशय विशेष जाणवाने माटे अंबम आ प्रमाणे बोटयो-" महासती, आ नगरनी बाहेर हमणा ब्रह्मा, विष्णु अने शंकर प्रत्यक्ष आव्या हता, तेमना दर्शन करवाने तमे गया हता के केम ? मुलसा बोली-" देव, जे पुरुषो जैन धर्ममां अनुरक्त थया होय, तेोरागषरुप शत्रु
ओने जीतनारा, जव्यजनोनो उपकार करनारा, सर्वज्ञ अतिशय संपन्न अने पोताना तेजथी सूर्यने पण पराजित करनार एवा देवाधिदेव श्री महावीर मनुने मूकी राग, केष तथा मोहथी पराजव पामेना, निरंतर स्त्री सेवामां तत्पर रहेनारा, वध बंधन वगेरे क्रियाने आचरनारा आत्म धर्मने नहीं जाणनारा अने सूर्यनी
आगळ खद्योत जेवा ते देवाने जोवा केम उत्साह करे ? अर्थात् नज करे. कोश पुरुषे परम आल्हादने आपनारा अमृततुं पान कर्यु होय तेने खारं पाणी पीवानी इच्छा केम थाय ? कदिपण न थाय. जेणे हीरा, माणक तयारत्नोनो वेपार कर्यो होय तेने काचना कमकानो वेपार करवो केम रुचे ? हे देवता, तमे जिनेश्वरना
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org