________________
प्रथम प्रकाश.
२०७
थवाथ योगनो निरोध थाय छे. ते पछी पर्यवसाने सिद्धिनुं फळ प्राप्त थाय बे. आ प्रमाणे सम्यक्त्वना त्रीजा भूषण तीर्थसेवानुं फल जाए। सम कितवंत पुरुषोए मां प्रवृत्ति करवी.
सम्यक्त्वनुं चोयुं भूषण.
सम्यक्त्वनुं चोयुं भूषण स्थिरता बे स्थिरता एटले चित्तनी चपलतानो जाव. जैनधर्मने विषे पोतानुं अथवा परनुं स्थिरपणं कर-दृढ चित्त राखी रहें, स्थिरता कवा बे. परत थींनी महान् समृद्धि जोवामां आवे तोपण सुन्नसानी पेठे निःप्रकंप रहेनुं, जिन वचन उपर त्र्यविचन्न श्रद्धा राखवी. तेवा जीवो धर्मी कवाय बे. जे दृढधर्मी पुरुषो होय बे, तेयो अरिहंतना प्ररुपेला आगममां प्रशंसनीय गाय बे. ते विषे आगममां कहुं बे के, “ चार प्रकारना पुरुषो होय . १ प्रियधर्मी डे पण दृढधर्मी नयी. २ दृढधमीं बे, पण प्रियधमी नथी. ३ धर्मी ने प्रियधर्मी ने ४ हृदधर्मी नथी तेम प्रियधर्मी पण नथी. आ चार प्रकारैना पुरुषोमांत्री जो प्रकार सर्वोत्तम बे. अने ते जव्य पुरुषोए ग्रहण करवा योग्य बे.
46
स्थिरता विषे सुनसानो वृत्तांत.
जंबुपना भरत क्षेत्रने विषे मगध नामे देश छे. ते देशनी राजधानी राजगृही नगरी बे. ते नगरीमां प्रसेनजित् नामे राजा राज्य करे बे. ते सर्व उचित कलामां कुशल बे. तेने नाग नामे एक सारथि हतो. ते राजा प्रसेनजित्ना चरण कमळनी सेवामां सदा तत्पर रहेतो हतो. तेने सुनसा नामे स्त्री हती. ते पतिव्रता ने जैन धर्म उपर पूर्ण रागी हती. ते गुणवती बाला सर्वदा शुरू निष्ठाथी देव जक्ति ने पति जक्ति करती हती.
एक दिवसे नागसार थिए कोई घरमां गृहस्थने पोताना उत्संगमां पुत्रने रमामतो जोयो. पोते अपुत्र होवाथी ते जोइ हृदयम अतिशय परिताप पाम्यो
ने पोताना मुखने हाथ ऊपर राखी या प्रमाणे मनमां कहेवा लाग्यो - " अहो ! हूं केवो मंद जाग्यवान् बुं के मारे एक पण पुत्र नयी. या जाग्यवान् पुरुपने धन्य छे के जेने हृदयने आनंद आपनारा घणा पुत्रो डे.
"
प्रातुं चिंतवतो
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org