________________
प्रथम प्रकाश
gu
जेनुं शरीर पीमित थयेनुं , एवो ते शेव अतिशय वेदना जोगवी मृत्यु पामी गयो. मरण वखते तेनुं ध्यान तेनी वाव्य उपर हतुं, तेथी ते मरण पामीने तेज वाव्यमां गर्नज देमकापणे उत्पन्न थया. ते वाव्य जोड्ने ते वाव्य पोतानी करावी बे, एम थतां तेने जाति स्मरणशान जप्तन्न थइ आव्यु. ते ज्ञान उप्तन्न थवाथी तेना जाणवामां आव्यु के, जैन धर्मनी विराधना करवाथी आ फळ प्राप्त थयु छे, तेथी तेना हृदयमां वैराग्य उप्तन्न थइ आव्यु. आथी ते देको विचार करवा लाग्यो के," आजथी हवे मारे निरंतर न तप करवो. पारणाने दिवसे वाव्यना कांग नपर आवी स्नान करता एवा लोकोथी प्रासुक थयेला जलनु पान कर अने प्रासुक थयेली मृत्तिकानुं नक्षण करवं." आवो विचार करी तणे तेवो अनिग्रह धारण कर्यो.
एक वखते ते वाव्यने विषे स्नान करवाने आवता एवा स्रोकोथी मारूं आगमन तेना सांजळवामां आव्युं, तेथी मने ते पोताना पूर्व जवनो धर्माचार्य मानी एक सहस्त्र पत्रवाद्धं कमळ मुखमां लश् मने वंदना करवाने नीकट्यो. ते व. खते केटलाएक दयालु लोको मने वंदना करवा आवता हता, तेमणे दयाबुषिथी ते देमकाने वारंवार वाव्यना जलमा नांखवा मांझयो. उतां पण मने वंदना करवामां एकाग्रचित्तवाळो ते देमको वाव्यमांथी वाहेर नीकली जेवामां आवतो हतो, तेवामां लक्तिथी जेनुं मन उल्लास पामेलु डे एवो श्रेणिकराजा घणो परिवार बस्ने मने वंदन करवा आवतो हतो, ते तेज मागे नीकळ्यो. कर्म योगे ते देमको श्रेणिकराजाना घोमानी खरी नीचे चकदाइ गयो. शुन्न ध्यानथी त्यांज मृत्यु पामी ते सौधर्म देवलोकने विषे दर्डरांक नामे महा समृधिवान् देवतारुपे जप्तन्न थयो. तरतज तेने अवधिज्ञान उप्तन्न थयु. तेथी तेणे पोताना पूर्व नवनो वृत्तांत अवलोकी अहीं मारा समवसरणनी बीना जाणी तत्काळ अहीं मने वंदना करवाने आव्यो अने पोतानी सर्व समृद्धि देखामी पालो पोताना स्थान प्रत्ये चाट्यो गयो. हे गौत्तम, ए प्रमाणे एरांक देवनो वृत्तांत में तमने को जे."
. गौतम मुनिए पुनः प्रजुने प्रश्न कर्यो " जगवन् , ए देवता अहथि। च्यवीने क्यां जशे ? " लगवाने कह्यु, " ते महाविदेह क्षेत्रने विषे जप्तन्न थशे." - मिथ्यात्वीना परिचयथी केव नगरुं फळ मळे ? ते विषे आ नंदमणि
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org