________________
श्रमण वंशवृक्ष
(४९) देवसुन्दरसूरि महाविद्वान, अनेक ग्रंथोना रचयिता अने अनेक राजाओना प्रतिबोधक आ आचार्य महाराज वि. सं. १४६०मा स्वर्गवासी थया.
वज्रसेनसरि तेओ नागपुरीय तपागच्छना आचार्य, सारंगभूपतिना प्रतिबोधक अने अल्लाउद्दीन खीलजीना उपदेशक हता. तेमणे एक हजार लोढाओने जैन बनाव्या हता. एमनो समय चौदमी शताब्दिनो छे.
हेमतिलकसरि भाटी राजा दुलचीरायने जैन बनावनार आ आचार्य महाराज चौदमी सदोमां थया छे.
रत्नशेखरसूरि आ नागपुरीय तपागच्छना आचार्य हता अने तेमणे फिरोजशाह तघलखने प्रतिबोध्यो हतो.
(५१) मुनिसुन्दरसरि आ आचार्य अध्यात्मकल्पद्रुम आदि ग्रंथोना रचयिता, सहस्रावधानो गूजनातना सुलतान मुझफरखानने उपदेश आपनार अने खंभातना सुबा दफरखानना प्रतिबोधक हता. ए दफरखाने तेमनी अद्भुत वादशक्तिथी प्रसन्न थई तेमने “वादिगोकुलसंड"र्नु बिरुद आप्यु हतुं अने दक्षिणना पंडितोए तेमने “कालीसरस्वती"नु बिरुद आप्यु हतुं. तेमणे सिरोहीना राजा सहस्रमल्लने उपदेश आपी अमारी प्रवर्तावी हती. तेमनो १४९९मा स्वर्गवास थयो.
(५२) रत्नशेखरमरि श्रादविधि प्रमुख अनेक ग्रंथोना कर्ता आ आचार्य महाराज महाविद्वान हता. तेमने खंभातना सुबा दफरखाननी सभामां बांबी प्रमुख ब्राह्मण पंडितोए "बालसरसाती"नु बिरुद आप्यु हतुं. सुबा उपर तेमणे सारो प्रभाव पाड्यो हतो. तेमनो १५०७मा स्वर्गवास थयो.
(५६) आणंदविमलमूरि तेओ महातपस्वी, क्रियोदारक अने सुविहित शिरोमणि हता. तेमना तप, त्याग, चारित्र अने उपदेशथी प्रसन्न थई सौराष्ट्रना अधिपति सूरत्राणे सौराष्ट्रमां सदा साधुओ विचरे एवी मागणी सूरिजी पासे करी हती, तेथी तेमणे पोताना शिष्य पंन्यास जगर्षिप्रमुखने सौराष्ट्रमा विहार कराव्यो हतो. तेमणे पण मूरत्राण उपर सारो प्रभाव पाड्यो हतो. वि. सं. १५८७मां सूरिजीना उपदेशथी कर्माशाहे शत्रुजयनो सोलमो उद्धार कराव्यो. विक्रम संवत् १५९६मां नव उपवासनुं अनशन करी सूरिजी स्वर्गे पधार्या हता.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org