________________
व्याश्रयमहाकाव्ये
[ जयसिंहः ]
धिग्निष्फलत्वाद्गर्हामहे यतस्त्वामदेवबुद्ध्या निन्दताम् । किंभूतम् । अपि करामलकवत्करस्थामलकीफलमिव जगत्केवलज्ञानेन पश्यन्तम् ||
२४०
आमलक । इत्यत्र "फले" [ ५८ ] इत्यणो मयटो वा लुप् ॥ लाक्षाश्वत्थ । इत्यत्र "लक्षादेरण्" [ ५९ ] इत्यण् ॥
जाम्बव जम्बू । अत्र "जम्ब्वा वा " [ ६० ] इति वाण् ।
2
त्वयि भक्तस्तद्धितंवद्भूयोप्यङ्गविकारतः ।
भवेन्न हि भवे जन्तुर्जगदेकदयानिधे ॥ ८२ ॥
पक्षे लुप् ॥
४
८२. हे जगदेकदयानिधे त्रिभुवनमध्ये दयाया एकस्थान श्री - नेमे त्वयि भक्तो जन्तुरङ्गविकारतोङ्गमेव योसौ विकार आत्मनो - विभिन्नत्वेन विकृतिस्तेन आद्यादित्वात्तस् | [ ७. २. ८४ ] शरीररूपेण विकारेण भूयोपि भवे न हि भवेत् त्वद्भक्त्यापुनर्भवावाप्तेः पुनः संसारे न जायेतेत्यर्थः । तद्धितवदिति । अङ्गेति कोमलामन्त्रणे । यथा विकारतो विकारेर्थे कपोतस्य विकारावयवो वा कापोतः । कापोतस्य विकारावयवो वेत्यादौ पुनरपि तद्धितो “ दोरप्राणिनः ” [ ६. २. ४९. ] इत्यादिना मयडादिस्तद्धितप्रत्ययो “न हिरवय० " [ ६.२.६१ ] इत्यादिना निषेधान्न स्यात् ॥
त्वदाकृष्यान्यतश्वेतो नयेद्यः स कुधीः क्षिपेत् ।
कापित्थं द्रवयात्पात्राद्रसं भस्मनि गोमये ॥ ८३ ॥
१ बी 'तभूयो' सी 'त' २ ए 'योग्य'- ३ बी सी 'नि गौम
१ सी निन्दिता, ४ सी श्रीभूयेपि.
२ बी यन्ताम् ३ सी वाद्भयोप्यंगविकारित लु ५ ए नेमि त्व'. ६ बी सी जायतेत्य'.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
