________________
१५६
व्याश्रयमहाकाव्ये
[ जयसिंहः ]
बहुत्वविशिष्टे च युष्मदभिधेये तध्वमौ हिस्वौ च । देहि देहीत्यादिष्वितिशब्दः संबन्धोपादानार्थोन्यथा सत्त्वभूतार्थवाचिनोराख्यातयोर्मिथः संबन्धो नावये ॥
व्योमाटाट तिरः कूपमटेत्यादुश्च मक्षिकाः । पतोत्पत रसेत्युच्चैरयतन्तोषरक्षिकाः ॥ १०० ॥
१०० मक्षिकाच व्योमाटाट तिरः कूपमटेत्या टुव्यमा टुस्तिरस्तिरचीनमा टुः कूपमादुरित्येवंप्रकारेणा मुस्तथा मक्षिका ऊपरक्षिका ऊषं रक्षितुमुच्चैरत्यन्तं पतोत्पत रसेत्ययतन्तापतन्नुदपतन्नैरसन्नध्वनन्निति प्रयत्नं चक्रुः ॥
अथाह नागो राजानं जगञ्जसि रक्षसि । शासीत्यधिकरोषि त्वं प्रसीदेहि रसातलम् ॥ १०१ ॥
१०१. नागो राजानमथाह बभाषे । अथशब्दस्य पुरादौ पाठादतीते वर्तमाना । हे राजंस्त्वं जगद्विश्वत्रयं जयसि रक्षसि शाँस्सि शिक्षयसि चेत्येवंप्रकारेण जगदधिकरोषि नियुङ्के सकलजगत्स्वामीत्यर्थः । तस्मात्प्रसीद रसातलमेहि ॥ प्रसीदेहीत्यत्र “ओमीङि” [ १. २. १८ ] इत्यल्लुक् ॥
संगच्छख प्रमोदख श्लाघस्खेत्युच्छसिष्यति ।
नागलोकः समग्रोपि नेत्रेन्दौ त्वय्युपागते ।। १०२ ॥ १०२. स्पष्टः । किं तु संगच्छस्व प्रमोदस्व लाघस्वेत्युच्छसि -
१ ए व्योगाटा.
२ ए सी डी शास्मीत्य.
३ बी 'गम्यते । व्यो.. ४ ए
१ ए सी डी मद्यभि. २ बी 'दान'. ५ए रहितु'. ६ डी 'नस'. ७ सी शास्मि शि.. ८ एसी डी ९ ए डी युद्धे स सी युक्त स', १० ए सी डी
माहि इ.
'टु
"दविक
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
