________________
[ है ०५.४.२. ]
त्रयोदशः सर्गः ।
१३५
मित्यर्थः । अपरस्त्वाह । आयान्तं पश्याधुनैवागतं जानीहीत्यर्थः । तथाहो तत्र मर्त्यलोके कदा त्वं गमिष्यसीति प्रश्न एकः प्रत्याह । नन्वयमहं गच्छाम्यधुनैव गमिष्यामीत्यर्थः । अपरस्त्वाह । यान्तं मां पश्याधुनैव गमिष्यन्तं जानीहीत्यर्थः । इत्येवंविधा या अन्योन्यमुक्तयस्तच्छालिभिः । शिष्टं स्पष्टम् ॥
कदागा अयमागां कंप्यस्येष्याम्यसौ विभो । इतीशाला पवांस्तत्र रत्नचूडोस्ति नागराट् ॥ ४३ ॥
४३. तत्र भोगा (ग) वत्यां रत्नचूडो नाम नागराजस्ति । कीदृक् । ईशस्य वासुकेरालापः संभाषणा तद्वान् । आलापमेवाह । अहो कदागाः सेवार्थं मत्पार्श्वे कस्यां वेलायामायासीरिति प्रश्ने प्रत्या [ह] | हे विभो अमागां तवा ( था ) हो कहें ( ) ध्यसि । अधुना मत्पार्श्वगतः पुनः कदागमिष्यसीति प्रश्न आह । असावेष्यामीति । अतिमान्यत्वाद्वासुकित्वकण (किस्तं क्षण ?) मपि सु (स्व ?) पार्श्वान्मोक्तुं नेच्छतीत्यर्थः ॥
कदायातः । एष आयामि । आयान्तं पश्य । कदा गमिष्यसि । अयं गच्छामि । यान्तं पश्य । इत्यत्र " सत् ० " [१] इत्यादिना वर्तमानावत्प्रत्ययाः । वावचनाद्यथाप्राप्तं च । कदागा अयमागाम् । कष्यसि एष्याम्यसौ ॥
शङ्खपाल कुलोत्तंस त्वमायासी रणे यदि ।
दैत्यानं जैपमित्यूचे स्वयं वासुकिनापि यः ॥ ४४ ॥
1
४४. स्पष्टः । किं तु । आयासीरागमिष्यसि । अजैषं जेष्यामि । यो रत्नचूडः । एतेनास्यातिविक्रान्तत्वोक्तिः ॥
१ ए कष्यस्येष्या° २ एनजीप
१ सी अजेषं.
२ एस्या वि..
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org