________________
५८२
याश्रयमहाकाव्ये [ दुर्लभराजः] तथा स्वां नगरी पत्तनमग्लुचञ्च । अथ तथा संभ्रमः कौतुकादिना चित्तात्तो ?]क्षेपात्त्वरणमादरो वा सह तेन ये वधूजनास्तेषां यानि लोचनानि तेषां पात्रतां विषयत्वमग्लुचीच प्राप च । महोत्सवेन पुर्या प्रविशन्पौरीभिः ससंभ्रमं ददृश इत्यर्थः ॥
लूदित् । अशकत् ॥ धुतादि । अद्युतत् । अरुचत् ॥ पुष्यादि। अपुषत् । अशुषत् । अत्र "लदिद्" [६४] इत्यादिना-अङ् ॥
अरुधत् अरौत्सीत् । अश्वत् अश्वयीत् । अस्तभत् अस्तम्भीत् । अघुचत् अम्रोचीत् । अम्लुचत् अम्लोचीत् । अग्रुचत् अग्रोचीत् । अँग्लुचत् अग्लोचीत् । अग्लुचत् अग्लुञ्चीत् । अजरत् अजारीत । इत्यत्र "ऋदिच्छि' [६५] इत्यादिना वा-अङ् । ग्लुचग्लुञ्चोरेकतरोपादानेपि रूपत्रयं सिध्यति । अर्थभेदात्तु द्वयोरुपादानम् ॥ अन्ये त्वनिधानसामर्थ्याद्चेर्नलोपं नेच्छन्ति । तेनाग्लुञ्चत् ॥ वसन्ततिलका छन्दः ॥
॥ इति श्रीजिनेश्वरसूरिशिष्यलेशाभयतिलकगणिविरचितायां श्रीसिद्धहेम
चन्द्राभिधानशब्दानुशासनव्याश्रयवृत्तौ सप्तमः सर्गः समाप्तः ॥
१ ए सी डी ई चित्ताक्षेपा. २ बी विश्यन्पौ. ३ सी त् । अत्र. ४ डी अम्लुच. ५ डी अम्लोची. ६ डी अग्लोचीत्. ७ ए दिच्छीत्या. ८ई ग्लुञ्चो'.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
