________________
[ है ० ३.२.१०२. ]
षष्ठः सर्गः I
४९३
नस्ये । इत्यत्र "येवर्णे" [ १०० ] इति नस् ॥ अवर्ण इति किम् |
नासिक्यम् ॥
शीर्षण्यघातैः । अत्र “शिरसः शीर्षन् " [१०१] इति शीर्षन् ॥
शीर्षण्यपाशान् शिरस्याः । अत्र " केशे वा [ १०२ ] इति वा शीर्षन् ॥ केचित्तु इल्वला मृगशीर्षस्य शिरस्यास्तारकाः स्मृताः ।
इति प्रयोगदर्शनात्केशादन्यत्रापि विकल्पमिच्छन्ति । शाखादियप्रत्यये च शीर्षन्निति नेच्छन्त्येव । तन्मतमाश्रित्य शिरस्या इत्यत्र द्वितीयव्याख्याने शिरसः शीर्षन्नभावः ॥
द्रोकैर्षिकाः केप्युदपेषमेणमदेन पिष्टेन सुगन्धयोयुः । मिया विहायोदधिकुम्भचारूदवाहनों अभ्युदवासजत्रि ॥ ७९ ॥
ad
७९. उदपेषं पिष्टेनोदकेन घृष्टेनैणमदेन कस्तूरिकया सुगन्धयो विलेपनात्सौरभाढ्याः केपि भटा अध्युदवासजस्त्रि । उदके वास उदवासस्तस्माज्जाता याः स्त्रियोप्सरेसस्तासु द्रागयुर्देवीभूता इत्यर्थः । यतः शैषिकाः शिरसा दीव्यन्तो जयन्तो वा । इण् । महाशूरत्वाद्रणे शिरःपणीकारकाः । किं कृत्वा । प्रियाः स्वभार्या विहाय । किंभूताः । उदकं धीयत एष्वित्युदधयो रणश्रान्तकान्तानां पानाय जलभृता कुम्भा - स्तै युवाहनानि जलवाहनानि शकटानि यासां ताः । एतेन प्रियेष्वत्यनुरागोक्तिः ॥
१ ए सी द्राकर्ष.
२ सी मेदे. ३. ए सी डी 'नादध्यु.
म ४ ए सी भूपाः । उ "रूण्यद ७ बी येथ
१ एसी नस । इ° २ ए सी रस्ता ३ ए सी कण । म डी कणि ५ ए सी 'श्चारुण्यदद डी 'श्चारुण्यद ६ बी
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
