________________
२४. आत्मना वा सह यैकता-निरालम्बनत्वं तद्पो
भावस्तस्य करणं यत्तत्तथा (व. प. ९२४) २५. से कि तं वइजोगपडिसंलीणया ?
२४. अथवा आत्म सहित एकता, निरालबनपणुं जेहो जी।
तद्रूप भाव छ तेहनें, करिवं हरष घणेहो जी। २५. अथ हिवै स्यूं ते आखियो, वचन जोग नों वारू जी।
प्रतिसलीनता पवर ही ? उत्तर दै जगतारू जी ।। २६. अकुशल वचन जोग रूंधवो, न वदै सावज्ज वाणी जी।
तथा कुशल वचन नी ऊदीरणा, निर्वद्य बोल जाणी जी ।। २७. तथा विशिष्ट एकाग्रपणे करी, एकता रूप जे भावो जी।
करिवं जे वच जोग नै, ए वचपडिसलीण सावो जी ।
२८. हिवै कायपडिसलीणया किसी?
तनु पडिसंलीणता तेहो जी। पाम्यो समाधि भली परै, बाह्य वृत्ति करि जेहो जी ।। २९. वलि अंतरवृत्ति करी जिको, प्रशांत चित्त सवायो जी। कर पग संहरचा छै जिणे,
पिण विक्षिप्त कर पग नांह्यो जी ।। ३०. गुप्त इंद्रिय काछवा नी परै,
किसी अवस्था नै विषे संतो जी। पूर्व थोड़ो-सो लीन आलीन ते,
पछै अति लीनपण रहंतो जी ।।
२६. वइजोगपडिसंलीणया अकुसलवइनिरोहो वा, कुसल
वइउदीरणं वा, २७. वईए वा एगत्तीभावकरणं। सेत्तं वइजोगपडिसंलीणया।
_ (श. २५।५७७) 'वईए वा एगत्तीभावकरणं' ति वाचो वा विशिष्ट
काग्रत्वेनै कतारूपभावकरणमिति (व. प. ९२४) २८,२९. से किं तं काय जोगपडिसलीणया ? कायजोग
पडिसलीणया जण्णं सुसमाहियपसंत-साहरियपाणिपाए 'सुसमाहियपसंतसाहरियपाणिपाए'त्ति सुष्ठ समाहितःसमाधिप्राप्तो बहिर्वृत्त्या स चासौ प्रशान्तश्चान्तर्वृत्त्या यः स तथा संहृतं-- अविक्षिप्ततया धृतं पाणिपादं येन स तथा
(व. प. ९२४) ३०. कुम्मो इव गुत्तिदिए अल्लीण-पल्लीणे चिट्ठति ।
'कुम्मो इव गुत्तिदिए' त्ति गुप्तेन्द्रियो गुप्त इत्यर्थः, क इव ? कुर्म इव, कस्यामवस्थायामित्यत एवाह'अल्लीणे पल्लीणे' त्ति आलीनः-ईषल्लीनः पूर्व
प्रलीनः पश्चात् प्रकर्षेण लीनः । (वृ. प. ९२४) ३१. सेत्तं कायपडिसंलीणया । सेत्तं जोगपडिसलीणया।
(श. २५१५७८) ३२. से कि तं विवित्तसयणासणसेवणया ?
३३. जण्णं आरामेसु वा
३४. उज्जाणेसु वा
३५,३६. जहा सोमिलुद्देसए [१८।२१२] जाव सेज्जा...
[श. २५२७९ पाटि]
३१. कही ए तनुप्रतिसंलीनता, जोग तणी वलि एहो जी।
आखी प्रतिसंलीनता, ए तीन भेद कहेहो जी ।। ३२. अथ हिवै स्यूं ते सेविवो, विविक्तसयनासन्नो जी ?
ए तुर्य भेद कहिये हिवै, सांभलजो धर मन्नो जी ।। ३३. उत्तम पवर प्रधान जे, पुष्प तणों वन जाणो जी।
तेह आराम कहीजिय, जेह विषे पहिछाणी जी। ३४. दाता पुष्प ने फल तणां, महावृक्ष समुदायो जी।
तेह उद्यान कहीजिय, जेह विषे मुनिरायो जी। ३५. जिम सोमल उद्देशके, शतक अठारमा मांडो जी।
दशम उद्देशक नै विषे, आख्यो तिम कहिवायो जी ।। ३६. जाव सेज्जा संथारा प्रतै, अंगीकार करी विचरंतो जी। जाव शब्द में पाठ जे, जाणे पंडित बुद्धिवंतो जी ।।
सोरठा ३७. जाव शब्द में जाण, देवकुल देहरा विषे ।
सभा विष पहिछाण, पवा प्रपा पाणी तणीं ।। ३८. स्त्री पशु पंडग रहीत, एहवी वस्ती नै विषे ।
फासु तिहां संगीत, एषणीक पीढादि जे ।। ३९. पीढ बाजवट जान, फलग पाटिया ने कह्यं ।
सेज्जा जायगा मान, संथारो दर्भादि नों।। *लय : धर्मदलाली चित्त धरै
३७. देवकुलेसु वा सभासु वा पवासु वा
३८. इत्थी-पसु-पंडगविवज्जियासु वा बसहीसु फासु
एसणिज्ज ३९. पीढ-फलग-सेज्जा-संथारगं
श००५, उ०७, हा०४६४ २१९
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org