________________
६०. सोलम शतके वाय, प्रथम उद्देशे भगवती ।
आहारक तनु निपजाय, प्रमाद आश्रयो अधिकरण ।।
६०. जीवे णं भंते ! आहारं सरीरं निव्वत्तेमाणे कि
अधिया रणी पुच्छा। गोयमा ! अधिकरणी वि, अधिकरणं पि । से केणठेणं जाव अधिकरणं पि?
गोयमा ! पमायं पडुच्च। (भ. श. १६२३,२४) ६१. (पन्नवणा ३६७१,७३,७७)
६१. वलि पन्नवणा माहि, पद छत्तीसम नै विषे ।
वैक्रिय तेजू ताहि, समुद्घात आहारक कियां ।। ६२. जघन्य क्रिया है तीन, उत्कृष्ट पंच क्रिया हुवै ।।
कषायकुशील चीन, पंच क्रिया उत्कृष्ट इम ।। ६३. वली चउवीसम द्वार, तेह विष इम आखियो ।
कहिये ते विस्तार, चित्त लगाई सांभलो ।। ६४. तजी कषायकुशील, पुलाकपणूंज आदरै।
बकुशपणू समील, पडिसेवणा कुशील है। ६५. निग्रंथ में फुन आय, बलि असंजमपणू आदरै।
संजमासंजम थाय, ए षट स्थान अंगीकर ।। ६६. कषायकुशील जेह, अप्रतिसेवक जो हवै।
तो संजम तज एह, श्रावकपणूं किम आदरै ।। ६७. साधुपणां ने भंग, श्रावकपणंज आदरै।
प्रत्यक्ष दोष प्रसंग, कषायकुशील नै विषे ।।
वा०- कोइ कहै - निग्रंथ दोष न लगाव ते मार्ट अप्रतिसेवक कह्य तिम कषायकुशील पिण अप्रतिसेवक छै ते माटै ए पिण दोष न लगावै । तेहर्नु उत्तर --- चउवीसम द्वारे कह्य निग्रंथपणुं तजी स्नातक में आवै, कषायकुशील में आवै अने असंजम में आवै । निग्रन्थ में इग्यारमों बारमों ए बे गुणठाणा पावै । जिवार बारमा थी तेरमें गुणठाणे जाय तब स्नातकपणुं अंगीकार कियो। अन इग्यारमा थी दशमें गुणठाणे आयां कषायकुशीलपणुं अगीकार कियो अनै इग्यारमें आउखो पुरो कियां अनुत्तर विमान में ऊपजै जिवार असं जम प्रति अंगीकार कर ते निर्पथपणां नै विषे अप्रतिसेवक हुवै। अनं कषायकुशील छ ठिकाणे आवै तिणमें पुलाकादिक प्रति अंगीकार कर तथा संजमासंजम प्रति आदरं ए साधुपण भांगी श्रावक थयुं ते प्रत्यक्ष प्रतिसेवक छ । अथवा निग्रंथ में वैक्रिय तेजु आहारक समुदघात न पावै, असुभ लेश्या पिण नधी अन कषायकूशील में केवलवर्जी छ समुद्घात छै तिणमें वैक्रिय तेजु आहारक समुद्घात पिण पावै, कृष्णादिक लेश्या पिण पावै, अनै नित्य पडिकमणो पिण करै, ते माट प्रतिसेवक छै इति । ६८. वलि श्रुत द्वारे जन्न, भणे कपायकुशील ए।
जघन्य अष्ट प्रवचन्न, उत्कृष्ट पूर्व चवद प्रति ।। ६९. दृष्टिवाद धर सार, वचन खलायां मुनि भणी ।
हसवो नहीं तिवार, दशवैकालिक अष्ट में ।।
६९. आयारपण्णत्तिधरं दिदिबायमहिज्ज गं । वइविक्खलियं नच्चा न तं उवहसे मुणी ।।
(दस. ८१४९)
७०. कषायकुशील मांय, ज्ञान दोय त्रिण चिहं कह्या।
मनपज्जव इण न्याय, कषायकुशील नै विषे ।। ७१. धुर त्रिहुं नियंठ माय, मनपज्जव बर्यो प्रभु ।
कषायकुशीले पाय, ज्ञान द्वार सप्तम विषे ।।
श० २५, ल०६, ढा० ४४५ ११५
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org