________________
१०२. सवेदओ जाव नपुंसगवेदओ जहा आहारओ ।
१०३. अवेदओ जहा अकसायी।
(श० १८।३४)
१०४. ससरीरी जाव कम्मगसरीरी जहा आहारओ, नवरं
-जस्स जं अस्थि ।
वेद द्वार १०२. सवेदी जाव नपुंसकवेदी,
आहारक जिम विध वरिमा । इक वच कदा चरम कदा अचरम,
बहु वच चरिमा अचरिमा ।। १०३. अवेदी अकषाइ जिम कहिवा, अचरम जीव रु सिद्ध ।
मनुष्य पदे कदा चरिम कहीजे, कदा अचरम प्रसिद्ध ।।
शरीर द्वार १०४. सशरीरी जाव कम्मगशरीरी, आहारक जिम अवलोय ।
णवरं विशेष जेहनें जे तनु छ, तेहनै ते कहियै सोय ।।
बा०-सशरीरी जाब कार्मण-शरीरी जिम आहारक तिम कहिवा । ते इम सर्व स्थानक नै विषे एक वचने तो कदा चरिम कदा अचरिम । बह वचने चरिमा पिण अचरिमा पिण । १०५. शरीर रहित तिको अशरीरी, एह सिद्ध भगवान ।
नोभव्य ने नोअभव्य आख्यो, कहिवो तिम पहिछाण ।।
पर्याप्त द्वार १०६. पंच पर्याप्ति करी पर्याप्तो, वलि जिण पंच पर्याय'
नहिं बांधी ते अपर्याप्तो छ, आहारक जिम कहिवाय ॥
वा०-इहां आहारक जिम कह्या, ते इम-सर्व स्थानक नै विषे एक वचने तो कदा चरम कदा अचरम । बहु वचने चरिमा पिण अचरिमा पिण। १०७. ए सगलाई पूर्व कह्या ते, एक बहु बचनेह ।
ए वे दंडक करिने भणवा, सर्व विचारी लेह ।।
वा.----जे जीव नारकादिक भाव प्रतं वतै छ अन वलि ते भाव प्रतै पामस्य ते भाव नी अपेक्षा करिक ते अचरम हवै। अनं जे भाव नों अत्यंत विजोग सर्वथा विरहो हुवै जे नारकादिक नै तेणे भावे करी ते चरम कहिये । एतले नारकादिक भावपण व वलि ते नारकादिक भाव न पामस्य ते नारकादि भाव नी अपेक्षाय चरम कहिये ।
१०५. असरीरी जहा नोभवसिद्धीय-नोअभवसिद्धीओ।
(श० १८१३५)
१०६. पंचहिं पज्जत्तीहि पंचहि अपज्जत्तीहि जहा
आहारओ।
१०७. सव्वत्थ-एगत्त-पुहत्तेणं दंडगा भाणियव्वा ।
वा०-'जो जं पाविहिति' गाहा 'यः' जीवो नारकादि: 'य' जीवत्वं नारकत्वादिकमप्रतिपतितं प्रतिपतितं वा 'प्राप्स्यति' लप्स्यते पुनः पुनरपि 'भावं' धर्म स 'तेन' भावेनतद्भावापेक्षयेत्यर्थः अचरमो भवति, तथा 'अत्यन्तवियोगः' सर्वथाविरहः 'यस्य' जीवादेर्येन भावेन स तेनेति शेषः चरमो भवतीति ।
(वृ०प०७३७) १०८. जो जं पाविहिति पुणो, भावं सो तेण अचरिमो
होइ। १०९. अच्चंतविओगो जस्स, जेण भावेण सो चरिमो ॥१॥
(श० १८१३६) ११०. सेवं भंते ! सेवं भंते ! त्ति जाब विहरइ ।
(श०१८।३७)
१०८. जोव नारक आदि देई जे, जेह भाव प्रति जाणी।
नारकादिकपणे लहिस्य पुनरपि, अचरम कहिये पिछाणी।। १०९. अत्यंत विजोग हुवै जे भाव नों, सर्वथा विरहो होय ।
जीवादिक ने जिण भावे करि, ते भावे करि चरम जोय ।। ११०. सेवं भंते ! सेवं भंते ! इम यावत विचरंत ।
अर्थ अठारमा शतक तणों ए, प्रथम उद्देशा नोतंत ।। १११. ढाल कहो ए तीनसो ऊपर, सितरमी सुविशाल । भिक्षु भारीमाल ऋषिराय प्रसादे, 'जय-जश' मंगलमाल ।।
अष्टादशशते प्रथमोददेशकार्थः ॥१८॥१॥
१. पर्याप्ति
०१८, उ०१, ढाल ३७० १२७
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org