Page Text
________________
५८१. अज्ज न भवसि, नाहि ते ममाहितो सुहमत्थि ।
(श० १५/१०३)
५८१. वलि तूं आज नहीं अछ, फुन मुझ थी अवलोय ।
निश्चै सुख नहिं तो भणी, इम वच बोल्यो सोय ।।
सर्वानुभूति-भस्मराशिकरण पद ५८२. तिण काले नै तिण समय, श्रमण भगवंत महावीर ।
तसु अंतेवासी सुशिष्य, गुणवंत अधिक गंभीर ।। ५८३. पूरव देशे ऊपनो, सर्वानुभूति नाम ।
वर अणगार सुहामणो, सरल भलो अभिराम ।।
५८२. तेण कालेणं तेणं समएणं समणस्स भगवओ
महावीरस्स अंतेवासी ५८३. पाईणजाणवए सव्वाणुभूती नाम अणगारे पगइ
भद्दए 'पाईणजाणवए'त्ति प्राचीनजानपदः प्राच्य इत्यर्थः ।
(वृ० ५० ६८३) ५८४. जाव (सं० पा०) विणीए धम्मायरियाणुरागेणं
५८४. जाब विनीत मुनी जिको, धर्माचारज सार ।
तेह तणे अनुराग करि, अधिक प्रीत अवधार ।। ५८५. एह अर्थ अणश्रद्धतो, ऊठ ऊठी साहि ।
जिहां गोशालो छै तिहां, आवै आवी ताहि ।।
५८६. मंखलिसुत गोशाल प्रति, बोलै एहवी वाय ।
जे पिण हे गोशालका! तावत प्रथम कहाय ।। ५८७. तथारूप जे श्रमण वा, माहण पासे उदार।
इक पिण आर्य धर्ममय, सुवचन धारै सार ।। ५८८. ते पिण तावत ते प्रतै, वंदै करै नमस्कार ।
जाव कल्याणकारी तिको, मंगलीक सुविचार ।। ५८६. दैवत ते धमदेव फुन, चित्त अह्लादक तेह ।
चैत्य कहीजै ते भणी, तसु पर्युपास करेह ।। ५६०. तो स्यूं हे गोशाल ! तुझ, भगवंत प्रव्रज्या दीध ।
फून भगवंत निश्चै करी, मुंडन कियो प्रसीध ।। ५६१. भगवंते निश्चै करी, सेव्यो व्रतीपणेह ।
भगवंत निश्चै सीखव्यो, तेज लेश आदेह ।।
५८५. एयमढें असद्दहमाणे उठाए उठे इ, उठेत्ता
जेणेव गोसाले मंखलिपुत्ते तेणेव उवागच्छइ,
उवागच्छित्ता ५८६. गोसालं मंखलिपुत्तं एवं वयासी-जे वि ताव
गोशाला! ५८७. तहारूवस्स समणस्स वा माहणस्स वा अंतियं
एगमवि आरियं धम्मियं सुवयणं निसामेति । ५८८. से वि ताव वंदति नमसति जाव (सं० पा०)
कल्लाणं मंगल ५८९. देवयं चेइयं पज्जुवासति ।
५९०. किमंग पुण तुमं गोसाला ! भगवया चेव पव्वाविए,
भगवया चेव मुंडाविए, ५९१. भगवया चेव सेहाविए, भगवया चेव सिक्खाविए
'सेहाविए' त्ति व्रतित्वेन सेधितः व्रतिसमाचारसेवायां तस्य भगवतो हेतुभूतत्वात् 'सिक्खाविए' त्ति शिक्षित
स्तेजोलेश्याद्युपदेशदानतः । (वृ० प० ६८३) ५९२. भगवया चेव बहुस्सुतीकए, भगवओ चेव मिच्छ
विप्पडिवन्ने ५९३. तं मा एवं गोसाला ! नारिहसि गोसाला !
५६२. फून भगवंत निश्चै करी, बहुश्रुत तुझ प्रति कीध ।
भगवंत थकीज पड़िवज्यो, भाव अनार्य प्रसीध ।। ५६३. तिणसू मा गोशाल ! इम, करिवा योग्य न कोय ।
हे गोशाला ! तुझ भणी, भाव अनारज जोय ।। ५६४. प्रकृति छाया तांहरी, निश्चै करी तेहीज।
पिण अन्य छाया छै नथी, इम मुनि वच सुकहीज ।। ५६५. मंखलिसुत गोशाल तब, सर्वानुभूति संत।
इहविधि वचन कह्य छते, आसुरुत्ते हुंत ।। ५६६. सर्वानुभूति मुनि प्रतै, तप तेजे करि सोय ।
जिम जे एक प्रहार करि, हणवू जेहनूं होय ।। ५६७. महायंत्र पाषाणमय, तिण करि हणि जास ।
तिह विधि ते मुनिवर तणी, करै भस्म नीं राश ।।
५९४. सच्चेव ते सा छाया नो अण्णा ।
(श० १५५१०४) ५९५. तए णं से गोसाले मंखलिपुत्ते सव्वाणुभूतिणा
अणगारेणं एवं वुत्ते समाणे आसुरुत्ते " ५९६. सव्वाणुभूति अणगारं तबेणं तेएणं एगाहच्च
५९७. कूडाहच्च भासरासि करेति ।
(श० १५३१०५)
३४२ भगवती जोड़
Jain Education Intemational
cation International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003620 |
| Book Title | Bhagavati Jod 04 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Tulsi Acharya, Mahapragna Acharya |
| Publisher | Jain Vishva Bharati |
| Publication Year | 1994 |
| Total Pages | 460 |
| Language | Prakrit |
| Classification | Book_Devnagari, Agam, Canon, & agam_bhagwati |
| File Size | 24 MB |