________________
५६६. अन्य अणछतूंज आतम प्रति, अन्य इम देखाड़ेह । . ते माटे तूं इम म कर हे गोशाल ! सुणेह ।। ५६७. तुझ इम करिवा योग्य नहीं, हे गोशाला ! जोय ।
तेहिज छाया तांहरी, नथी अनेरी कोय ।।
गोशालक का पुनः आक्रोश पद ५६८. मंखलि-सुत गोशाल तब, प्रभु इम कह्य छतेह ।
कोप्यो शीघ्र उतावलो, पंच पाठ इहां लेह ।।
५६६. अणण्णे संते अण्णमिति अप्पाणं उपलभसि, तं मा
एवं गोसाला! ५६७. नारिहसि गोसाला ! सच्चेव ते सा छाया नो अण्णा।
(श० १५३१०२)
५६६. श्रमण भगवंत महावीर प्रति, उच्च अवच वचनेह।
जे आक्रोसज वच करी, अतिही आक्रोसेह ।। ५७०. उच्च अवच वचने करी, आक्रोसी नै ताम ।
तू मूओ इत्यादि जे, वचन कहीने आम । ५७१. उच्च अवच वचने करी, उद्धंसण करिकेह।
उद्धसै कुलहीण तं, इत्यादिक वचनेह ।।
५६८. तए णं से गोसाले मंखलिपुत्ते समणेणं भगवया
महावीरेणं एवं वुत्ते समाणे आसुरुत्ते रुठे कुविए
चंडिक्किए मिसिमिसेमाण ५६९. समणं भगवं महावीरं उच्चावयाहिं आओसणाहि
आओसइ, ५७०,५७१. उच्चावयाहिं उद्धंसणाहिं उद्धंसेति,
'उच्चावयाहिं' ति असमञ्जसाभिः 'आउसणाहिं' ति मृतोऽसि त्वमित्यादिभिर्वचन. आक्रोशयति शपति 'उद्धंसणाहिं' ति दुष्कुलीनेत्यादिभिः कुलाद्यभिमानपातनार्थंर्वचनैः 'उद्धसेइ' त्ति कुलाद्यभिमानादधः पातयतीव।
(वृ० प०६८३)
५७२. उच्च अवच वचने करी, उद्धंसी नै ताम ।
वलि भंडा वच वीर प्रति, बोलै अधिक विराम ।। ५७३. उच्च अवच वचने करी, निभ्रंच्छन करिकेह।
निभ्रंछ तुझ साथ मुझ, नथी प्रयोजन एह ।। ५७४. उच्च अवच वचने करी, निभ्रंछी मैं सोय ।
वलि गोशालो वीर प्रति, बोलै कुवचन जोय ।। ५७५. उच्च अवच वचने करी, निच्छोड़णा करिकेह ।
निच्छोड़े त्यज मांहरो, तीर्थंकरपणुं एह ।। ५७६. उच्च अवच वचने करि, निच्छोड़ी गोशाल ।
वीर प्रतै वलि इम कहै, दुष्ट वचन विकराल । ५७७. पोता नां आचार थी, नष्ट थयो तूं सोय ।
कदाचि वितर्क अर्थ ए, हूं इम मानूं तोय ॥
५७३,५७४. उच्चावयाहिं निम्भंछणाहिं निभंछेति,
'निभंछणाहिं' ति न त्वया मम प्रयोजनमित्यादिभिः परुषवचन: 'निभंच्छेइ' त्ति नितरां दृष्टमभिधत्ते ।
(वृ०प०६८३) ५७५,५७६. उच्चावयाहिं निच्छोडणाहिं निच्छोडेति,
निच्छोडेत्ता एवं वयासी'निच्छोडणाहिं' ति त्यजास्मदीयांस्तीर्थकरालङ्कारानित्यादिभिः ।
(व०प०६८३) ५७७. नठे सि कदाइ,
'नठे सि कयाई' त्ति नष्ट: स्वाचारनाशात् 'असि' भवसि त्वं 'कयाइ' त्ति कदाचिदिति वितर्थिः अहमेवं मन्ये यदुत नष्टस्त्वमसीति ।
(वृ० ५० ६८३) ५७८. विणछे सि कदाइ,
"विणठेसि' ति मृतोऽसि । (प० वा० ६८३) ५७९. भट्ठे सि कदाइ, 'भटठोसि' त्ति भ्रष्टोऽसि-सम्पदः व्यपेतोऽसि त्वं ।
(वृ० प० ३८३) ५८०. नट्ठ-विणट्ठ-भट्ठे सि कदाइ, धर्मत्रयस्य योगपद्येन योगात नष्टविनष्टभ्रष्टोऽसीति।
(वृ०प० ६८३)
५७८. थयो विनष्ट रु तूं मुओ, कदाचित फुन ताम ।
वितर्क अर्थ शब्द ए, हूं इम मानूं आम ।। ५७६. भ्रष्ट थयो संपद थकी, कदाचित वच तेम ।
वितर्क अर्थे शब्द ए, हूं मानूं तुझ एम ॥
५८०. नष्ट विनष्ट रु भ्रष्ट तूं, हूं मानू तुझ हीन ।
समकाले त्रिहुं धर्म नां, जोग थकी पद तीन ।।
वा.-नष्ट, विनष्ट, भ्रष्ट-ए तीनू बोल समकाले थापवा नों जोग यकी ए तीनू पद भेला किया।
भ. श०१५ ३४१
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org