________________
*चतुर विचार करीनै देखो। (ध्रुपदं) ६०. संख नै पोखली जीमण कीधो, ते तो आपण छांदै रे।
तिणनै सरावै मूढ अग्यानी, कर्म तणां पंज बांधे रे ।। ६१. तिण जीमण नैं माठो जाणी, पोसो कर दियो त्यागी रे ।
पक्खी रै दिन पाप नै पचख्यो, संख बड़ो वैरागी रे ।। ६२. उपला श्रावका पोखली घर आयां,
विनय कियो शीस नमायो रे । ते तो छांदो आपणो जाण्यो, ते भगवंत नहीं सिखायो रे।। ६३. नमस्कार अम्मड़ – कियो चेलां,
ते सूत्र उववाई में चाल्यो रे। भगवंत भाव दोठा जिम भाख्या,
जिण धर्म में नहिं घाल्यो रे ॥ ६४. नवकार नां पद पंच परूप्या, श्रावक नै दियो टालो रे। जिन आगन्या नहिं गृहस्थ वांदण री,
भगवंत वचन संभालो रे ।। ६५. माहोमां विनय वियावच कीधां, वीर तो नहीं वखाण्या रे। गृहस्थ रा कार्य सावज्ज दीठा,
मन कर नैं भला नहिं जाण्या रे। ६६. पूर्वे पिण म्है अमड परिव्राजक, पास अणुव्रत धरिया।
स्थूल प्राणातिपात म्है पचख्या, जावजीव आदरिया ।। ६७. स्थूल मृषा नै स्थूल अदत्तज, सर्व मिथुन पहिछाणं ।
स्थूल परिग्रह ए सगलाई, जावजीव पचखाणं ।।
६८. हिवडा पिण भगवंत श्रमण, महावीर समीप सूसाखं ।
सर्व प्राणातिपात पचखां छां, जावजीव अभिलाखं ।। ६६. जावत सर्व परिग्रह पचखां, सर्व क्रोध अरु माणं ।
माया लोभ पेज्ज अरु द्वेषज, कलह अनैं अब्भक्खाणं ।।
६६. पुब्बि णं अम्हेहिं अम्मडस्स परिब्वायगस्स अंतिए
थूलए पाणाइवाए पच्चक्खाए जावज्जीवाए, ६७. मुसावाए अदिण्णादाणे पच्चक्खाए जावज्जीवाए,
सब्बे मेहुणे पच्चक्खाए जावज्जीवाए, थूलए परिग्गहे
पच्चक्खाए जावज्जीवाए। ६८. इयाणि अम्हे समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतिए
सव्वं पाणाइवायं पच्चक्खामो जावज्जीवाए। ६९. सव्वं परिग्गहं पच्चक्खामो जावज्जीवाए
सव्वं कोहं माणं मायं लोहं पेज्जं दोसं कलहं
अब्भक्खाणं ७०. पेसुण्ण परपरिवायं अरइरई मायामोसं मिच्छादसण
सल्लं अकरणिज्ज जोगं पच्चक्खामो जावज्जीवाए। ७१. सव्वं असणं पाणं खाइमं साइमं-चउम्विहं पि
आहारं पच्चक्खामो जावज्जीवाए। ७२. जं पि य इमं सरीरं इठें कंतं पियं मणुण्णं
७०. पेसुण परपरिवाद अरति-रति, मायामोस पिछाणं ।
मिथ्या-दर्शणशल पचखां छां, जावजीव लग जाणं ।। ७१. सर्व अशन पाणं अरु खादम, स्वादम चउविध आहारं।
तेहनां म्है पचखाण करां छां, जावजीव लग सारं। ७२. ए तनु म्हारो छै ते पिण मुझ, वल्लभ इष्ट वखानं ।
कांत कमनीय प्रिय सुंदर मनगमतो अति पहिछानं ।। ७३. अतिमनगमतो धज्ज विश्वास तणं हेतू ए जानं ।
करणहार कार्य नों ए तनु, तिणसू सम्मत मानं ॥
७३. मणामं पेज्जं वेसासिय संमयं
*लय : चतुर विचार करी नै देखो १. सू० ११७ २. पद्य संख्या ६० से ६५ तक आचार्य भिक्षु द्वारा रचित है। लिय : जयवर गणपति रै मनड़ो तुम सं
श० १४, उ०८, ढा० ३०१ २८१
Jain Education Intemational
For Private & Personal use only
www.jainelibrary.org