________________
अज्झोववन्ने कहितां अणपाम्या आहार नी चितवणा अधिकपणे करी रुपनी।
आहार ते वायु, तेल चोपड़णादिक अथवा ओदनादिक नो भोगवणो । तीव्र क्षुधा वेदनीय कर्म ना उदय थकी असमाधि छते ते क्षुधा वेदनीय उपशमावा नै अर्थ आहार करै--भोगवै।
अहेणं कहिता अथ हिवै आहार कियां पछ, वीससाए कहिता स्वभाव थकीज, कालं कहितां मरण ते काल नी पर काल कहियै मारणांतिक समुद्घात तेहनै काल कहिये, एतल मारणांतिक समुद्घात करीनै । तो पच्छा कहितां मारणांतिक समुद्घात पछै तेह थकी निवृत्त मूर्छादि विशेषण रहित आहार कर प्रशांत परिणाम नां सद्भाव थकी इति प्रश्नः । अत्र उत्तरं-हंता गोयमा ! इत्यादि,
अज्झोववन्ने' त्ति अध्युपपन्न:-अप्राप्ताहारचिन्तामाधिक्येनोपपन्नः । आहारं वायुतैलाभ्यङ्गादिकमोदनादिकं वाऽभ्यवहार्य तीव्रक्षुद्वेदनीयकर्मोदयादसमाधौ सति तदुपशमनाय प्रयुक्तम् 'आहारयति' उपभुङ्क्ते । अहे णं' ति 'अथ' आहारानन्तरं "विस्रसया' स्वभावत एव 'कालं' ति कालो-मरणं काल इव कालो मारणांतिकसमुद्घातस्तं करोति' याति 'तओ पच्छ' त्ति ततो--मारणान्तिकसमुद्घातात् पश्चात् तस्मान्निवृत्त इत्यर्थः अमूच्छितादिविशेषणविशेषित आहारमाहारयति प्रशान्तपरिणामसद्भावादिति प्रश्नः, अत्रोत्तरं-'हंता गोयमा !' इत्यादि, अनेन तु प्रश्नार्थ एवाभ्युपगतः, कस्यापि भक्तप्रत्याख्यातुरेवंभूतभावस्य सद्भावादिति ।
(वृ० ५० ६५०)
इण उत्तरे करी वलि प्रश्नार्थहीज अंगीकार कियो, एतले गोतम जे अर्थ पूछ्यो तिकोहीज प्रभु उत्तर दियो। किणही भक्त-प्रत्याख्यान वाला रै पिण इसा भाव नां सद्भाव थकी।
१४. अनन्तरं भक्तप्रत्याख्यातुरनगारस्य व्यक्तव्यतोक्ता, स च कश्चिदनुत्तरसुरेषूत्पद्यत इति तद्वक्तव्यतामाह
(वृ० प० ६५०)
सोरठा १४. अनंतरे अवदात, अणसणिया मुनि नो कह्यो ।
अनुत्तरे उपपात, को शुद्ध अणसणी तास हिव ॥ लवसत्तम देव पद
*चरण रयण सुध किरिया, आ तो ज्ञान सहित अनुसरिया जी, चरण रयण सुध किरिया। तिण सू सव्वदसिद्ध संचरिया जी, चरण रयण सुध किरिया।
शिव एक भवे अवतरिया जी, चरण रयण सुध किरिया ।। (ध्रुपदं) १५. प्रभ! छे लवसत्तम देवा? जिन कहै सुर छ सुखमेवा।
वा०-लव-शाल्यादिक नां करला लूणवा नी प्रमाणे क्रिया नै काल नों विभाग, सत्तम ----सात-सात नी संख्याए मान प्रमाण जे काल ते लवसत्तम । ते लवसत्तम काल लगै आउखे अछते शुद्ध अध्यवसाय वर्ततां छतां सिद्धि न गया पिण देव नै विषे ऊपनां ते लवसत्तमा । ते सर्वार्थसिद्ध नामा अनुत्तर विमान नां वासी।
१६. किण अर्थे प्रभु! इम कहियै, लव-सप्तम देव सुलहियै जी?
१७. जिन भाखै दे दृष्टतो, कोइ पुरुष तरुण बलवंतो जी। १८. जाव निपुण चतुराई, वलि शिल्प कला अधिकाई जी। १६. शाल तणां कंड जाणी, अथवा ब्रीही तणां पिछाणी जी। २०. तथा गोहं नां सोयो, अथवा जव नां अवलोयो जी। २१. वलि जव-जव धान्य विशेख, पाका सह नां संपेखं जी। २२. परिआयाणं कहिवाया, लवनोय अवस्था पाया जी।
१५. अस्थि णं भंते ! लवसत्तमा देवा, लवसत्तमा देवा ? हंता अस्थि ।
(श० १४१८४) वा०-लवा:-शाल्यादिकवलिकालवनक्रियाप्रमिताः कालविभागाः सप्त-सप्तसंख्या मान-प्रमाणं यस्य कालस्यासौ लवसप्तमस्तं लवसप्तमं कालं यावदायुष्यप्रभवति सति ये शुभाध्यवसायवृत्तयः सन्त: सिद्धि न गता अपि तु देवेषुत्पन्नास्ते लवसप्तमाः, ते च सर्वार्थसिद्वाभिधानानुत्तरसुरविमाननिवासिनः ।
(वृ० १०६५१) १६. से केणठेणं भंते ! एवं वुच्चइ-लवसत्तमा देवा,
लवसत्तमा देवा? १७. गोयमा ! से जहानामए केइ पुरिसे तरुणे १८. जाव निउणसिप्पोवगए १९. सालीण वा वीहीण वा २०. गोधूमाण वा जवाण वा २१. जवजवाण वा पक्काणं २२. परियाताणं
परियायाणं' ति 'पर्यवगतानां' लबनीयावस्था प्राप्तानां।
(वृ० प० ६५१) २३. हरियाणं
'हरियाणं' ति पिङ्गीभूतानां। (वृ० ५० ६५१)
२३. हरिताणं पाठ उदारी, ते पीला थया अपारी जी। *लय : सेव मुनी नों कीजे
श०१४, उ०७, ढा० २९९ २७१
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org