________________
१७. उट्ठाए उठेइ, उठेत्ता समणं भगवं महावीरं ।
तिक्खुत्तो जाव नमंसित्ता एवं बयासी-एवमेयं भंते !
१८. तहमेयं भंते जाव (सं० पा०) से जहेयं तुब्भे वदह
त्ति कटु जं नवरं देवाणुप्पिया ! अभीयिकुमारं रज्जे ठावेमि।
१७. ऊठी ऊभो थाय, वीर प्रति त्रिणवारं।
जाव नमण कर एम, वदै वच हितकारं । हितकारं जी, हे जगतारं, इमहीज तुम्हारा वच सारं।
म्हारै आज दिहाड़ो धिन्न, मिल्या प्रभु सुखकारं ।। १८. तिमहिज एह वच स्वाम, जाव ए तुम्ह वाणी।
एम करी नैं आम, जाव नवरं जाणी। नवरं जाणी जी, प्रभु गुणखाणी, अभीचकुमर नैं रज ठाणी।
म्हारै आज दिहाड़ो धिन्न, चरण शिव नींसाणी॥ १६. तदनंतर हूं स्वाम, देवानुप्रिया पासं ।
मंड थई मैं जाव, दीक्षा लेइस जासं। लेइस जासं जी, जिन कहै तासं, जिम सुख ह्व तेम करो फासं।
अहो देवानुप्रियाज ! म कर प्रतिबंध पासं ।। २०. शत तेरम षष्ठमुद्देश, ढाल बेसौ उपरै।
तीन असीमीं तंत, भिक्षु गण तिलक सिरै। गण तिलक सिर जी,
भारीमाल वरै, ऋषिराय पसाय सुजश उचरै। म्हारै आज दिहाड़ो धिन्न, सुजश 'जय' हरष धरै।
१९. तए णं अहं देवाणुप्पियाणं अंतिए मुंडे भवित्ता
अगाराओ अणगारियं पव्वयामि । अहासुहं देवाणुप्पिया ! मा पडिबंधं ।
(श० १३।१०८)
ढाल : २८४
केशीकुमार का राज्याभिषेक
दहा
१. राय उदायन तिण समय, निसुणी वीर वचन्न ।
हरष संतोष पायो घणो, तन मन थयो प्रसन्न । २. वीर प्रत वंदन करी, नमस्कार करि सोय।
अभिषेक गज तेह प्रति, चढे चढी अवलोय ॥ ३. स्वाम तणाज समीप थी, मृगवन थकीज न्हाल । नगर वीतभय छै जिहां, आवंतो भूपाल ।।
४. *राय उदायन नैं तदा, विचारणा मन मांह्यो।
यावत चित में ऊपनां, एहवा अध्यवसायो॥ ५. एक पुत्र ए मांहरै, अभीचि नाम कुमार ।
इष्ट कांत व्हालो घणो, मनगमतो अपार ।। ६. यावत दीठां हर्ष हुवै, सूणियां चित सोहरो।
ऊंबर फूल तणी परै, तसुं दर्शण दोहरो।। ७. ते माटै अभीचिकुमार नें, राज देई वीर पास। __ मुंड थई व्रत आदरूं, दिख्या लेऊं हुलास ।। *लय : प्रभवो मन में चिन्तबै या सीता सती सुत जनमिया
१. तए णं से उद्दायणे राया समणेणं भगवया महावीरेणं
एवं वुत्ते समाणे हट्ठतुझे २. समणं भगवं महावीरं वंदइ नमसइ, वंदित्ता नमंसित्ता
तमेव आभिसेक्कं हत्थि द्रुहइ, द्रुहित्ता ३. समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतियाओ मियवणाओ
उज्जाणाओ पडिनिक्खमइ, पडिनिक्खमित्ता जेणेव वीतीभये नगरे तेणेव पहारेत्थ गमणाए।
(श०१३।१०९) ४ तए णं तस्स उद्दायणस्स रण्णो अयमेयारूवे
अज्झथिए जाव (सं० पा०) समुप्पज्जित्था। ५. एवं खलु अभीयीकुमारे ममं एगे पुत्ते इ8 कंते पिए
मणुण्णे । ६. जाव (सं० पा०) हिययनंदिजणणे उंबरपुष्फ पिव
दुल्लभे सवणयाए, किमंग पुण पासणयाए ? ७. तं जदि णं अहं अभीयीकुमारं रज्जे ठावेत्ता समणस्स
भगवभो महावीरस्स अंतियं मुंडे भवित्ता भगाराओ अणगारियं पव्वयामि,
१९४ भगवती जोड़
Jain Education International
www.jainelibrary.org
For Private & Personal Use Only