________________
२१. ते प्रभु ! स्यूं सजोगी हुवै जो कांइ, अथवा अजोगी जाण ।
एवं जोग उपयोग नैं जी कांइ, वलि संघयण संठाण ।। २२. ऊंचपणो नै आउखो जी, ए सगलाई बोल ।
जेम असोच्चा नैं कह्या जी काइ, तिमहिज कहिवा तोल ।।
२१,२२. से णं भंते ! कि सजोगी होज्जा? अजोगी
होज्जा? एवं जोगो, उवओगो, संघयणं, संठाणं, उच्चत्तं, आउयं च-एयाणि सव्वाणि जहा असोच्चाए तहेव
भाणियवाणि। (सं० पा०) (श० ६।५८-६३) २३. से णं भंते ! कि सवेदए होज्जा ? अबेदए होज्जा ?
गोयमा ! सवेदए वा होज्जा, अवेदए वा होज्जा।
२३. ते प्रभु ! स्यूं सवेदे हवै जी काइ, अथवा अवेदे होय ?
जिन भाखै सवेदे हवै जी काइ, अथवा अवेदे जोय ।।
सोरठा २४. अक्षीण-वेद नैं जाण, अवधिज्ञान उपज्ये थके ।
सवेदी छतो पिछाण, तेह अवधिज्ञानी हुने ।। २५. क्षीण-वेदी रै जाण, अवधिज्ञान उपज्ये थके ।
अवेदी छतो पिछाण, तेह अवधिज्ञानी कह्यो। २६. *जो प्रभ! ते अवेदी हवै जी कांइ, तो स्यं उपशांत-वेद ।
अथवा क्षीण-वेदे हुवै जी कांइ ? हिव जिन भाखै भेद ।। २७. उपशांतवेदे ते नहिं जो कांइ, क्षीण-वेद में थाय ।
केवल लहिवू एहन जी काइ, तिण सू उपशांत नाय ।।
२८. जो प्रभु ! ते सवेदी हुवै जी कांइ, तो स्यूं इत्थीवेद ?
पूछा पूरवली परै जी कांइ, जिन कहै सण तज खेद ।। २६. इत्थिवेदे ते हुवै जी कांइ, तथा पुवेदे जोय ।
जन्म नपुंस विषे नहि जी कांइ, पुरुष-नपुंसक होय ।। ३०. स्यूं सकषाई ते हुवै जी काइ, के अकषाई कहाय ?
जिन कहै सकषाइ हुवै जी काइ, वलि अकषाई थाय ।।
२४. अक्षीणवेदस्यावधिज्ञानोत्पत्ती सवेदक: सन्नवधिज्ञानी भवेत् ।
(वृ०प० ४३८) २५. क्षीणवेदस्य चावधिज्ञानोत्पत्ताववेदक: सन्नयं स्यात् ।
(वृ० प० ४३८) २६. जइ अवेदए होज्जा कि उवसंतवेदए होज्जा ? खीण
वेदए होज्जा? २७. गोयमा ! नो उवसंतवेदए होज्जा, खीणवेदए होज्जा ।
उपशान्तवेदोऽयमवधिज्ञानी न भवति, प्राप्तव्यकेवल
ज्ञानस्यास्य विवक्षितत्वादिति । (वृ०प० ४३८) २८. जइ सवेदए होज्जा किं इत्थीवेदए होज्जा ? पुरिस
वेदए होज्जा ? पुरिसनपुंसगवेदए होज्जा? २६. गोयमा ! इत्थीवेदए वा होज्जा, पुरिसवेदए वा __होज्जा, पुरिसनपुंसगवेदए वा होज्जा । (श० ४।६४) ३०. से णं भंते ! कि सकसाई होज्जा? अकसाई
होज्जा?
गोयमा ! सकसाई वा होज्जा, अकसाई वा होज्जा। ३१. यः कषायाक्षये सत्यवधि लभते स सकषायी सन्नवधिज्ञानी भवेत् ।
(वृ० ५० ४३८) ३२. यस्तु कषायक्षयेऽसावकषायीति। (वृ० प० ४३८)
३१. जे कषाय नैं क्षय कियै विण, अवधिज्ञान लहीजिये ।
तेह सकषाई छतो वर, अवधिज्ञान कहीजिये। ३२. जे कषाय नैं क्षय किये तस्, अवधिज्ञान लहीजिये।
तेह अकषाई छतो वर, अवधिज्ञान कहीजिये। ३३. जो प्रभु ! अकषाई हुवै जी काइ, स्यूं उपशांत-कषाय ।
के क्षीण-कषाई नै विषे जी प्रभु ! अवधिज्ञान उपजाय ।। ३४. जिन कहै नहि उपशांत में जी कांइ, क्षीण-कषाई थाय ।
केवल पामवा योग्य छै जी काइ, तिण सं नहि उपशांत कषाय ।। ३५. जो प्रभु ! सकषाई हुवै जी काइ, कितली कषाय में थाय ?
जिन कहै चिहुं त्रिहुं बे इके जी कांइ, अवधिज्ञान उपजाय ।।
३३. जइ अकसाई होज्जा कि उवसंतकसाई होज्जा ?
खीणकसाई होज्जा? ३४. गोयमा ! नो उवसंतकसाई होज्जा, खीणकसाई
होज्जा। ३५. जइ सकसाई होज्जा से णं भंते ! कतिसू कसाएस
होज्जा? गोयमा ! चउसु वा तिसु वा दोसु वा एक्कम्मि वा
होज्जा। ३६. चउसु होमाणे चउसु-संजलणकोह-माण-माया
लोभेसु होज्जा।
38. चिहं कषाय हंते छते जी कांइ, तो संजलण कषाय ।
क्रोध मान माया विषे जी कांइ, लोभ विषे ए थाय ।।
* लय : वीरमती तरु अंब नी जी काइ +लय : पूज मोटा भांजै तोटा
श० ६, उ० ३१, ढाल १७४ ३३
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org