________________
२७. जिन कहै अर्थ समर्थ ए नांही, न दै कोइ नैं दीक्षा।
पिण उपदेश करै अमुका पै, लै संजम वर शिक्षा ।।
२८. ते प्रभु ! सीझै जाव सर्व दुख-कर्म तणो करै अंतो?
जिन कहै हंता सीज्झै यावत सह दुख अंत करंतो।।
२७. णो तिणठे समठे, उवदेसं पुण करेज्जा।
(श० ६।४८) 'उवएस पुण करेज्ज' त्ति अमुष्य पार्वे प्रव्रजेत्यादिकमुपदेशं कुर्यात् ।
(वृ०प० ४३६) २८. से णं भंते! सिज्झति जाव सव्वदुक्खाणं अंतं
करेति ? हंता सिज्झति जाव सव्वदुक्खाणं अंतं करेति ।
(श० ४।४६) २६. से णं भंते ! कि उड्ढे होज्जा? अहे होज्जा?
तिरियं होज्जा? ३०. गोयमा ! उड्ढं वा होज्जा, अहे वा होज्जा, तिरियं
वा होज्जा। ३१. उड्ढं होमाणे सद्दावइ-वियडावइ-गंधावइ-मालवंत
परियाएसु वट्टवेयड्ढपव्वएसु होज्जा ।
३२-३४. शब्दापातिप्रभृतयो यथाक्रम जम्बूद्वीपप्रज्ञप्त्यभिप्रायेण हैमवतहरिवर्षरम्यकरण्यवतेषु ।
(वृ० प० ४३६)
२६. ते प्रभु ! स्यूं उर्द्ध लोक विषेह, के हवै छै अधो लोयो।
हवै तिरछा लोक विषे ए? हिव जिन उत्तर जोयो । ३०. ऊंचा लोक विषे हवै अथवा, नीचा लोक में होयो ।
अथवा तिरछा लोक विषे हवं, हिव विवरो अवलोयो । ३१. उर्द्ध लोक विषे हुँतो थको, ए शब्दापाती जाणी। वियडावइ गंधावइ मालवंत, वृत्त वैताढ्य पिछाणी ।।
सोरठा ३२. यथाक्रमे ए जाण, जंबूदीवपण्णत्ती जे। __तसु अभिप्राय पिछाण, हेमवंतादिक क्षेत्र में । ३३. क्षेत्र हेमवंत मांहि, शब्दापाती' जाणज्यो ।
हरिवर्ष में ताहि, वियडावइ' वैताढ्य वृत्त ।। ३४. रम्यक क्षेत्र मझार, गंधावति' वैताढ्य वृत्त।
ऐरणवते विचार, मालवंत सूत्रे कह्य॥ ३५. 'क्षेत्र-समासे" तेथ हेमवत ऐरणवते । ___ हरिवर्ष रम्यक खेत, ए च्यारूं क्षेत्रां विषे ॥ ३६. शब्दापाती सार, वियडावइ गंधावइ ।
मालवंत ए च्यार, अनुक्रम मेले तो विरुद्ध । ३७. योजन एक हजार, ऊंचपणे आख्या चिउं ।
ऊंडपणे सुविचार, योजन अढ़ीसै कह्या ।। ३८. हेठ ऊपर जाण, लांबो-पहुलो सारिखो।
पाला नैं संठाण, ते पाला धान भरवा तणां ॥ ३६. सर्व रत्न रै मांहि, एक पद्मवरवेदिका ।
इक वनखंडे ताहि, वीटया छै वैताढय वत्त ।। ४०. गगनगामिनी लद्धि, तास प्रभावे त्यां गया ।
केवलज्ञान समिद्धि, उपजै तिहां रह्या छतां ।।
३५. क्षेत्रसमासाभिप्रायेण तु हैमवतरण्यवतहरिवर्ष रम्यकेषु भवन्ति ।
(वृ० प० ४३६)
४१. *सुर साहरण करी लेइ मूक्यां, तेह पडुच्च सुजोयो।
मंदरगिरि वन तृतीय सोमनसे, तुर्य पंडगे होयो।
४०. तेषु च तस्य भाव आकाशगमनलब्धिसम्पन्नस्य तत्र गतस्य केवलज्ञानोत्पादसद्भावे सति ।
(वृ० प० ४३६) ४१. साहरणं पडुच्च सोमणसवणे वा पंडगवणे वा होज्जा
'साहरणं पडुच्च' त्ति देवेन नयनं प्रतीत्य 'सोमणसवणे' ति सौमनसवनं मेरी तृतीयं 'पंडगवणे' त्ति मेरी चतुर्थ ।
(वृ०प० ४३६)
१. जं० व०४।५७ २. जं०व०४।८४ ३. जं०व०४।२६६ ४. जं० व०४।२७२ ५. गा० ११० *लय : प्रभवो चोर चोरां ने समझावै
श० ६, उ० ३१, ढाल १७३ २६
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org