________________
*सुणो भव्य प्राणी रे, वीर दयाल कृपाल तणी वर वाणी रे ।। (ध्रपद) ६. सेठ सुदर्शण तिण समैं रे, स्वाम आयां नी सार।
कथा सुणी हरख्यो घणो रे, आनंद थयो अपार ॥ ७. स्नान जाव मंगल करी रे, किया सर्व अलंकार ।
प्रवर विभूषित तनु थयो रे, निकल्यो घर थी बार ॥ ८. कोरंट वृक्ष नां पुष्प नी रे, माला सहित ते छत्र ।
मस्तक तेह धरीजतो रे, पगे चालतो पवित्र ।। 8. मोटा पुरुष छै तेहनी रे, वागुरा कहियै श्रेण ।
तिण करि परवरियो छतो रे, चाल्यो है नगर मझेण ।। १०. दूतिपलास अछै तिहां रे, आयो प्रभु रे पास ।
पंचाभिगम ऋषभदत्त ज्यं रे, जाव त्रिविध पजुवास ।।
११. वीर सुदर्शन सेठ नैं रे, मोटी परषद मांय ।
उभय धर्म आख्या तिहां रे, जाव आराधक थाय ।।
१२. सेठ सुदर्शन तिण समै रे, धर्म सुणी जिन पास ।
हरष संतोष पायो घणो रे, बाह्य अभ्यंतर तास ।। १३. ऊठी श्री महावीर नै रे, देइ प्रदक्षिण तीन ।
जाव स्तुति शिर नामने रे, इम बोले चित लीन ।
६. तए णं से मुदंसणे मेट्ठी इमीसे कहाए लढे समाणे
हट्ठतुढे १. पहाए कय जाव (सं० पा०) पायच्छित्ते मव्वालंकार___ विभूसिए साओ गिहाओ पडिनिक्खमइ ८. मकोरेंटमल्लदामेणं छनेणं धरिज्जमाणेणं पायविहार
चारेणं ६. महयापुरिसवग्गुगपरिक्खिने वाणियग्गामं नगर
मझमझेणं निगच्छा १० जेणेव दूतिपलामे चेइए जेणेव समणे भगवं महावीरे
नेणेव उवागच्छड, उवागच्छित्ता समणं भगवं महावीर पंचविहेणं अभिगमेणं अभिगच्छइ, जहा उसभदत्तो (भ० ।।१४५) जाव तिबिहाए पज्जुवासणाए पज्जुवामह।
(श० १११११६) ११. ताए ममणे भगवं महावीरे सुदंसणस्स सेट्टिस्स तीसे
य महतिमहालियाए परिसाए धम्म परिकहेइ जाव
आणाए आराहए भवइ। (श० १११११७) १२. नए णं मे सुदंसणे सेट्ठी समणस्स भगवओ महावीरस्म
अंतियं धर्म सोच्चा निसम्म हट्ठतुठे १३. उट्ठाए उठेइ, उठेत्ता ममणं भगवं महावीर तिक्खनो जाव (म० पा०) नमंसित्ता एवं वयासी
(श० ११।११८) १४ कतिविहे णं भंते ! काले पण्णत्ते ?
मुदमणा ! चउब्बिहे काले पण्णते, तं जहा-माणकाले 'पमाणकाले' ति प्रमीयते-परिच्छिद्यते येन वर्षशतादि नत प्रमाणं म चासौ कालश्चेति प्रमाणकाल:
(वृ०प०५३३) वा०--अद्धाकालस्य विशेषो दिवसादि लक्षण:
(वृ० ५० ५३३) १५. अहाउनिव्वत्तिकाले
अहाउनिव्वत्तिकाले' ति यथा-येन प्रकारेणायूषो निर्वृत्ति:-बन्धनं तथा यः काल:--अवस्थितिरसौ यथायुनिर्वृत्तिकालो-नारकाद्यायुष्कलक्षण:
(वृ० ५० ५३३) वा०-अयं चाद्धाकाल एवायु:-कर्मानुभवविशिष्टः मर्वेषामेव संसारि जीवानां स्यात्, आह चनेरइयतिरियमणुया देवाण अहाउयं तु जं जेणं । निव्वनियमन्नभवे पालेंति अहाउकालो सो।।
(वृ० ५० ५३३) १६. मरणकाले
'मरणकाले' त्ति मरणेन वि अद्धा-शिष्ट: काल: मरणकाल: अदाकाल: एव, मरणमेव वा कालो मरणस्य कालपर्यायवान्मरणकालः। (व०प० ५३३)
१४. काल प्रभु ! कतिविध कह्यो रे ? जिन कहै चउविध जाण ।
प्रमाण-काल गिणीजिय रे, वर्ष शतादि प्रमाण ।।
वा०-ए अद्धाकाल नो ईज विशेष जाणवो। १५. यथायुनिर्वत्ति दूसरो रे, आउखो जेण प्रकार ।
बांध्यं तिमहिज भोगवं रे, नरकादि गति नों विचार ।।
वा०-ए अद्धाकालईज आयु कर्म नों अनुभव विशिष्ट जाणवो । मर्व समारी जीव ने ईज हुवै यथा-जिण जीवे नरक, तिर्यंच, मनुष्य, देव नों जे जिण प्रकार करिक इह भव नै विष आउखो बांध्यो ते आउखो तिण प्रकार करिकै अन्य भव नै विषे पाले ते यथायुनिर्वृत्ति-काल कहिये ।
१६. जे मरण करिने विशिष्ट छैरे, ते मरण-काल कहिवाय । ___ तथा मरण हिज काल छ रे, कहिये मरण नै कालपर्याय ॥
*लय : राजा राणी रंग धीरे
श० ११, ३० ११, ढाल २३६ २२६
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org