________________
६२. ए जे सन्नीभूत, निदा वेदना तेहनें।
असन्नीभूत संजूत, वेदै अनिदा वेदना ।। ६३. सगला पृथ्वीकाय, असन्नी तस् निदा नथी ।
अनिदा वेदै ताय, इम जावत चरिंद्रिया । ६४. अमर जोतिषी जोय, फुन मानिक देवता ।
तसु पिण वेदन दोय, न्याय तास निसुणो हिवै ॥ ६५. माई मिथ्यावंत, वेदै अनिदा वेदना ।
जेह निदा वेदंत, अमाई समदृष्टि ते।।
वा०-इहां निदा ते नितरां-अतिही तथा निश्चय सम्यक् प्रकारे दिये चित्त जे वेदना नै विषे ते निदा सम्यक विवेकवती इत्यर्थ। एह थी अनेरी ते अनिदा। चित्त विकला चित्त रहित सम्यक् विवेक रहित । नेरइया सन्नीभूत ते निदा वेदना वेदै, असन्नीभूत ते अनिदा वेदना वेदै। १० भवनपति, व्यंतर पिण इमहिज कहिवा । पांच थावर, तीन विकलेंद्री अनिदा वेदना वेदै। तियंच पंचेंद्री नै सन्नी मनुष्य ते निदा वेदना वेदै, असन्नी ते अनिदा वेदणा वेदै । जोतिषी, वैमानिक तिहां जे मायावंत मिथ्यादृष्टि ऊपना छ, ते मिथ्यादृष्टि माटे तत्त्व विराधना थकी अज्ञान तप थकी अम्हे इहां ऊपनां छां इम सम्यक् प्रकारे न जाण ते माटै अनिदा वेदना वेदै। अने जे माया रहित सम्यक् दृष्टि ऊपना छ ते सम्यग् दृष्टिपणे करी यथावस्थित स्वरूप जाणे ते माटै निदा वेदना वेदै छ-बलि इहां पन्नवणा ने विषे द्वार गाथा छै तिका इम
सीता य दव्व सारीरा सात तह वेदणा हवति दुक्खा । अब्भुवगमोवक्कमिया निदा य अनिदा य णायब्वा' ।
अधिकृत वाचना नै विषे गाथा पूर्वार्द्ध में कह्यो तिकोहीज दुख पर्यंत द्वार नों कथन कियो-वेयणापयं भाणियब्वं जाव नेरइयाणं भंते ! कि दुक्खमित्यादि । एतो ए अधिकृत वाचना नै विषे भाख्यो ते का। अने अन्य वाचना नै विषे संपूर्ण गाथा कही। ते भणी तिहां अन्य वाचना न विष पिण कह्यो निदा य अनिदा य वज्ज। ६६. वेदन कर्म प्रसूत, तेह तणां प्रस्ताव थी।
वेदन हेतुभूत, प्रतिमा प्रति कहिये हिवै।। ६७. *हे भगवंत ! मासिकी प्रतिमा-प्रतिपन्न जे अणगारो रे ।
स्नानादिक परिकर्म वर्जवै, छांडयो तनु-शृंगारो रे ।।
६६. वेदनाप्रस्तावाद्वेदनाहेतुभूतां प्रतिमा निरूपयन्नाह
(वृ० प० ४६७) ६७. मासियण्णं भिक्खुपडिम पडिवन्नस्स अणगारस्स,
निच्चं वोसट्टकाए। 'वोसठे काए' त्ति व्युत्सृष्टे स्नानादिपरिकर्मवर्जनात् ।
(वृ० प० ४६८) ६८. चियत्तदेहे जे केइ परीसहोवसग्गा उप्पज्जति जहा दसाहिं (७।२६-३५) जाव (७) आराहिया भवइ ।
(श० १०।१८)
६८. त्यक्तदेह उपसर्ग सहतो, जिम दशाश्रुतखंध मांह्यो रे । यावत आज्ञा करि आराधक, सहु विस्तार कहायो रे ॥
सोरठा ६६. आराधना इम होय, जिन आज्ञा करिने कह्यो।
ते माटे अवलोय, आराधन कहियै हिवै ।। ७०. *भिक्षु अन्यतर एक अकारजसेवी विण आलोयो रे । ___ काल कियां नहि तास आराधन, आलोयां सुध होयो रे ॥
६६. आराहिया भवतीत्युक्तमथाराधना: यथा न स्याद्यथा च स्यात्तदर्शयन्नाह
(वृ० प० ४६८) ७०. भिक्खू य अण्णयरं अकिच्चट्ठाणं पडिसेवित्ता से णं
तस्स ठाणस्स अणालोइय-पडिक्कते कालं करेइ नत्थि तस्स आराहणा, से णं तस्स ठाणस्स आलोइयपडिक्कते कालं करेइ अत्थि तस्स आराहणा।
(श० १०।१६)
*लय : कुंकुवर्णी हुंती रे देही १. पन्नवणा ३५१
३२४ भगवती-जोड़
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org