________________
६२. गवेषणा करतांज कदाचित, जे स्थानक में तासो।
स्थविर प्रतै देखै छै त्यांहिज, देणो पिंड हलासो।। १३. गवेषणा करतां निश्चै करि, कदा स्थविर नहिं देखै ।
ते पिंड प्रति पोते न भोगवै, ए जिन आण अवेखे। ६४. स्थविर बिना अन्य मनि नैन दियै, अदत्त प्रसंग कहीजै।
गृही कह्यो स्थविर प्रतैज दीजिय, अन्य भणी नहिं दीजै ॥
६२. जत्थेव अणुगवेसमाणे थेरे पासिज्जा तत्थेव अणुप्प
दायव्वे सिया। ६३. नो चेव णं अणुगवेसमाणे थेरे पासिज्जा तं नो अप्पणा
भुजेज्जा ६४. नो अण्णेसि दावए
अदत्तादानप्रसंगात्, गृहपतिना हि पिण्डोऽसौ विवक्षितस्थविरेभ्य एव दत्तो नान्यस्मै इति ।
(वृ०प० ३७५) ६५. एगंते अणावाए अचित्ते बहुफासुए थंडिल्ले
'एगते' त्ति जनालोकजिते 'अणावाए' त्ति जनसंपातवजिते
(वृ० प० ३७५)
६६,६७. बहुधा प्रासुकं बहुप्रासुकं तत्र, अनेन चाचिरकालकृते
विकृते विस्तीर्णे दुरावगाढे त्रसप्राणबीजरहिते चेति संगृहीतं द्रष्टव्यमिति । (वृ० प० ३७५)
६५. ताम जायवो एकांत स्थानक, गृही नांव नवि देखे । __ तेह अचित्त बहुप्रासुक जे, स्थंडिल प्रतै अवेखै ॥
सोरठा ६६. बहु विध फासू जोय, बहु प्रासुक कहियै तसु ।
अचित्त भूमि अवलोय, अल्पकाल तेहने थयो । ६७. विस्तीरण पहिछाण, वली दूर अवगाढ़ ते ।
नहीं बीज त्रस प्राण, बहु प्रासुक कहियै तसु॥ १८. *दष्टि करि पडिलेही स्थंडिल, जंतू पूजी सोयो ।
ते पिंड परिठविवो विध सेती, ए जिन आज्ञा होयो । ... गृही घर आहार लेवा नैं साधु, कियो प्रवेश पिछाणी ।
तीन पिंड कोइ गृहस्थ धाम, बोलै इह विध वाणी ।। १००. एक पिंड पोते भोगवजो, दोय स्थविर नै दीजै ।
तेह पिंड ले स्थविर गवेष, शेष तिमज विध कीजै ॥ .
१०१. यावत प्रासुक स्थान परिठवै, इम यावत अवलोयो ।
दस पिंड कोइ गृहस्थ निमंत्र, णवरं विशेषज होयो । १०२. एक पिंड पौत भोगविज, नव स्थविरां में दीजै ।
शेष तिमज यावत परिठविवो, आज्ञा ले जीमीजै ॥
१८. पडिलेहेत्ता पमज्जित्ता परिट्ठावेयव्वे सिया।
(श० ८।२४८) ६६. निग्गंथं च णं गाहावइकुलं पिंडवायपडियाए अणुप्प
विट्ठ केइ तिहिं पिंडेहिं उवनिमंतेज्जा. १००. एग आउसो ! अप्पणा भुंजाहि, दो थेराणं दलयाहि
से य ते पडिग्गाहेज्जा, थेरा य से अणुगवेसियव्वा सेसं
तं चेव १०१. जाव (सं० पा०) परिट्ठावेयव्वा सिया। एवं जाव
दसहि पिडेहिं उवनिमंतेज्जा नवरं१०२. एरा आउसो ! अप्पणा भुंजाहि, नव थेराणं दल
याहि । सेसं त चेव जाव परिदावेयव्वा सिया ।
(श० ८।२४६) १०३. निग्गंथं च णं गाहावइ जाव (सं० पा० ) केइ दोहिं
पडिग्गहेहिं उवनिमंतेज्जा-एगं आउसो ! अप्पणा
पडिभुंजाहि, एग थेराणं दलयाहि । १०४. से य तं पडिग्गाहेज्जा तहेव जाव (सं० पा०) तं
नो अप्पणा परिभुजेज्जा, नो अण्णेसिं दावए। १०५. सेसं तं चेव जाव (सं० पा०) परिढावेयब्वे सिया ।
एवं जाव दसहिं पडिग्गहेहिं ।
१०३. निग्रंथ गृही घर यावत कोई, दोय पात्र धामीजै ।
एक पात्र पोते भोगवजो, एक स्थविर मैं दीजै ।।
१०४. तेह पात्र ग्रही तिमहिज यावत, स्थविर न लाधां तेहो।
पोते पात्र विषे नहिं जीमै, अन्य भणी नहिं देहो । १०५. शेष जाव तिमहिज परिठविय, इम यावत पहिछाणी ।
पात्र दसू तांइ ए कहिवो, पिंड तणी पर जाणी ॥
*लय : गरब न कीज रे सतगुरु सीखड़ली
थक, उ०६, ढा०१४ ४१५
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org