________________
वा०—मनुष्य नै विषे अपचखाणी असंख्यातगुणा कह्या ते छमूच्छिम मनुष्य नी अपेक्षाय, गर्भेज नै संख्यातपणां थकी ।
८४. हे भगवंत! जोव स्यू जाणी, सर्व मलगण वर पचखाणी ?
के देश मूलगुण पचखाणी छै, के अपचखाणी इम त्रिहुं पृच्छै ।। ८५. जिन कहै गोयम ! जीवा जाणी, सर्व मलगण वर पचखाणी ।
देश मूलगुण वर पचखाणी, अपचखाणी पिण पहिछाणी ॥ ५६. नारक पूछ्यां जिन कहै त्यांही, सर्व मूलगण त्यागी नांही ।
देश मूलगुण पिण नहिं कहिये, अपचखाणी नारक लहिये ।।
८७. एवं जाव चउरिंद्रिया ताम, पं. तिथंच पूछयां कहै स्वाम ।
पंचेंद्रिय तिर्यंच पिछाणी, सर्व मूलगुण नहिं पचखाणी ॥
८८. देश मुलगण पचखाणी छै. ए पंचम गणठाण सही छै।
अपचखाणी पिण तिरि कहिये, ए धुर चिहुं गुणस्थानक लहिये ।। ८९. मणसा जीव तणी पर जाणी, सर्व देश फून अपचखाणी ।
व्यंतर जोतिषि वैमानीक, नारकी जिम कहिये तहतोक ।।
वा०-मनुष्यसूत्रे 'अपच्चक्खाणी असंखेज्जगुणे' ति यदुक्त तत्संमूच्छिममनुष्यग्रहणेनावसेयमितरेषां संख्यातत्वादिति ।
(वृ० प० २६६) ८४, जीवा णं भंते ! किं सव्वमूलगुणपच्चक्खाणी?
देसमूलगुणपच्चक्खाणी ? अपच्चक्खाणी? ८५. गोयमा ! जीवा सव्वमूलगुणपच्चक्खाणी वि, देसमूलगुणपच्चक्खाणी वि, अपच्चक्खाणी वि।
(श० ७।४३) ८६. नेरइयाणं पूच्छा ।
गोयमा ! नेरइया नो सव्वमूलगुणपच्चक्खाणी, नो देशमूलगुणपच्चक्ख णी, अपच्चक्खाणी ।
(श० ७.४४) ८७. एवं जाव चउरिदिया ।
(श० ७।४५) पंचिदियतिरिक्खजोणियाणं पुच्छा । गोयमा ! पंचिदियतिरिक्खजोणिया नो सव्वमूलगुण
पच्चक्खाणी, ८८. देसमूल गुणपच्चक्खाणी, अपच्चक्खाणी वि ।
(श० ७।४६) ८६. मणुस्साणं भंते ! किं सव्वमूलगुणपच्चक्खाणी ?
देसमूलगुणपच्चक्खाणी ? अपच्चक्खाणी? गोयमा ! मणुस्सा सव्वमूलगुणपच्चक्खाणी वि, देसमूलगुणपच्चक्खाणी वि, अपच्चक्खाणी वि ।
(श० ७।४७) वाणमंतर-जोइस-वेमाणिया जहा नेरइया ।
(श०७।४८) १०. एएसि णं भंते ! जीवाणं सब्वमूलगुणपच्चक्खाणीणं,
देसमूलगुणपच्चक्खाणीणं, अपच्चक्खाणीण य ६१. कयरे कयरेहितो अप्पा वा? बहुया वा ? तुल्ला
वा? विसेसाहिया वा ? १२. गोयमा ! सव्वत्थोवा जीवा सव्वमूलगुणपच्च
क्खाणी, देसमूलगुणपच्चक्खाणी असंखेज्जगुणा, ६३. अपच्चक्खाणी अणंतगुणा । (श० ७१४६)
यतनी
६०. प्रभु ! एह जीवा पहिछाणी, सर्व मुलगण पचखाणी ।
देश मूलगुण पचखाणी, वलि अपचखाणी जाणी ।। ६१. यांमें कुण-कुण थी सुविचार, अल्प हुवै अथवा बहु धार ।
तथा तुल्य वा अधिक विशेष, तसु उत्तर भाखै जिनेश ।। ६२. सर्व मूलगण पचखाणी, जीव सर्व थी थोड़ा जाणी।
देश मूलगण पचखाणी, असंख्यातगुणा पहिछाणी ।। ६३. वलि तेहथी अपचखाणी, हुवै अनंतगुणा ए ठाणी ।
समचे जीव नी ए अवधार, कही अल्पबहुत्व जगतार ॥ ६४. इम अल्पबहुत्व त्रिहुं जाण, जिम प्रथम दंडक तिम माण ।
नवरं कहितां एतलो विशेष, तिणरो आगल भेद कहेस । १५. सर्व थोड़ा पंचेंद्रिय तिर्यंच, देश मलगण पचखाणी संच । __ तेहथी असंखगुणा अधिकाय, ए तो अपचखाणी ताय ।।
सोरठा १६. तिर्यंच श्रावक तास, देश मूलगुणईज हुवै ।
सर्व मूलगुण राश, साधु बिना हुवै नहीं।
१४. एवं अप्पाबहुगाणि तिणि वि जहा पढ़मिल्ले दंडए,
नवरं६५. सव्वत्थोवा पंचिदियतिरिक्खजोणिया देसमूलगुणपच्चक्खाणी, अपच्चक्खाणी असंखेज्जगुणा। [सं० पा०]
(श० ७।५०,५१)
श०७, उ०२, ढा० ११५ २३७
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org