________________
७३. "हे भगवन! श्रावक तिको, पहिलांईज पिछाण ।
वनस्पती हणवा तणां, कीधा तिण पचखाण ।। ७४. ते पृथ्वी खणते थके, इक तरु-मूल छिदाय ।
तो प्रभ! श्रावक व्रत तणो, अतिचार-रूप भंग थाय? ७५. जिन कहै अर्थ समर्थ नहीं, नहिं निश्चै प्रवर्तेह ।
वनस्पती हणवा भणी, संकल्पी न करेह ।। ७६. श्रमणोपासक हे प्रभ ! तथारूप जे योग्य ।
श्रमण अने माहण प्रतै, बिहं वच मनि प्रयोग्य ।। ७७. फासु अचित्तज एषणी, असणादिक जे च्यार ।
प्रतिलाभतो स्यू लहै ? हिव जिन उत्तर सार ।। ७८. तथारूप श्रमण माहण भणी, श्रमणोपासक जेह ।
असणादिक प्रतिलाभतो, अधिक भक्ति करि एह ।।
७३. समणोवासगस्स णं भंते ! पुवामेव वणप्फइसमारंभे
पच्चक्खाए। ७४. से य पुढवि खणमाणे अण्णयरस्स रुक्खस्स मूलं
छिदेज्जा, से णं भंते ! तं वयं अतिचरति ? ७५. नो इणठे समठे, नो खलु से तस्स अतिवायाए आउट्टति ।
(श० ७७) ७६. समणोवासए णं भंते ! तहारूवं समणं वा माहणं वा
७६. श्रमण अनें माहण भणी, पवर समाधि पमाय ।
तेहिज समाधि लहै तिको, दाने करि ने ताय ।
८०. श्रमणोपासक हे प्रभु! श्रमण-माहण प्रति जेह ।
जाव आहार प्रतिलाभतो, भक्ति भाव करि तेह ॥
७७. फासु-एसणिज्जेणं असण-पाण-खाइम-साइमेणं पडिला
भेमाणे किं लब्भइ? ७८. गोयमा ! समणोवासए णं तहारूवं समणं वा माहणं
वा फासु-एसणिज्जेणं असण-पाण-खाइम-साइमेणं
पडिलामेमाणे ७६. तहारूवस्स समणस्स वा माहणस्स वा समाहि उप्पाएति, समाहिकारए णं तामेव समाहि पडिलभइ ।
(श० ७८) ८०. समणोवासए णं भंते ! तहारूवं समणं वा माहणं
वा फासु-एसणिज्जेणं असण-पाण-खाइम-साइमेणं
पडिलाभेमाणे ८१. किं चयति ?
गोयमा ! जीवियं चयति, 'किं चयइ ?' ति किं ददातीत्यर्थः 'जीवियं चयइ' त्ति जीवितमिव ददाति, अन्नादिद्रव्यं यच्छन्
जीवितस्यैव त्यागं करोतीत्यर्थः । (वृ० प० २८६) ८२. दुच्चयं चयति, दुस्त्यजमेतत्, त्यागस्य दुष्करत्वात् ।
(वृ० १० २८६) ८३. दुक्करं करेति,
८१. किं चयइ ते स्यं दियै ? जिन कहै जीवित दान ।
असणादिक देतो छतो, जीवित नी परि जान ।।
८२. दुच्चयं चयइ पाठ छ, दुस्त्यज त्याग पिछान ।
देव छै जे दोहिलो, तेह दियै ए दान ॥
८३. दुक्करं करेइ पाठ छ, करतां दुक्कर जाण ।
करणी तेह करै तिका, पात्रदान गुणखाण ।। ८४. अथवा किं चयइ प्रभ ! ते नर स्य' छांडेह ?
जिन कहै दीर्घ स्थिति कर्म नीं, तेहने तेह तजेह ।
८५. दुच्चयं जे दुष्ट कर्म नों, संचय नैंज तजेह ।
दुक्कर अपूर्वकरण थी, ग्रंथी-भेद करेह ।। ८६. दुर्लभ अनिवृत्ति-करण ने, लाभे तेह विचार ।
बोधि समदृष्टि प्रति अनुभवै, पछै जावै मोक्ष मझार ।।
८४. अथवा कि त्यजति-कि विरहयति ? उच्यते, जीवितमिव जीवितं कर्मणो दीर्घा स्थिति ।
(वृ० ५० २८६) ५५. 'दुच्चयं' ति दुष्टं कर्मद्रव्यसञ्चयं 'दुक्करं' ति
दुष्करमपूर्वकरणतो ग्रन्थि भेदं। (वृ०५० २८६) ५६. दुल्लह लहइ, बोहिं बुज्झइ, तओ पच्छा सिज्झति जाव अंतं करेति ।
(श० ७६) 'दुल्लभं लभइ, त्ति अनिवृत्तिकरणं लभते. ततश्च 'बोहि बुज्झइ' त्ति 'बोधि' सम्यग्दर्शनं 'बुध्यते' अनुभवति ।
(वृ० प० २८६)
* लय : किण किण नारी सिर घड़ो रे
२१० भगवती-जोड़
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org