________________
१६. जी हो स्य प्रभु ! नेरइया नै अछ, कांइ उद्योत के अंधकार ?
जी हो जिन भाख नेरइया तणे नहि उद्योत, छै अंधयार ।।
१७. जी हो किण अर्थे ? जद जिन कहै, कांइ नेरइया नैं तिण ठाम ।
जी हो पुद्गल अशुभ अछै घणां, कांइ अशुभ पुद्गल परिणाम ।।
१८. जो हो खेत्र तणांज स्वभाव थी, रवि-किरणादि शुभ निमित्तभूत।
जी हो वस्तु-प्रकाशक त्यां नहीं, कांइ तिण अर्थे इम ब्रूत ।।
१६. जी हो हे प्रभु ! असुरकुमार नें, कांइ उद्योत के अंधकार?
जी हो जिन कहै तिहां उद्योत छै, पिण नहि छ तिहां अंधयार ।।
२०. जी हो किण अर्थे ? तब जिन कहै, कांइ असुरकुमार ने ताय ।
जी हो शुभ पुद्गल शुभ परिणम्या, तिण अर्थे इम वाय ॥ २१. जी हो इम जाव थणियकुमार नैं, हिवै पृथ्वी अप तेउ वाय ।
जी हो वनस्पति बे० ते० इंदिया, इम नरक जेम कहियाय ।।
२२. जी हो एहनां क्षेत्र विषे अछ, रवि-किरणादिक नों संचार ।
जी हो तो पिण चक्ष-रहीत ए, तिण सं वस्तु न देख लिगार ॥ २३. जी हो कार्य शुभ पुद्गल तणां, ते अणकरिव करि धार ।
जी हो पुद्गल अशुभ कह्या तसु, तिण कारण एहन अंधार ।। २४. जी हो हे प्रभु ! चरिद्री तणे, कांइ उद्योत के अंधकार ?
जी हो जिन कहै एहनें उद्योत छै, वलि छै एहने अंधयार ।।
१६. नेरइयाणं भंते ! कि उज्जोए ? अंधयारे ? गोयमा ! नेरइयाणं नो उज्जोए, अंधयारे ।
(श० ५२२३६) १७. से केणट्टेणं?
गोयमा ! नेरइयाणं असुभा पोग्गला असुभे पोग्गल
परिणामे । १८. तत्क्षेत्रस्य पुद्गलशुभतानिमित्तभूतरविकरादिप्रकाशकवस्तुजित्वात्,
(वृ० प० २४७) से तेणद्वेणं ।
(श० ५२४०) १६. असुरकुमाराणं भंते ! कि उज्जोए ? अंधयारे ? गोयमा ! असुरकुमाराणं उज्जोए, नो अंधयारे ।
(श० ५।२४१) २०. से केण?णं ? गोयमा ! असुरकुमाराणं सुभा पोग्गला
सुभे पोग्गल-परिणामे । से तेणठेणं। २१. जाव थणियकुमाराण । (श० ५।२४२) पुढविक्काइया जाब तेइंदिया 'जहा नेरइया'।
(श० ५।२४३) २२,२३. एषामेतत्क्षेत्रे सत्यपि रविकरादिसंपर्के एषां
चक्षुरिन्द्रियाभावेन दृश्यबस्तुनो दर्शनाभावाच्छुभपुद्गलकार्याकरणेनाशुभाः पुद्गला उच्चन्ते ततश्चैषामन्धकारमेवेति ।
(वृ० प० २४७) २४. चउरिदियाणं भंते ! कि उज्जोए ? अंधयारे ? गोयमा ! उज्जोए वि अंधयारे वि।
(श० ५।२४४) २५. से केण?णं ? गोयमा ! च उरिदियाणं सुभासुभा य पोग्गला सुभासुभे य पोग्गलपरिणामे । से तेणठेणं ।
(श० ५२२४५) २६. एमां हि वक्षुःसद्भावे रविकरादिसद्भावे दृश्यार्थाव
बोधहेतुत्वाच्छुभाः पुद्गलाः, (वृ० ५० २४७) २७. रजिकराधभावे त्वर्थावबोधाजनकत्वादशुभा इति ।
(वृ० प० २४७) २८. एवं जाव मणुस्साणं ।
(श० ५।२४६) वाणमंतर-जो इस-वेमाणिया जहा असुरकुमारा।
(श० ५।२४७)
२५. जी हो किण अर्थे ? तब जिन कहै, कांइ चरिद्री मैं ताय ।
जी हो पुद्गल शुभाशुभ परिणमैं, कांइ तिण अर्थ ए वाय॥
२६. जी हो रवि-किरणादि स्वभाव तें, अर्थ खवा जोग्य ने तास ।
जी हो तसुं अवबो। हेतू थकी, शुभ पुद्गल कहिय उजास ।। २७. जी हो रवि-किरणादि अभाव तें, अर्थ अववोध हेतु न हाय :
जो हो अशुभ पुदगल कहिये तसु, इमरं चक्षु इंद्रिय अवलोय ।। २८. जी हो इमहिज जाव मनष्य लगे, यंतर जोतिषि ने किमानीक।
जी हो असुरकुमार तणी परै, तम नहीं उयोत सधीक ।।
सोरठा २६. पुद्गल द्रव्य पिछाण, पूर्वे
चितवणा तसु । काल द्रव्य नी जाण, चितवणा तेहनी हिवै। १०४ भगवती-जोड़
२६. पुद्गला द्रव्यमिति तच्चिन्ताऽनन्तरं कालद्रव्यचिन्तासूत्रम्
(वृ०प० २४७)
Jain Education Intemational
Jain Education Interational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org