________________
३३. नो अणड्ढे अमज्झे अपएसे ।
३४. जइ णं अज्जो! खेत्तादेसेण वि सव्वपोग्गला
सअड्ढा समझा सपएसा,
३६. एवं ते एगपएसोगाढे वि पोग्गले सअड्ढे समझे
सपएसे।
३८. जइ णं अज्जो ! कालादेसेणं सव्वपोग्गला सअड्ढा
समझा सपएसा,
३३. पिण अर्द्ध-रहित नहि, मध्य-रहित नहिं कोय ।
प्रदेश-रहित नहीं, तुझ मते इम होय ।। ३४. जो आर्य ! खेत्र थी, पुद्गल सर्व वदीत ।
कांइ अर्द्ध-सहित छै, मध्य-प्रदेश-सहीत ।। ३५. पिण अर्द्ध-रहित नहि, मध्य-रहित नहिं कोय ।
प्रदेश-रहित नहि, तो तुझ मते इम होय ।। ३६. इक प्रदेश ओगाह्या, ते पिण अर्द्ध-सहीत ।
वलि मध्य-सहित ते, प्रदेश-सहित कथीत ।। ३७. पिण अर्द्ध-रहित नहि, मध्य-रहित नहि कोय ।
प्रदेश-रहित नहीं, तुझ मते इम होय ॥ ३८. जो आर्य ! काल थी, पुद्गल सर्व वदीत ।
कांइ अर्द्ध-सहित छै, मध्य-प्रदेश-सहीत ।। ३९. पिण-अर्द्ध-रहित नहि, मध्य-रहित नहिं कोय ।
प्रदेश-रहित नहि, तो तुझ मते इम होय ॥ ४०. इक समय स्थिति द्रव्य, ते पिण अर्द्ध-सहीत ।
वले मध्य-सहित ते, प्रदेश-सहित कथीत ।। ४१. पिण अर्द्ध-रहित नहिं, मध्य-रहित नहिं कोय ।
प्रदेश-रहित नहीं, तुझ मते इम होय ॥ ४२. जो आर्य! भाव थी, पुद्गल सर्व वदीत ।
कांइ अर्द्ध-सहित छ, मध्य-प्रदेश-सहीत ।। ४३. पिण अर्द्ध रहित नहिं, मध्य-रहित नहिं कोय ।
प्रदेश-रहित नहि, तो तुझ मते इम होय ॥ ४४. इक गुण कालो पिण, ते पिण अर्द्ध-सहीत ।
वलि मध्य-सहित ते, प्रदेश-सहीत कथीत ।। ४५. पिण अर्द्धरहित नहि, मध्य-रहित नहिं कोय ।
प्रदेश-रहित नहीं, तुझ मते इम होय ॥ ४६. अथ ते इम न हुवै, जो तूं कहिसी इण रीत ।
द्रव्य थी सहु पुद्गल छै अर्द्धादि-सहीत ॥
४०. एवं ते एगसमयट्टितीए वि पोग्गले सअड्ढे समझे
सपएसे।
४२. जइ णं अज्जो ! भावादेसेणं सव्वपोग्गला सअड्ढा
समझा सपएसा,
४४. एवं ते एगगुणकालए वि पोग्गले सअड्ढे समझे
सपएसे।
४७. इम खेत्र थकी पिण, काल थकी पिण एम ।
इम भाव थकी पिण, ते मिथ्या वच तेम ॥ ४८. तब नारद-पुत्र मुनि, निग्रंथी-सुत सार ।
ते प्रति इम बोल्यो, सरलपणे सुखकार ।। ४६. हे देवानुप्रिया ! इम निश्चे करिनै ताहि ।
ए अर्थ न जाणू, अम्हे देखू पिण नांहि ।। ५०. अहो देवानुप्रिया ! जो तुझ कहितां सोय ।
तनु-खेद न होवै तो वांछु इम जोय । ५१. देवानुप्रिया पे, पूर्वे आख्या भावो ।
सुणी हृदय विषे ते, जाणवा समर्थ थावो ।।
४६. अह ते एवं न भवति तो जं वयसि 'दव्वादेसेणं वि
सब्वपोग्गला सअड्ढा समझा सपएसा, नो अणड्ढा,
अमज्भा अपएसा, ४७. एवं खेत्तादेसेण वि, कालादेसेण वि, भावादेसेण वि' तं णं मिच्छा।
(श० ५।२०३) ४८. तए णं से नारयपुत्ते अणगारे नियंठिपुत्तं अणगारं एवं
वयासी४६ नो खलु एवं देवाणुप्पिया ! एयम→ जाणामो
पासामो। ५०. जइ णं देवाणुप्पिया नो गिलायंति परिकहित्तए, तं
इच्छामि णं ५१. देवाणुप्पियाणं अंतिए एयमलै सोच्चा निसम्म जाणित्तए।
(श० ५।२०४)
८८ भगवती-जोड़
For Private & Personal Use Only
Jain Education Intemational
www.jainelibrary.org