________________
१००. स्वयमेव पंच महाव्रत आरोपी, संत सत्यां नैं खमाय ।
मुझ संघाते विपुल गिरि चढ़, तं चेव सर्व कहाय ।।
१०१. जाव अनुक्रम काल कीधो, आचार पालण नां एह ।
भंड-उपगरण मुनि तणां, देखाडै गुणगेह ।। १०२. हे भगवंत ! आमंत्र इह विध, वीर प्रभु नै ताय ।
नमस्कार वंदना करी, गौतम बोल वाय ।। १०३. इम शिष्य देवानुप्रिया तणों, खंधक नामै श्रमण्ण।
काल मासे काल करिने, किहां गयो ? किहां उप्पण्ण?
१००. सयमेव पंच महब्वयाणि आरुहेत्ता, समणा य समणीओ
य खामेत्ता, अम्हेहि सद्धि विपुलं पव्वयं सणियं-सणियं
दुहिता १०१. जाव आणुपुवीए कालगए । इमे य से आयारभंडए ।
(श० २०७०) १०२. भंतेति ! भगवं गोयमे समणं भगवं महावीरं वंदइ
नमसइ, वंदित्ता नमंसित्ता एवं बयासी१०३. एवं खलु देवाणुप्पियाणं अंतेवासी खंदए नाम अणगारे
कालमासे कालं किच्चा कहिं गए? कहिं उबवण्णे?
१०५.
१०४. 'कहिंगए' त्ति कस्यां गतौ 'कहिं उबवणे' त्ति क्व देवलोकादौ?
(वृ०-प० १२६) १०५. गोयमाइ! समणे भगवं महावीरे भगवं गोयम एवं
बदासी–एवं खलु गोयमा ! मम अंतेवासी खंदए
नामं अणगारे १०६. पगइभद्दए जाव से णं मए अब्भणुण्णाए समाणे सयमेव
पंच महब्वयाई आरुहेत्ता । १०७. जाव आलोइय-पडिक्कते समाहिपत्ते
१०७.
सोरठा किहां गयो कहिवाय, तेह किसी गति नै विषै। किहां ऊपनो ताय, किस देवलोकादिके ? *हे गोतम ! आमंत्र इह विध, गोयम ने कहै वीर। इम निश्चै शिष्य माहरो, खंधक मुनि गुणहीर ।। प्रकृति-भद्रक जाव ते मुनि, म्है आज्ञा दीधे सार। स्वयमेव पवर सूपंच महाव्रत, थाप थापी नै उदार ।। तिमहिज सर्व विशेष रहितज, कहिवू जेह वृतंत । जाव आलोइ पडिक्कमी, समाधि पाम्यो संत ।। काल मासै मरण अवसर, काल करीनै ताय । अच्युत - कल्पै ऊपनों, खंधक महा मुनिराय ।। तिहां कितायक सुर तणी, बावीस सागर जाण। आऊखा नी स्थिति कही, उत्कृष्टी पहिछाण ।। तिहां खंधक पिण सुर तणी, पवर सागर बावीस । आऊखा नी स्थिति कही, सांभल गोयम शीस ! ते प्रभु ! खंधक देवता, आयु-क्षय करि ताम। फुन ते भव नुं क्षय करी, वलि स्थिति-क्षय करि स्वाम ।।
१०६.
१०८. काल मासे कालं किच्चा अच्चुए कप्पे देवत्ताए उबवण्णे।
(श० २१७१) १०६. तत्थ णं अत्थेगइयाणं देवाणं बावीसं सागरोवमाई ठिई
पण्णत्ता ११०. तत्थ णं खंदयस्स वि देवस्स बाबीसं सागरोबमाई ठिई पण्णत्ता।
(श० २७२) १११. से णं भते ! खंदए देवे ताओ देवलोयाओ आउक्खएणं
भवक्खएणं ठिइक्खएणं
११०.
१११.
११२.
सोरठा आयु कर्म छै जेह, तेह तणां जे दलिक प्रति । निर्जरिव करि एह, आयुष - क्षय आख्यो इहां ।। सुर संबंधी सोय, कर्म गत्यादिक जेहन । निर्जरिव करि जोय, भव-क्षय कहिये तेहनै ।। आयु: कर्म पिछाण, तेह तणी जे स्थिति प्रते। भोगविवै करि जाण, स्थिति-क्षय कर खंधक अमर ।।
११२. 'आउक्खएणं' ति आयुष्ककर्मदलिकनिर्जरणेन ।
(वृ०-प० १२६) ११३. 'भवक्खएणं' ति देवभवनिबन्धनभूतकर्मणां गत्यादीनां निर्जरणेन।
(वृ०-प० १२६) ११४. 'ठितिक्खएणं' ति आयुष्ककर्मणः स्थितेर्वेदनेन ।
(वृ०-५० १२६)
११४.
*लय-कपि रे प्रिया संदेशो कहै
श०२, उ०१, ढा०३८ २४१
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org