________________
जिम नारकी कह्या तिमज छै, जाव वैमानिक जाण । उत्पत्ति काले आहार लै, तिण सं आहार सूत्र हिव आण ।। हे प्रभ ! नरक में नेरइयो, ऊपजतो लिये आहार। जीव नै एक देसे करी, आहार योग्य द्रव्य देस धार ।। के देसेण सव्वं आहार लै जी, के सव्वेणं देस ल आहार? के सब्वेण सवं आहार लै ? हिवै उत्तर जिन दियै सार ।। प्रथम बे भंग पावै नहीं, छेहला बे भंगा होय। तीज भंगै देश बंध छ, चौथे भांग सर्व बंध जोय ।। दूजा समय थी भव विषै, सब्वेणं देसं सार। तेल ग्राहक मोचक पूडलो, कांइ तेहनी परै सुविचार ।।
६. जहा नेरइए, एवं जाव वेमाणिए। (श० ११३१६)
उत्पादे चाहारक इत्याहारसूत्रम्- (वृ०-५० ८४) १०-१२. नेरइए णं भंते ! नेरइएसु उववज्जमाणे, कि
१. देसेणं देसं आहारेइ? २. देसेणं सब्वं आहारेइ? ३. सव्वेणं देसं आहारेइ ? ४. सब्वेणं सव्वं आहारेइ? गोयमा ! १. नो देसेणं देसं आहारेइ। २. नो देसेणं सव्वं आहारेइ। ३. सब्वेणं वा देसं आहारेइ। ४. सव्वेणं वा सव्वं आहारेइ।
(श० ११३२०) १३. 'सब्वेण वा देसमाहारेइ' त्ति, उत्पत्यनन्तरसमयेषु
सर्वात्मप्रदेश राहारपुद्गलान् कांश्चिदादत्ते कांश्चिद्विमुञ्चति, तप्ततापिकागततैलग्राहकविमोचकापूपवद्, अत
उच्यते-देशमाहारयतीति। (वृ०प०८५) १४-१६. 'सब्वेण वा सव्वं' ति सर्वात्मप्रदेशैरुत्पत्तिसमये
आहारपुद्गलानादत्ते एव प्रथमतः तैलभूततप्ततापिकाप्रथमसमयपतितापूपवदित्युच्यते-सर्वमाहारयतीति ।
(वृ०-५०८५)
प्रथम समयेज आहार ल, सब्वेणं सव्वं ताय। तप्त तेले प्रथम पूडलो, तेहनों परै कहिवाय ।। तप्त तेल कडाई विष, पडलो घाल तिवार। तेल नों ग्रहण करै तिको, पिण मकै नहीं ते लिगार ।। इम प्रथम समय जे आहार ले, सव्वेणं सव्वं कहाय । चउथो भांगो सव बंध ए, आहार ले पिण मूकै नाय ।। दूजी बार ते पूडलो रे, घालै तप्त तेल मांहि । आगलो तेल मूकै तिको, नवो तेल ग्रहण करै ताहि ।। तिम दूजा समय थी आहार ले, सव्वेणं देसं विचार । तीज भांग देश बंध ए, आगलो मूकै नवो लै आहार ।। इम जाव वैमानिक लगै, बलि गोयम पूछंत। नरक थी निकलतो छतो, देसेणं देसे निकलंत ।। ऊपजवा नां जिम कह्या, तिम निकलवा नां हंत । नरक थी निकलतो छतो, स्यं देसेणं देस आहारंत ? तिमज बे भांगा पहिला नहीं, छेहला बे भांगा होय । एवं जाव वैमाणिक लगै, ए तो कहिवो विचारी जोय ।। नरक में नेरइयो ऊपनों, ए पिण तिमहिज जाण । जाव सव्वेणं सब्वे ऊपनो, पूर्वली परै पिछाण ।। जिम ऊपजतो निकलतो छतो, तस् कह्या भांगा च्यार। तेम नरक विर्ष ऊपनो नीकल्यो, तसू च्यार भांगा अवधार।।
१६-२१. एवं जाव वेमाणिए। (श० १॥३२१)
नेरइए णं भंते ! नेरइएहितो उब्वट्टमाणे, कि१. देसेणं देसं उन्बट्टइ? जहा उववज्जमाणे तहेव उब्वट्टमाणे वि दंडगो भाणियब्वो। नेरइए णं भंते ! नेरइएहितो उव्वट्टमाणे कि देसेणं देसं आहारेइ तहेव जाव सव्वेणं वा देसं आहारेइ। सब्वेणं वा सब्ब
आहारेइ। एवं जाव वेमाणिया। २२, २३. नेरइए णं भंते ! नेरइएसु उववण्णे कि देसेणं देसं
उववण्णे एसो वि तहेव जाव सवेणं सव्वं उववणे । जहा उववज्जमाणे उव्वट्टमाणे य चत्तारि दंडगां तहा उववण्णणं उब्वट्टण वि चत्तारि दंडगा भाणियब्वा
सव्वेणं सव्वं उववण्णे, २४. सव्वेण वा देसं आहारेइ, सब्वेण वा सव्वं आहारेह । एएणं अभिलावेणं उबवण्णे वि उबट्टे वि नेयव्वं ।
(श० ११३२२-३३३)
सव्वेण सव्वं ऊपनो नीकल्यो, तीन भांगा नहिं होय । आहारै बे धुर भांगा नहीं, छहला भांगा हुवै दोय ॥
१५२ भगवती-जोड़
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org