________________
६५.
६१. औधिक अप्रमत्त रा भेद दोय, कीधा सरागी वीतरागी सोय ।
ते इहां भेद न करिवा ताहि, प्रमत्त अप्रमत्त बा नांहि ।। ६२. वा सरागी वीतरागी ताहि, तो स्यूं मुनि में तेजु पद्म नांहि ।
पिण ए वा अप्रमत्त रा भेद, अप्रमत्त न वज्र्यो सुवेद ।। ६३. तिमहिज पहिलै उदेशै पेख, कृष्ण नील कापोत में देख।
तिण सं औधिक पाठज थुणवा, प्रमत्त अप्रमत्त भेद न भणवा ।। ६४. औघे संजती रा भेद दोय, कीधा ते नहि करणा सोय।
धर भेद संजत वो नांहि, तिण सं कृष्णादिक संजती मांहि ।। सूत्र भगवती में सुविचार, पंचवीस में शतके सार ।
कह्यो छठे उदेशै विशेष, कपायकुशील माहै पट लेश ।। ६६. तिणहिज शतक सात में उद्देश, सामायकचारित्र सुविशेप ।
बलि छेदोपस्थापनी मांय, पट लेश्या कही जिनराय ।। ६७. पन्नवणा सतरमा पद मांय, तीजै उदेशै कह्यो जिनराय ।
कृष्ण नील कापोत सुजोय, बे त्रिण च्यार ज्ञान विप होय ।। ६८. तिहां एम कह्यो टीकाकार, मनपर्यव अधिक उदार ।
कृष्ण संक्लिष्ट अध्यवसाय, किसी कृष्ण लेश्या मनपर्याय ।। ६६. अध्यवसाय कृष्ण ना जाण, असंख लोक प्रदेश प्रमाण ।
कृष्ण तणा अध्यवसाय मद, तिहां मनपर्याय पावंद।। ७०. मनपर्याय ज्ञान पिछाण, ऊपजै सातमैं गुण ठाण ।
पछै छठे गुण ठाणे आय, जद कृष्णादिक छहुं पाय ।। ७१. इम पन्नवणा-वृत्ति रै मांय, असुभ लेश्या रा कह्या अध्यवसाय।
अध्यवसाय तिको भाव लेश, तिण में ज्ञान च्यार सुविशेष ।। भगवती - वृत्ति साधु रै मांहि, भावे असुभ लेश्या वर्जी ताहि ।
ते सूत्र थी विरुद्ध पिछाणो, पन्नवण-वृत्ति थी पिण विरुद्ध जाणो।। ७३. उत्तराध्येन चउतीसमैं जाण, हिंसादिक पंच आश्रव पिछाण ।
ए कृष्ण ना लक्षण जोय, ए प्रत्यक्ष भाव लेश्या अवलोय ।। ७४. सचित आंबो चूस्यां चउमासीक, नसीत पनरमैं तहतीक !
ए प्रथम आश्रव कृष्ण भाव लेस, कह्यो छठे गुणठाणे जिनेश ।। ७५. बोले थोडोइ झूठ अलीक, नसीत बीजै उदेशै मासीक ।
ए दूजो आथव भावे कृष्ण जाणं, ए पिण पावै छठे गुण ठाणं ।। थोडोइ अदत्त ले कोय, नसीत बीजै मासीक सुजोय । तीजो आश्रव कृष्ण लेस्वा भाव, ए पिण छठे गुणठाणे कहाव ।। मिथन अर्थे कुचेष्टा अनीत, छठे सप्तम उदेश नसीत । चोथो आश्रव भावे कृष्ण कहिये, ए पिण छठे गुणठागै लहिये ।। मुर्छा अर्थे पात्रा ने पिछाण, बिन कारण रंगे जाण । दंड नसीत चवदमें उदेश, पंचम आश्रव भावे कृष्ण लेश ।।
७२ भगवती-जोड़
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org