________________
किण अर्थे इम आखियो, केइ धुरला त्रिहं पेख। अणारंभा कहिये न तसु, अणारंभा के एक ।।
*सूण-सूण रे शीस ! सयाणां!, आखै जिनवर इम आणा। जिन-आणा महा सुखदाई, आ तो शिवपद केरी साई।।
(ध्रुपदं) ७. वीर कहै गोयम सुण सार, परूप्या जीव दोय प्रकार ।
संसारी अनै सिद्ध सोय, अणारंभा सिद्ध अवलोय ।। ८. संसारी जीव दोय प्रकार, संजती नै असंजती धार ।
संजती ना भेद दोय तत्थ, प्रमत्त संजती नै अप्रमत्त ।। तिहां अप्रमत्त ते अणारंभा, नहीं आत्म-पर-उभयारंभा। प्रमत्त सुभ जोग में अणारंभा, आत्म-पर-उभयारंभ न लंभा।। असुभ जोग पडुच्च प्रमादी, आत्म-पर-उभयारंभा विवादी।
अणारंभा ते वेला न कहिये, ए छठ्ठ गुण ठाणे लहिये ।। ११. ए कह्यो संजती नो अधिकार, असंजती अविरत आश्री धार।
आत्म-पर-उभयारंभा कहाय, अणारंभा कह्या जिन नाय ।।
६-११. से केणढेणं भंते ! एवं वुच्चइ-अत्थेगइया जीव
आयारंभा वि, परारंभा वि, तदुभयारंभा वि, णो अणारंभा? अत्थेगइया जीवा नो आयारंभा, नो परारंभा, नो तदुभयारंभा अणारंभा? गोयमा ! जीवा दुविहा पण्णत्ता,तं जहा—संसारसमाबग्णगा य, असंसारसमावण्णगाय। तत्थ णं जे ते असंसारसमावण्णगा, ते णं सिद्धा। सिद्धा णं नो आयारंभा, नो परारंभा, नो तदुभयारंभा, अणारंभा। तत्थ णं जे ते संसारसमावण्णगा, ते दुविहा पण्णता, तं जहा-संजयाय, असंजया य। तत्थ णं जे ते संजया ते दुविहा पण्णता, तं जहापमत्तसंजया य अप्पमत्तसंजया य। तत्थ णं जे ते अप्पमत्तसंजया, ते णं नो आयारंभा, नो परारंभा, नो तदुभयारंभा, अणारंभा। तत्थ णं जे ते पमत्तसंजया, ते सुहं जोगं पडुच्च नो आयारंभा, नो परारंभा, नो तभयारंभा, अणारंभा। असुभं जोगं पडुच्च आयारंभा वि, परारंभा वि, तदुभयारंभा वि, नो अणारंभा। तत्थ णं जे ते असंजया, ते अविरति पडुच्च आयारंभा वि, परारंभा वि, तदुभ यारंभा वि, नो अणारंभा।
१२.
दूहा वृत्तिकार इहां इम कह्यो, सूक्ष्म एकेंद्री ताय । त्याग नहीं हिसा तणा, आत्मारंभादि थाय ।।
मनि र त्याग हिंसा तणा, यत्नवंत श्रुत-बुद्ध । जीव तणी ह विराधना, निर्जर फल चित सुद्ध ।।
१२. यद्यप्यसंयतानां सूक्ष्मैकेन्द्रियादीनां नात्मारम्भ कादित्वं ___ साक्षादस्ति तथाऽप्यविरति प्रतीत्य तदस्ति तेषां ।
(वृ०-प० ३२) १३. जा जयमाणस्स भवे विराहणा सुत्तविहिसमग्गस्स । सा होइ निज्जरफला अज्झत्थविसोहिजुत्तस्स ।।
(वृ०-प० ३२) १४. से तेणट्टेणं गोयमा ! एवं वुच्चइ-अत्थेगइया जीवा
आयारंभा वि, परारंभा वि, तदुभयारंभा वि, नो अणारंभा । अत्थेगइया जीवा नो आयारंभा, नो परारंभा, नो तदुभयारंभा, अणारंभा। (श० ११३४)
१४. *तिण अर्थे गौतम ! इम आख्या, आत्म-पर-उभयारंभा के भाख्या।
केई अणारंभा सुखकार, हिवै न्याय कहै जय सार ।।
१५. 'संसारी ना किया दोय भेद, संजती असंजती सुवेद।
संजतासंजती कियो नांह्यो, हिवै श्रावक किण मांहे आयो?।। १६. संजती ना बे भेद सुतत्थ, प्रमत्त संजती नै अप्रमत्त।
प्रमत्त संजती छठो गुणठाणो, अप्रमत्त सातमा थी जाणो।। १७. यां में तो श्रावक नहीं आवै, पंचमें गुण श्रावक पावै। ___ अविरत आधी असंजती मांय, इणरो जाण समदृष्टि न्याय ।। *लय—सुणो-सुणो रे सीख सयाणां
६८ भगवती-जोड़
Jain Education Intemational
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org