________________
३६
ओवाइयं
विहराग-ऊसिय-'ज्झय-पडागाइपडाग-मंडियं' लाउल्लोइय-महियं गोसीस-सरसरत्तचंदण''दद्दर-दिण्णपंचंगुलितलं उचियवंदणकलसं वंदणघड-सुकय-तोरण-पडिदुवारदेसभायं आसत्तोसत्त-विउल-बट्ट-वग्धारिय-मल्लदामकलावं पंचवण्ण-सरससुरभिमुक्क-पुप्फपुंजोवयारकलियं कालगुरु-पवरकुंदुरुक्क-तुरक्क-धूव-मघमघेत-गंधुद्धयाभिरामं सुगंधवरगंधगंधियं° गंधवट्टिभूयं करेहि य कारवेहि य, करेत्ता य कारवेत्ता य, एयमाणत्तियं पच्चप्पिणाहि । णिज्जाहिस्सामि समणं भगवं महावीरं अभिवंदए । हस्थिवाउय-निद्देस-पदं
५६. तए णं से बलवाउए कूणिएणं रण्णा एवं वुत्ते समाणे हट्ठतु?'- चित्तमाणं दिए पीइमणे परमसोमणस्सिए हरिसवसविसप्पमाण° हियए करयलपरिग्गहियं सिरसावत्तं मत्थए अंजलि कटु एवं सामि ! त्ति आणाए विणएणं वयणं पडिसुणेइ, पडिसुणेत्ता हत्थिवाउयं आमंतेइ, आमतेत्ता एवं वयासी---खिप्पामेव भो देवाणुप्पिया! कूणियस्स रणो भिभसारपुत्तस्स आभिसेक्कं हत्थिरयणं पडिकप्पेहि, हय-गय-रह-पवरजोहक लियं चाउरंगिणिं सेणं सण्णाहेहि, सण्णाहेत्ता एयमाणत्तियं पच्चप्पिणाहि ॥
५७. तए णं से हत्थिवाउए वलवाउयस्स एयमठं सोच्चा' आणाए विणएणं वयणं" पडिसुणेइ, पडिसुणेत्ता' छेयायरिय-उवएस-मइ-कप्पणा-विकप्पेहिं सुणिउणेहि 'उज्जलणेवत्थि-हव्व-परिवच्छियं" सुसज्ज धम्मिय [वम्मिय ? ] सण्णद्ध'"-वद्धकवइयउप्पीलिय
१. पडाग-मंडियं (क)। २. सं० पा०- चंदन जाव गंधवट्टिभूयं । ३. सं० पा०-हतुट्ट जाव हियए। ४. एवं वयासी (ख, ग)। ५. X (क, ग)। ६. ४ (क)। ७. ४ (क, ग)। ८. अतोग्रे 'आभिसेयं हस्थिरयणं' ति यत् क्वचिद्
दृश्यते सोऽपपाठः (वृ)। ६. उज्जलणेवत्थेहिं (पा); भगवत्यादर्श एवं
जहा ओववाइए' इति पाठो लभ्यते, द्रष्टव्यं ७११७५ सूत्रस्य पञ्चमं पादटिप्पणम् । भगवतीवृत्ती (पत्र ३१७) औपपातिकस्य पाठो लिखितोस्ति, तत्र ये ये पाठभेदा: सन्ति ते यथास्थानं दर्शयिष्यन्ते उज्जलणेवत्थं
हन्द परिवच्छियं । १०. भगवतीवृत्ती (पत्र ३१७) उद्धृते औपपातिक
पाठे'चम्मियसण्णद्ध' इति पाठो व्याख्यातोस्तिचर्मणि नियुक्ताश्चाम्मिकास्तै: सन्नद्धः कृतसन्नाहश्चाम्मिकसन्नद्धः । प्रस्तुतसूत्रस्य वृत्ती च 'धम्मियसण्णद्ध' इति पाठो व्याख्यातोस्तिधर्मणिनियुक्ता धार्मिकाः तैः सन्नद्ध-कृतसन्नाहं यत्तद्धार्मिकसन्नद्धम् । अनयोर्द्वयोरपि सूत्रयोव्याख्याकाराः अभयदेवसूरिणो वर्तन्ते । तैर्यथा यथा पाठो लब्धस्तथा तथा व्याख्यातः प्राचीनलिप्यां धकार-चकार-वकाराणां प्रायः सादश्यमस्ति, तेन अर्वाचीनलिप्यामत्र वर्णनविपर्ययो जातः इति कल्पनापि नास्वाभाविकी। अस्मिन् प्रकरणे 'वम्मिय' इति पाठो सर्वथा उपयुक्तोस्ति । 'सण्णद्धबद्धवम्मियकवए' (भ० ७।१८५) इति विशेषणं सैनिकस्य लभ्यते । युद्धसज्जे हस्तिनि चापि एतदविशेषणमुपयुक्तमस्ति । सम्भाव्यते अस्य विपर्ययः धिम्मिय, चम्मिय' रूपेण जातः ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org