________________
बीओ वक्खारो
विलिया वेड्डा भीया तुसिणीया विणओणया चिट्ठति' ॥
६३. णाभिस्स णं कुलगरस्स मरुदेवाए भारियाए कुच्छिसि, एत्थ णं उस णामं अरहा लिए पढया पढमजिणे पढमकेवली पढमतित्थकरे पढमधम्मवरचक्कवट्टी समुप्पज्जित्था ॥
६४. तए णं उसमे अरहा कोसलिए वीसं पुव्वसयसहस्साइं कुमारवास मज्झावसइ', अज्झावसित्ता ते पुव्वसय सहस्साई महारायवासमज्झावसइ, तेवट्ठि पुव्वसयसहस्साइं महारायवासमज्झावसमाणे लेहाइयाओ गणियप्पहाणाओ सउणरुयपज्जवसाणाओ बावतर कलाओ', चोसट्ठि महिलागुणे सिप्पसयं च कम्माणं तिण्णि वि पयाहियाए उवदिसइ, उवदिसित्ता पुत्तसयं रज्जसए अभिसिंचाइ, अभिसिंचित्ता तेसीइं पुव्वसयसहस्साई महाराय - वासमज्झावसइ, अज्झावसत्ता जेसे गिम्हाणं पढमे मासे पढमे पक्खे चित्तबहुले, तस्स णं चित्तबहुलस्स नवमीपक्खेणं दिवसस्स पच्छिमे भागे चइत्ता हिरण्णं चइत्ता सुवण्णं चइत्ता कोसं चइत्ता कोट्ठागारं चइत्ता बलं चइत्ता वाहणं चइत्ता पुरं चइत्ता अंतेउरं चइत्ता विउलधण - कणग- रयण-मणि- मोत्तिय संख सिल प्पवाल - रत्तरयण - संतसार - सावइज्जं विच्छड्डयित्ता विगोवइत्ता दायं " दाइयाणं परिभाएत्ता सुदंसणाए सीयाए सदेवमणुयासुराए परिसाए समणुगम्ममाणमग्गे संखिय चक्किय-गंगलिय-मुहमंग लिय-पूस माणव 'वद्धमाणगआइक्खग"-लंख-मंख-घंटियगणेहिं', [गणा ? ] ताहि इट्ठाहि कंताहि पियाहि मणुष्णाहि मणामाहि ओरालाहि कल्लाणाहि सिवाहिं धण्णाहि मंगल्लाहि सस्सिरिया हि हिययगमणिज्जाहि हिययपल्हायणिज्जाहिं कण्णमणणिव्वुइकरीहि अपुणरुत्ताहि अट्ठसइयाहि वग्गूहि अणवरयं अभिनंदंताय अभिथुणंता य एवं वयासी - जय जय नंदा' ! जय जय भद्दा ! धम्मेणं, अभीए परीसहोवसग्गाणं, खंतिखमे भयभेरवाणं, धम्मे ते अविग्धं भवउत्ति कट्टु अभिनंदंतिय अभियुति य ॥
६५. तए णं उसमे अरहा कोसलिए णयणमालासहस्सेहिं पेच्छिज्जमाणे - पेच्छिज्जमाणे " " हिययमाला सहस्सेहि अभिणं दिज्जमाणे- अभिनंदिज्जमाणे मणोरहमालासहस्से हि
१. संचिट्ठेति ( अ, ब, स ) 1
२. कुमारमासमझे वसति ( अ, क, ख, त्रि, प, स, पुवृ, शावृ, ही वृ) ; मज्झावसति ( पुवृपा, शावृपा ) अग्रेपि एवमेव ।
३. द्रष्टव्यं औपपातिकस्य कलाविषयकं परिशिष्टम् ।
४. रयणरत ( क, ख, स ) ।
५. दाणं (त्रि) ।
६. समाणग (क, ख, त्रि, ब, स ) 1
७. आइख (ब) |
८. पडियगणेहि (ब); औपपातिके ( सू० ६८ ) 'खंडियगणा' इति प्रथमान्तः पाठो विद्यते ।
३८५
Jain Education International
अत्रापि प्रथमान्त एव पाठो युक्तोस्ति, किन्तु आदर्शषु तादृशः पाठो नोपलभ्यते, अतएव उपाध्यायशान्तिचन्द्रेण इत्युल्लिखितम् — सूत्रे च आर्षत्वात् प्रथमार्थे तृतीया । ६. दीर्घत्वं च प्राकृतत्वात् (हीवृ ) ।
१०. सं० पा० – पेछिज्जमाणे एवं जाव णिग्गच्छइ जहा ओववाइए जाव आउल बोलबहुलं । अस्य पाठसंक्षेपस्य पूर्त्यर्थं औपपातिकस्य निर्देशः कृतोस्ति । असौ राठः औपपातिकसूत्रं वृत्तिगतवाचनान्तरं तथा प्रस्तुतसूत्रस्य वृत्तित्रयं सम्मुखीकृत्य पूरितः ।
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org