________________
सूरियाभो
सव्वमणिमईओ अच्छाओ जाव पडिरूवाओ ॥ ० चेइयरुक्ख-पदं
२२७. तासि णं मणिपेढियाणं उरि पत्तेयं-पत्तेयं चेइयरुक्खे पण्णत्ते । ते णं चेइयरुक्खा अट्ठ जोयणाई उड्ढं उच्चत्तेणं, अद्धजोयणं उव्वेहेणं, दो जोयणाई खंधो, 'अद्धजोयणं विक्खंभेणं", छ जोयणाई विडिमा, बहुमज्झदेसभाए अट्ठ जोयणाई आयामविक्खंभेणं', साइरेगाइं अट्ठ जोयणाइं सव्वग्गेणं पण्णत्ता ॥
२२८. तेसि णं चेइयरुक्खाणं इमेयारूवे वण्णावासे पण्णत्ते, तं जहा-वइरामयमूलरययसुपइट्टियविडिमा' रिट्टामय-विउलकंद-वेरुलिय"-रुइलखंधा सुजायवरजायरूवपढमगविसालसाला नाणामणिमयरयणविविहसाहप्पसाह-वेरुलियपत्त-तवणिज्जपत्तबिंटा जंबूणय-रत्त-मउय-सुकुमाल-पवाल-पल्लव-वरंकुरधरा५ विचित्तमणि रयणसुरभि-कुसुम'फल-भर-नमियसाला 'सच्छाया सप्पभा सस्सिरीया सउज्जोया" अहियं नयणमणणिव्वइकरा अमयरससमरसफला पासादीया दरिसणिज्जा अभिरूवा पडिरूवा" ।।
१. अट्ठजोयणाई (क, ख, ग, घ, च, छ); 'अद्धजोयणं विक्खंभेणं' एष वृत्त्यनुसारी पाठोस्ति । प्रत्यनुसारी पाठ इत्थमस्ति-'अटू जोयणाई विक्खंभेणं' प्रतीनां 'अट्ट जोयणाई' एष पाठः अशुद्धः प्रतीयते । जीवाजीवाभिगमे (३३३८६) 'अद्धजोयणं विक्खंभेणं' इत्येव पाठो दृश्यते। २. विष्कम्भेन (व)। ३. सुविडिमा (क, ख, ग, घ, च, छ)। ४. विउलाकंदा वेरुलिया (क, ख, ग, घ, च),
वृत्ती 'विउल' शब्दो न व्याख्यातः । ५. सोभियावरंकुरग्गसिहरा (क, ख, ग, घ, च,
छ)। ६. भरभरिय (क, ख, ग, घ, च, छ)। ७.४ (क, ख, ग, घ, च, छ)। ८. मणनयणणि° (क, ख, ग, घ, च, छ)। ६. 'फला सच्छाया सप्पभा सस्सिरिया सउ
ज्जोया (क, ख, ग, घ, च, छ)। १०. २२८ सूत्रानन्तरं प्रस्तुतसूत्रस्य वृत्ती एवं
व्याख्यातमस्ति-एते च चैत्यवृक्षा अन्यैर्बहुभिस्तिलकलवक-च्छत्रोपग- शिरीष-सप्तपर्ण - दधिपर्ण-लोध्र-धव-चन्दन-नीप-कुटज-पनस-ताल
तमाल- प्रियाल- प्रियगु- पारापत - राजवृक्ष: नन्दिवृक्षः सर्वतः समन्तात् सम्परिक्षिप्ता, ते च तिलका यावन्नन्दिवृक्षा मूलमन्तः कन्दमन्त इत्यादि सर्वमशोकपादपवर्णनायामिव तावद् वक्तव्यं यावत् परिपूर्ण लतावर्णनम् । प्रयुक्तादर्शषु एतद्व्याख्यानुसारी पाठो नैव लभ्यते। किन्तु जीवाजीवाभिगस्य आदर्शेष तादृशः पाठो लभ्यते स चैवमस्ति- तेणं चेइयरुक्खा अण्णेहिं बहूहिं तिलय-लवयछत्रोवग-सिरीस-सत्तिवण्ण-दहिवण्ण -लोद्ध-धवचंदण-(अज्जुण? ) नीव-कुडय- कयंब - पणस - ताल-तमाल-पियाल-पियंगु - पारावय-रायरुक्खनंदिरुक्खेहिं सव्वओ समंता संपरिक्खित्ता। ते णं तिलया जाव नंदिरुक्खा कुस-विकुस-विसुद्धरुक्खमूला मूलमंतो कंदमंतो जाव सुरम्मा।
ते णं तिलया जाव नंदिरुक्खा अण्णाहिं बहहिं पउमलयाहि जाव सामलयाहिं सव्वतो समंता संपरिक्खित्ता। ताओ णं पउमलयाओ जाव सामलयाओ निच्चं कुसुमियाओ जाव पडिरूवाओ (जीवा० ३।३८८-३६०)।
जीवाजीवाभिगमस्य वृत्तावपि एष व्याख्यातोस्ति।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org