________________
ओवाइयं
विहराग-ऊसिय-'ज्झय-पडागाइपडाग-मंडियं' लाउल्लोइय-महियं गोसीस-सरसरत्तचंदण:'दद्दर-दिण्णपंचंगुलितलं उवचियवंदणकलसं वंदणघड-सुकय-तोरण-पडिदुवारदेसभायं आसत्तोसत्त-विउल-वट्ट-वग्घारिय-मल्लदामकलावं पंचवण्ण-सरससुरभिमुक्क-पुप्फपुंजोवयारकलियं कालगुरु-पवरकुंदुरुक्क-तुरक्क-धूव-मघमघेत-गंधुद्धयाभिरामं सुगंधवरगंधगंधियं° गंधवट्टिभूयं करेहि य कारवेहि य, करेत्ता य कारवेत्ता य, एयमाणत्तियं पच्चप्पिणाहि । णिज्जाहिस्सामि समणं भगवं महावीरं अभिवंदए । हत्थिवाउय-निद्देस-पदं
५६. तए णं से बलवाउए कूणिएणं रण्णा एवं बुत्ते समाणे हट्ठतुट्ठ'-'चित्तमाणंदिए पीइमणे परमसोमणस्सिए हरिसवसविसप्पमाण° हियए करयलपरिग्गहियं सिरसावत्तं मत्थए अंजलि कटु एवं सामि ! त्ति आणाए विणएणं वयणं" पडिसुणेइ, पडिसुणेत्ता हत्थिवाउयं आमतेइ, आमंतेत्ता एवं वयासी-खिप्पामेव भो देवाणुप्पिया ! कूणियस्स रण्णो भिभसारपुत्तस्स आभिसेक्कं हत्थिरयणं पडिकप्पेहि, हय-गय-रह-पवरजोहक लियं चाउरंगिणिं सेणं सण्णाहेहि, सण्णाहेत्ता एयमाणत्तियं पच्चप्पिणाहि ।।
५७. तए णं से हत्थिवाउए बलवाउयस्स एयमलैं सोच्चा' आणाए विणएणं वयणं" पडिसुणेइ, पडिसुणेत्ता छेयायरिय-उवएस-मइ-कप्पणा-विकप्पेहिं सुणिउणेहिं 'उज्जलणेवत्थि-हव्व-परिवच्छियं" सुसज्ज धम्मिय [वम्मिय ? ] सण्णद्ध-बद्धकवइयउप्पीलिय
१. पडाग-मंडियं (क)। २. सं० पा०-चंदन जाव गंधवट्टिभूयं । ३. सं० पा०-हतुटु जाव हियए। ४. एवं वयासी (ख, ग)। ५. X (क, ग)। ६. x (क)। ७. x (क, ग)। ८. अतोने 'आभिसेयं हत्थिरयणं' ति यत् क्वचिद्
दृश्यते सोऽपपाठः (वृ)। ६. उज्जलणेवत्थेहिं (वपा); भगवत्यादर्श ‘एवं
जहा ओववाइए' इति पाठो लभ्यते, द्रष्टव्यं ७१७५ सूत्रस्य पञ्चमं पादटिप्पणम् । भगवतीवृत्तौ (पत्र ३१७) औपपातिकस्य पाठो लिखितोस्ति, तत्र ये ये पाठभेदा: सन्ति ते यथास्थानं दर्शयिष्यन्ते उज्जलणेवत्थं
हव्व परिवच्छियं । १०. भगवतीवृत्तौ (पत्र ३१७) उद्धृते औपपातिक
पाठे 'चम्मियसण्णद्ध' इति पाठो व्याख्यातोस्तिचर्मणि नियुक्ताश्चाम्मिकास्तैः सन्नद्धः कृतसन्नाहश्चाम्मिकसन्नद्धः । प्रस्तुतसूत्रस्य वृत्ती च 'धम्मियसण्णद्ध' इति पाठो व्याख्यातोस्तिधर्मणिनियुक्ता धामिकाः तैः सन्नद्ध-कृतसन्नाहं यत्तद्धार्मिकसन्नद्धम् । अनयोर्द्वयोरपि सूत्रयोयाख्याकाराः अभयदेवसूरिणो वर्तन्ते । तैर्यथा यथा पाठो लब्धस्तथा तथा व्याख्यातः प्राचीनलिप्यां धकार-चकार-वकाराणां प्रायः सादश्यमस्ति, तेन अर्वाचीनलिप्यामत्र वर्णनविपर्ययो जातः इति कल्पनापि नास्वाभाविकी। अस्मिन् प्रकरणे 'वम्मिय' इति पाठो सर्वथा उपयुक्तोस्ति । 'सण्णद्धबद्धवम्मियकवए' (भ० ७।१८५) इति विशेषणं सैनिकस्य लभ्यते । युद्धसज्जे हस्तिनि चापि एतद्विशेषणमुपयुक्तमस्ति । सम्भाव्यते अस्य विपर्ययः धम्मिय, चम्मिय' रूपेण जातः ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org