________________
चउत्थं ठाणं (चउत्थो उद्देसो)
अकालवासी, अकालवासी णाममेगे णो कालवासी, एगे कालवासीवि अकाल
वासीवि, एगे णो कालवासी णो अकालवासी ॥ ५३७. चत्तारि मेहा पण्णत्ता, तं जहा-खेत्तवासी णाममेगे णो अखेत्तवासी, अखेत्त
वासी णाममेगे णो खेत्तवासी, एगे खेत्तवासीवि अखेत्तवासीवि, एगे णो खेत्तवासी णो अखेत्तवासी। एवामेव चत्तारि पुरिसजाया पण्णत्ता, तं जहा-खेत्तवासी णाममेगे णो अखेत्तवासी, अखेत्तवासी णाममेगे णो खेत्तवासी, एगे खेत्तवासीवि अखेत्तवासीवि,
एगे णो खेत्तवासी णो अखेत्तवासी ।। अम्म-पियर-पदं ५३८. चत्तारि मेहा पण्णत्ता, तं जहा--जणइत्ता णाममेगे णो णिम्मवइत्ता, णिम्म
वइत्ता णाममेगे णो जणइत्ता, एगे जणइत्तावि णिम्मवइत्तावि, एगे णो जणइत्ता णो णिम्मवइत्ता। एवामेव चत्तारि अम्मपियरो पण्णत्ता, तं जहा-जणइत्ता णाममेगे णो णिम्मवइत्ता, णिम्मवइत्ता णाममेगे णो जणइत्ता, एगे जणइत्तावि णिम्म
वइत्तावि, एगे णो जणइत्ता णो णिम्मवइत्ता ।। राय-पद ५३६. चत्तारि मेहा पण्णत्ता, तं जहा-देसवासी णाममेगे णो सव्ववासी, सव्ववासी
णाममेगे णो देसवासों, एगे देसवासीवि सव्ववासीवि, एगे णो देसवासी णो सव्ववासी। एवामेव चत्तारि रायाणो पण्णत्ता, तं जहा–देसाधिवती णाममेगे णो सव्वाधिवती, सव्वाधिवती णाममेगे णो देसाधिवती, एगे देसाधिवतीवि
सव्वाधिवतीवि, एगे णो देसाधिवती णो सव्वाधिवती॥ मेह-पदं ५४०. चत्तारि मेहा पण्णत्ता, तं जहा-पुक्खलसंवट्टते, पज्जुण्णे, जीमूते, जिम्मे ।
पुक्खलसंवट्टए णं महामेहे एगेणं वासेणं दसवाससहस्साई भावेति । पज्जुण्णे णं महामेहे एगेणं वासेणं दसवाससयाइं भावेति । जीमूते णं महामेहे एगणं वासेणं
१. खेत्तावासी (ख)।
'पज्जण्ण' शब्दस्य 'पज्जुण्ण' इति न जातम् ? २. प्राप्तादर्शेषु सर्वत्रापि 'पज्जुण्णे' इति पाठो किन्तु अत्र मेघस्य विशिष्टप्रकारा निर्दिष्टाः
लभ्यते । भगवत्यां (१४।२१) सामान्यमेघाथ सन्ति, तेन 'पज्जुण्ण' इति पाठो पिनासंभवी। 'पज्जण्णे' इति पाठो विद्यते । तमनुसृत्या- ३. जिम्हे (क्व)। त्रापि संदेहो जायते, क्वचित् लिपिदोषेण
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org