________________ 314 ] [ व्याख्याप्रज्ञप्तिसूत्र 28. तए णं से चमरे असुरिदे असुरराया प्रोहि पउंजइ, 2 ममं ओहिणा श्रामोएइ, 2 इमेयारूवे अज्झथिए जाव समुष्पज्जित्था-'एवं खलु समणे भगवं महावीरे जंबुद्दीवे दीवे भारहे वासे सुसुमारपुरे नगरे असोगवणसंडे उज्जाणे असोगवरपायवस्स अहे पुढविसिलावट्टयंसि अट्ठमभत्तं पगिम्हित्ता एगराइयं महापडिम उपसंपज्जित्ताणं विहरति / ते सेयं खलु मे समणं भगवं महावीरं नौसाए सक्कं देविदं देवरायं सयमेव अच्चासादेतए' त्ति कटु एवं संपेहेइ, 2 सयणिज्जाम्रो प्रभुठेह, 2 ता देवदूसं परिहेइ, 2 उववाय सभाए पुरथिमिल्लेणं दारेणं णिग्गच्छइ, 2 जेणेव सभा सुहम्मा, जेणेव चोप्पाले पहरणकोसे तेणेव उवागच्छइ, 2 ता फलिहरयणं परामुसइ, 2 एगे प्रबिइए फलिहरयणमायाए महया अमरिसं वहमाणे चमरचंचाए रायहाणीए मझमझेणं निग्गच्छइ, 2 जेणेव तिगिछिकूडे उपायपव्वए तेणेव उवागच्छइ, २त्ता वेउब्वियसमुग्धाएणं समोहण्णाइ, २त्ता संखेज्जाई जोयणाई जाव उत्तरवे उध्वियं रूवं विकुब्वइ, २त्ता ताए उक्किट्ठाए जाव जेणेव पुढविसिलावट्टए जेणेव मम अंतिए तेणेव उवागच्छति, 2 ममं तिक्खुत्तो श्रादाहिणपदाहिणं करेति, 2 जाव नमंसित्ता एवं वयासी'इच्छामि णं भंते ! तुम्भं नीसाए सक्कं देविदं देवरायं सयमेव अच्चासादित्तए' त्ति कटु उत्तरपुरस्थिमं / दिसिभागं अवक्कमइ, 2 वेउब्वियससुग्घातेणं समोहण्णइ, 2 जाव दोच्च पि वेडब्बियसमुम्घातेणं समोहण्णइ, 2 एग महं घोरं घोरागारं भीमं भीमागारं भासरं भयाणीयं गंभीरं उत्तासणयं कालडरत्तमासरासिसंकासं जोयणसयसाहस्सीयं महाबोंदि विउब्वइ, 2 अप्फोडेइ, 2 वग्गइ, 2 गज्जइ, 2 हपहेसियं करेइ, 2 हस्थिगुलुगुलाइयं करेइ, 2 रहघणघणाइयं करेइ, 2 पायवद्दरगं करेइ, 2 भूमिचवेडयं दलयइ, 2 सोहणादं नदइ, 2 उच्छोलेति, 2 पच्छोलेति, 2 तिवई छिदइ, 2 वाम भुयं ऊसवेइ, 2 दाहिणहत्थपदेसिणीए य अंगुट्ठनहेण य वितिरिच्छं मुहं विडंबेइ, 2 महया महया सद्दे णं कलकलरवं करेइ, एगे अन्त्रितिए फलिहरयणमायाए उड्ढं वेहासं उच्पतिए, खोभते चेव आहेलोयं, कंपेमाणे व मेइणितलं, साकड्ढ़ते व तिरियलोयं, फोडेमाणे व अंबरतलं, कत्थइ गज्जते, कत्थइ विज्जुयायंते, कथइ वासं वासमाणे, फस्थ रयुग्घायं पकरेमाणे, कत्थइ तमुक्कायं पकरेमाणे, वाणमंतरे देवे बित्तासेमाणे 2, जोइसिए देवे दुहा विभयमाणे 2, प्राय रक्खे देवे विपलायमाणे 2, फलिहरयणं अंबरतलंसि वियड्ढमाणे 2, विउन्मावेमाणे 2 ताए उक्किट्ठाए जाब तिरियमसंखेज्जाणं दीव-समुदाणं मझमझेणं वीयोवयमाणे 2, जेणेव सोहम्मे कप्पे, जेणेव सोहम्मवडेंसए विमाणे, जेणेव समा सुधम्मा तेणेव उवागच्छइ, 2 एगं पायं पउमवरवेइयाए करेइ, एग पायं सभाए सुहम्माए करेइ, फलिहरयणेणं मह्या 2 सणं तिषखुत्तो इंदकीलं पाउडेति, 2 एवं क्यासी—'कहिं णं भो ! सक्के देविंद देवराया ? कहिं गं तारो चउरासोई सामाणियसाहस्सोयो ? जाव कहिं णं तानो चत्तारि चउरासीईओ आयरक्खद वसाहस्सी प्रो ? कहिं गं तानो अणेगानो अच्छराकोडीमो ? अज्ज हयामि, अज्ज महेमि, अज्ज व्हेमि, अज्ज ममं अवसानो अच्छरानो वसमुवणमंतु ति कट्ट तं प्रणि8 अकंतं अप्पियं असुभं श्रमणुणं श्रमणामं फरसं गिरं निसिरइ। [28] इसके पश्चात् उस असुरेन्द्र असुरराज चमर ने अपने उत्कट क्रोध को सफल Jain Education International For Private & Personal Use Only www.jainelibrary.org