________________
सिद्धसेनसूरिकया
[गाथा १०३. १०३. 'इतिएस' इञ्चाइ । इतिकरणो परिसमत्तिवयणो। एस इति अणन्तरुट्ठिो जीयकप्पो जीयववहारो कप्पो।वण्णणा परुवण त्ति एगट्ठा। समासओ संखेवओ।सोहणं विहियं जेसिं नाणाइयं ते सुविहिया साहू । तेसिमणुकंपानिमित्तं । कहिओ अक्खाओ। देओ दायवो अयं पुण।
कहिं ? पत्ते। किंविसिट्टे ? संविग्गवजभीरू, परिणामगकडजोगी, आयरियवन्नवादी, संगहसीलो, 5 अपरितन्तबहुसुयमेहावी; एवमाइगुणसंपन्ने पत्ते। पुण सहोऽवधारणे । पत्ते चेव दायचो, नापते । सुट्ट परिच्छिया गुणा जस्स । एए चेव संविग्गाई भणिया गुणा । आइमज्झावसाणेसु तावच्छेय-निघसेसु य जवसुवन्नमिव अविगारि जं, तं सुपरिच्छियगुणं; तम्मि सुपरिच्छियगुणे सुत्तत्थयओ देओयमिति ।
इति जेण जीयदाणं साहूणऽइयारपंकपरिसुद्धिकरं। 10
गाहाहिं फुडं रइयं महुरपयत्थाहिं पावणं परमहियं ॥ जिणभदखमासमणं निच्छियसुत्तत्थदायगामलचरणं । तमहं वंदे पयओ परमं परमोवगारकारिणमहग्धं ॥ ॥जीतकल्पचूर्णिः समाप्ता। सिद्धसेनकृतिरेषा ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org