________________
१६६ ]
रघुवरजसप्रकास
चौथा दूहाको प्ररथ सुमेर विवुध देवतांनै अभै दै । सूरय कमळांने मोद दै । समुद्र मीनांनै सुख दै। चंद्रमा रूख अठार भार वनास्पतीका रुखांन पाणंद दै। सिव राजानै बर दै । ब्रहमा जगतनै अखै बर दै। स्री रामचंद्र संतांनै ग्राथ दै। दोई तुकांकौ अरथ भेळौ ।२। सुमेर १ । सूरय २ । समंद ३ । चंद्रमा ४ । सिव ५। ब्रहमा ६ । यां छ ही देवतां वचै स्री रामचंद्रमें संतांसू दीनदयाळपणौ सरणाई साधारपणौ अधिक । इति अरथ । ४
अथ गीत दूजा प्रहास सांणौररौ लछण
धुर तुक मत वेवीस धर, सतर बीस सतरास्य । वीस सतर गुरु अंत बे, सौ जांणजै प्रहास ॥ ६२
प्ररथ पैली तुक मात्रा २३ । दूजी तुक मात्रा १७ । तीजी तुक मात्रा २० । चौथी तुक मात्रा १७ । तुकांत दोय गुरु अखिर आवै, पछै सारा दूहां मात्रा पैली तुक २० । दूजी तुक मात्रा १७ । तीजी तुक मात्रा २० । चौथी तुक मात्रा १७ होवै जिण गीतरौ नाम प्रहास सांणौर कहै छै ।
अथ गीत प्रहास सांणौर उदाहरण थांणबंध बेलियौ जिणमें आद जथारौ वरण छ ।
गीत सरण वखाणे जगत चित वखाणे जेम सिध , मौज किव वखाणे चंदनांमा । बुध गिरा राम हथवाह रिम वखाणे वखाणे काछद्रढ़पणौ बांमा ।
विवध-देवता । अभ-अभय, निर्भयता । दै-देता है। मोद-पानंद। मीना-मच्छियों। प्रख-अक्षय। प्राथ-धन, दौलत । भेटौ-साथ । यां-इन । वर्च-अपेक्षा। सरणाई
साधारपणौ-शरणमें आए हुएकी रक्षा करनेका कर्तव्य ।। ६३. मौज-दान । किव-कवि। चंदनांमा-यश, कीर्ति । बध-पंडित। गिरा-वाणी।
हथवाह-शस्त्र-प्रहार । रिम-शत्रु । वखांण-प्रशंसा करते हैं। काछदृढ़-जितेन्द्रियता, संयमशीलता । बांमा-स्त्री।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org