________________
४४
प्राकृत कथासंग्रह तं च दट्ठणेसा एरिसी जाया । । तं च मए सोऊण लक्खिओ तीए मयण-वियारो । भणिया य ससिणेहं पुत्ति, साहसु सब्भावं !' तओ कहकहवि सब्भावमुक्गया भणइ 'भयवइ,
तुम मम जणणी; ता नस्थि किं पि तुम्हं अकहणीयं । एयाए 5 पियङ्गुलइयाए जो कहिओ, सो बम्भदत्त-कुमारो जइ मे पई न होइ, तो नूणं मरामि । तओ एयमायण्णिऊण भणिया सा मए ‘वच्छे, धीरा होहि ! तहा करिस्सं, जहा तुह समाहियं संपज्जिस्सइ' । तओ सा किंचि सत्था जाया कल्ल-दिणंमि य हिययासा
सणत्थं भणिया मए । वच्छे, दिवो सो मए बम्भदत्त-कुमारो'। 10 तीए सोउमेवं समूससिय-हिययाए भणियं ' भयवइ, तुम्ह पसाएण
सव्वं सुन्दरं भविस्सइ; किं तु तस्स विस्सास-निमित्तं बुद्धिल-ववएसेणेमं हार-रयणं करण्डए पक्खिविऊण पेसेहि बम्भदत्त-नामङ्कियं चेयं लेहं ! निरूवियं च तं तहा कलं मए । ता महाभाग, कहिओ
तुहेसो लेह-वइयरो । संपयं पडिलेहं देहि ।' मए वि समप्पिओ तीए 15 इमो पडिलोहो
गुरु-गुण-वरवणु-कलिउंत्ति माणिउं मुणइ बम्भदत्तो वि । रयणवई रयणवई चन्दो वि य चन्दणी-जोगो ॥
सोउं चेमं वरधणु-साहियमदिट्ठाए वि रयणवईए जाओ कुमारो तम्मणो । तइंसण-समागमोवायमण्णेसमाणस्स य गयाणि कइ20 वय-दिणाणि ।
अन्नंमि य दिणे समागओ बाहिराओ वरधणू संभन्तो भणिउं पयत्तो, जहा ' कुमार, इह नयर-सामिणो कोसलाहिवेण अम्हाण गवेसणनिमित्तं पेसिया पच्चइय-पुरिसा, पारद्धो य नयर-सामिणा उवक्क
मो त्ति सुम्मइ बहुसो घुणाहुणी । तओ नाउमेयं वइयरं सागरदत्तेण25 गोविया दो वि भूमिहरए । समागया रयणी । भणिओ कुमारेण
सागरदत्तो ‘तहा कुणसु,जहा अम्हे अवकमामो !' एवं चायण्णिऊण निग्गओ नयरीओ सागरदत्तो गया थेवं भूमि-भागं, तओ आणिच्छ.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org