________________
अंक १]
कवि अब्दुल रहमानकृत सन्देशरासक [१६९ रासकारे वापरेला केटलांक अव्ययो:पृ० ३८ किहु-(कथु)
। पृ. ११ अरु-(ओर) पृ० ३६ कि-(के)
पृ. ५१ कइयलग्गि-(क्यां लगी) रासकारे वापरेला केटलाक प्रांतिक शब्दो:पृ. २३ पिंग-(पान खाईने 'धुंकेला रस' अर्थे आ शब्द वपरायो छे. 'थुक
नाखवा'ना पात्रनुं नाम 'पिकदान' प्रतीत छे. ए 'पिकदान' नो 'पिक' अने प्रस्तुत 'पिंग' ए बन्ने सरखां जणाय छे. मारी
स्मृति प्रमाणे 'थुक' माटे वपरातो 'पिक' शब्द फारसी छे.) पृ० २३ चंबा-(चंपल - जोडा. अमारी शेठ लालभाई दलपतभाई आर्ट
कॉलेजना पठाणे कहेलुं के पंजाबमा केटलेक ठेकाणे 'जोडा'
___ अर्थ माटे 'चंबा' शब्द वपराय छे) पृ. २५ भीड-भीड 'माणसोनी घणी भीड छे' ए भीड. पृ० ११ लक-(लंक कटी-कड-केड. स्त्रीने 'सिंहलंकी' कहेवामां आवे छे.
'सिंहलंकी' एटले सिंह जेवी पातळी केडवाळी-चारणोनी वातोमा अने रसधारोमा 'लंक' शब्द 'केड' अर्थमां वपरायेलो
सांभळ्यो छे अने वांच्यो छे पण खरो) पृ० २३ झसुर-(तांबूल-तंबोल-नागरवेलर्नु पान. आ शब्दने देशी शब्दसं
ग्रहमा आचार्य हेमचंद्रे नोंघेलो छ:-"असुरं तंबोलऽत्थेसु" गा० ६१, वर्ग ३ "असुरम् ताम्बूलम् अर्थश्च" अर्थात् 'झसुर'
एटले तंबोल अने धन") पृ० ५५ झंखरु। -('दंडुयालक' अथवा 'इंडयालक' नामनो एक खास प्रकारको पृ० ७८ झखडु) पवन छे, जे वाय छे त्यारे विरहिणी स्त्रीओने त्रास थाय छे.
- अवचूरिका तथा टिप्पनक) आ 'डुंडुयालक' वा 'हुंडयालक'
पवन विशे बीजी कशी माहिती नथी. पृ. २ आरह-(तन्तुवाय - वणकर) पृ० ३५ पडिल्ली-(अधिक) पृ० ८१ उवाडयणि-(गर्दभी-गधेडी) पृ० ७९ लंखर-(शाखरुं-सूकुं के बळी गयेलुं झाड-ठंडं. देशीसंग्रहमा हेमचंद्र
'सूका झाड' अर्थनो 'झंखर' शब्द आपेलो छ : वर्ग ३, गाथा५४) पृ० ६८ सोरंड-(क्रीडाभाजन) पृ० ६५ अरमणि-(करवत) पृ० ३९ वरकिय -(पटी-कपडं-बूरखो ? "लइवि वरकिय ससिसउबुं फंसहि
वयणु" गा० ९८, पृ० ३९ अर्थात्" 'वरकिय' ने लईने-दूर करीने चंद्र जेवा संपूर्ण मुखने साफ कर" आ अर्थ जोतां वरकिय'
शब्दनो संबंध कदाच 'बूरखा' साथे होय. टिपनकारे "वरकी ३.१.२१.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org