________________
नन्दी-चूलिकासूत्रं ततो विपरांतार्भािनवंशद्धिहेतुत्वान्मिथ्याश्रुतं. एतान्येव च भारतार्दानि शास्त्राणि सम्यग्दृष्टः सम्यक्त्वपरिग्रहीतानि भवन्ति सम्यक्त्वेन-यथावस्थिताऽसारातापरिभावनरूपेण परिगृहीतानि तग्य सम्यकश्रुतं. तद्गतासारतादर्शनन स्थिरतरसम्यक्त्वपरिणामहत्त्वात्, 'अहवे'त्यादि, अथवा मिथ्यादृष्टरपि सतः कस्यांचदेतानि भारतादीनि शास्त्राणि सम्यकश्रुतं, शिप्य आह-कस्मात्?, आचार्य आह- सम्यक्त्वहेतृत्वात्, सम्यक्त्वहेतुत्वमेव भावयति यस्मात्ते मिथ्यादृष्टयः तैरेव समग्रैः सिद्धान्तर्वेदादिभिः पूर्वापरविरोधेन-यथा रागादिपरीतः पुरुपस्तावत्रातीन्द्रियमर्थमवबध्यते रागादिपरीतत्वाद अस्मादृशवद, वेदेषु चातीन्द्रिया: प्रायोऽर्था व्यावय॑न्ते अतीन्द्रियार्थदर्शी च वीतरागः सर्वज्ञा नाभ्युपगम्यते ततः कथं वेदार्थप्रतीतिरितोवमादिलक्षणेन नोदिता: सन्त: केचन विकिनः सत्या(त्यक्या)दय इव स्वपक्षदृष्टी:- स्वदर्शनानि त्यजन्ति, भगवच्छासनं प्रतिपद्यन्ते इत्यर्थः, तत एवं सम्यक्तहेतुत्वाद्वेदादीन्यपि शास्त्राणि केपाश्चिन्मिध्यादृष्टीनापि सम्यक श्रुतं। 'सन'मित्यादि, तदेतन्मिथ्या श्रुतं ।।
म. (१३६) से किं तं साइ अंसपज्जवसिअं अनाइअं अपज्जवसिअंच?, इच्चेइयं दुवालसंग गणिपिडगंवुच्छित्तिनयट्टयाए साइअंसपज्जवसिअं, अवुच्छित्तिनयट्टयाए अनाइअं अपज्जवसि. तं समासओ चउन्विहं पत्रत्तं, तंजहा-दव्वओ खित्तओ कालओ भावओ, तत्थ दवओणं सम्मसुअंएगपुरिसं पडुच्च साइअंसपज्जवसिअंबहवे पुरिसे य पडुच्च अनाइयं अपज्जवसिअं, खेत्तओं णं पंच भरहाइं पंचेवयाई, पच्च साइअंसपज्जवसिअं, पंच महाविदेहाइं पडुच्च अनाइयं अपज्जवसिअं,
काल णं उस्सप्पिणी ओसप्पिणिं च पडुच्च साइअंसपज्जवसिअं, पंच महाविदेहाई पडुच्च अनाइयं अपज्जवसिअं.
भावओ णं जं जया जिनपन्नता भावा आधविज्जति पन्नविज्जति परूविजंति दसिज्जति निदसिजति उवदंसिजति तया(तं) भावे पडुच्च साइअंसपज्जवसि, खाओवसमिअंपुन भावं पडुच्च अनाइअं अपज्जवसिओ
अहवा भवसिद्धियस्ससुयं साइयं सपज्जवसिअंच, अभवसिद्धियस्स सुयं अनाइयं अपज्जवसि(च), सव्वागासपएसग्गं सव्वागासपएसेहि अनंतगुणिअंपज्जवक्खरं निप्फज्जइ, सव्वजीवाणंपिअणं अक्खरस्स अनंतभागो निच्चुग्घाडिओ, जइ पुण सोऽवि आवरिज्जा तेणं जीवो अजीवत्तं पाविज्जा, 'सुदृवि मेहसमुदए होइ पभा चंदसूराणं'।
से तंसाइअंसपज्जवसिअं.सेतं अनाइयं अपज्जवसिा
वृ.अथकि तत्सादि सपर्यवसितमनादि अपर्यवसितं च?, तत्र सहादिना वर्तते इति सादि. तथा पर्यवसानं पर्ववसितं, भावे क्तप्रत्ययः, सह पर्यवसितेन वर्तते इति सपर्यवसितं, आदि-- रहितपनादि, न पर्यवसितमपर्यवसितं, आचार्य आह-भावे क्तप्रत्ययः, सह पर्यवसितेन वर्तते इति सपर्यवसितं, आदिरहितमनादि, न पर्यवसितमपर्यवसितं, आचार्य आह-इत्येतद्वादशाङ्ग गणिपाटकं 'बोच्छित्तिनयट्ठयाए' इत्यादि, व्यवच्छित्तिप्रतिपादनपरो नया व्यवच्छित्तिनयः, पर्यायास्तिकनय इत्यर्थः, तस्यार्थो व्यवच्छित्तिनयार्थः, पर्याय इत्यर्थः, तस्य भावो व्यवच्छित्तिन ..
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org