________________
अध्ययनं-२,[नि. ९९]
९१ न किंचि जाणह, ते रुट्ठा उद्धाइया, तेन घेत्तुं तेसिं निजुद्धं जाणंतएण सव्वे संधी खोइया, पढम ताव पिडिया, ते हम्मंता राडि करेंति, परियणो जाणइ-सो एस पव्वइओ हम्मतो राडि करेइ, सोऽवि गतो. पच्छा तेहिं दिट्टा, नवि जीवंति, नवि मरंति, नवरं निरिक्खंति एक्ककं दिट्ठीए, पच्छा सो सिटुं पुरोहियस्स य-जहा कोऽवि पव्वइयगो, तेन दोऽवि जणा संखलेत्तुण मुक्का, पच्छा राया सव्वबलेनागतो पव्वइगाण मूले, सोऽवि साहू एक्कपासे अच्छइ परियतो, राया आयरियाणं पाए पडिओ, पसायमावज्जह, आयरिओ भणइ-अहं न याणामि, महाराय ! इत्थ एगो साहू पाहुणो, जइ परं तेन होज्जा, राया तस्स मूलमागतो, पच्चभित्राओ य, ततो तेन साहुणा भणितो-धिरत्थु ते र यत्तणस्स, जो तुम अप्पणो पुत्तमंडाणवि निग्गहं न करेसि, पछा राया भणइ-पसायं करेह, भणइ - जइ परंपव्वयंति तो णं मोक्खो, अन्नहा नत्थि, राइणा पुरोहिएण य भण्णइ-एवं होउ, पव्वयंतु, पुच्छिआ भणंति-पव्वयामो, पुव्वं लोओ कतो, पच्छा मुक्का, पव्वइया । सो य रायपुत्तो निस्संकिओ चेव धम्मं करेइ, पुरोहियपुत्तस्स पुण जाइमओ, अम्हे मड्डाए पव्वाविया, एवं ते दोऽवि कालं काऊण देवलोगेसु उववना।
इओअ य कोसंबीए नयरीए तावसो नाम सेट्ठी, सो मरिऊण नियघरे सूयरो जाओ, जातिस्सरो, ततो तस्स चेव दिवसगे पुत्तेहि मारितो, पच्छा तहिं चेव घरे उरगो जाओ, तहिंपि जाइस्सरो जातो, तत्थऽवि अंतो घरे मा स्वाहितित्ति मारितो, पच्छा पुणोऽपि पुत्तस्स पुत्तो जातो, तत्थवि जाई सरमाणो चितेइकिहमहं अप्पणो सुण्डं अंमंति वाहरिहामि, पुत्तं वा तायंति, पच्छा मूयत्तणं करेइ, पच्छा महंतीभूओ साहूणं अल्लीणो, धम्मोऽनेन सुतो।।
इतो य सो धिज्जाइयदेवो महाविदेहे तित्थयरं पुच्छइ-किमहं सुलहबोहिओ दुल्लभबोहिओत्ति?, ततो सामिणा भणितो-दुल्लभबोहिओऽसि, पुणोऽवि पुच्छइ-कत्थऽह उववज्जिउकामो?, भगवया भण्णइ-कोसंबीए मूयस्स भाया भविस्ससि, सो य मूओ पव्वइस्सइ, सो देवो भगवंतं वंदिऊण गओ मयगस्सगासं,तस्स सो बहयं दव्वजायं दाऊण भणइ-अहं तुज्झ पिउधरे उववज्जिस्सामि, तीसे य दोहलओ अंबएहिं भविस्सइ, अमुगे पव्वए अंबगो सयापुप्फफलो कओमए तमंताए परओ नामगं लिहिज्जासि, जहा-तब्भं पत्तो भविस्सइ, जइ तं मम देसि तो ते आनेमि अंबफलाणित्ति, तओ ममं जायं संतंतहा करिज्जासि जहा धम्मे संबुज्झामित्ति, तेन पडिवने गतो देवो। ___ अन्नया कतिवयदिवसेसु चउऊण तीए गब्भे उववन्नो, अकाले अंबदोहलो जाओ, समूयगो नामगंलिहति-जइ मम गम्भं देसि ता आनेमि अंबगाणि, ताए भण्णइ-दिज्जत्ति, तेन आनिआणि अंबफलाणि, अवनीओ दोहलो, कालेन दारगो जाओ, सो तं खुड्डगं चेव होतं साहूण पाएसु पाडेइ, सो धाहातो, करेति, न य वंदति, पच्छा संतपरितंतो मूगो पव्वइतो, सामन्नं काऊण मतो, तेन ओही पउत्ता, जाव नेण सो दिवो, पच्छा नेन तस्स जलोयरं कयं, जेन न सक्केति उट्टिउं, सव्वेवेज्जेहिं पच्चक्खातो, सो देवो डोंबरूवंकाऊणघोसंतोहिंडइ-अहं वेज़्जो सव्वगाही उवसमेमि, सो भणइ-मज्झं पोट्टं सज्जवेहि, तेन मणियं-तुभं असज्झो वाही, यदि परं तुम ममं चेव ओलग्गसि तो ते सिज्झावेमि, सो भणति-वच्चामि, तेन सज्झवितो, गतो तेन सद्धि, तेन तस्स सत्थकोसगो अल्लवितो, सो ताए देवमायाए अतीव भारितो, जाव पव्वइया एगंमि
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org