________________
आधनियुक्तिः मूलसूत्रं वृ. अथवा एतदया माधुर्ब्रवीति-न वयं दार्माण चिअ याचयामः, किन्तु दधि याचयामः, तथा क्षीर जाचयामः तथा क्षीरेलब्ध सति गुडघतंपयां ददस्व सर्वत्र' सर्वेष कलषुस्ताक र गृह्णन्तित साधवः एवं तावत्प्रत्युषसि भिक्षाटनं कुर्वन्ति। अधुना मध्याहाटनविधिरुच्यतेमू. (२२७) मज्झण्हि पउरभिक्खं परिताविअपिज्जजसपयकढिअं।
आभट्ठमनाभट्टलब्भइ ज जत्थ पाङग्ग।। वृ. मध्याह्न प्रचुग भिक्षा लभ्यते परिताविय'त्ति परितलितं सुकुमारिकादि, तथा पेया लभ्यते. जुषः पाटलादः, तथा पयः कथितं आहट्ठमणाभद्रं लब्भति' प्रार्थितमप्रार्थितं वा लभ्यते 'जंजत्थ' 'यद' यद्रस्तु 'यत्र क्षेत्रे प्रायोग्य' इष्टं तदित्थंभृतं क्षेत्र प्रधानमिति। इदानीमपरा भिक्षावेला प्रतिपादयन्नाहमू. (२२८) चरिम परितावियपज्जजूस आण्य अतरणट्टाए।
एकवगतं भनटुंएक्कमक्कस्य॥ वृ. चरिम चरमयारुण्यामटन्ति.तबचपरितलिनानिफ्यावृषश्चयदिलभ्यतेततः आएसतिप्रार्णकः 'अनरण तिग्लानस्तंदषामायभवति ततश्चतत्प्रधानम।एवंतऽटित्या भत्तटुंति उदरपूरणमकस्यानयन्ति. कथम? - एक्कक्कगसंजुत्तं एक साधुरकेनसंयुक्तोयस्मिन्नानयनतकक-संयुक्तमानयन्ति, एक्कमक्कस्म'त्ति परस्परस्य आनयन्ति. एदुक्तं भवति ही साध अटनः एक आस्ते प्रत्युषसि पुनर्द्वितीयवेलायां तयोर्द्वयोर्मध्यादेकआस्ते अपर प्रयातिप्रथमव्यवस्थितंगृहीत्वा.तृतीयवेलायांचयोद्वितीयवेलायांरक्षपाल: स्थितःसप्रथमस्थितरक्षपालनसहव्रजति, इतरस्तुयेनवाराव्यमटितंसतिष्ठति.एवमेवएषांत्रयाणामेकैकस्य सङ्घाटककल्पनया पर्यटनं द्वयोर्योजनीयम् । एवम. म. (२२९) ओसह सज्जाणि अकालंचकुले यदानमाईणि।
सम्गामपहिता पेहति नतोपरग्गामे॥ वृ. एवं औषधं-हरितक्यादि,भेषजं पेयादि, एतच्चप्रार्थनाधारणप्रत्युपेक्षते, कालंच'त्तिकालंप्रत्युपेक्षते. 'कुलेयदाणमाईणि' कुलानिचदानथाल्नकार्दानि, दाण अहिगमसद्धे" एवमादि, एतानिकुनानिप्रत्युपेक्षते । एतानिचस्वग्रामे पेहेत्ता प्रत्युपक्ष्यनतःपरग्रामेप्रत्युपेक्षन्ते।। मू. (२३०) चायगवयण दाहं पनीयगहणे यननुभवे दासा।
. जज्जड तं गुरूपाहणगिलाणगट्टान दप्पट्रां॥ वृ. चादकवचनं, किमिन्यतआह-दीहं दीर्घभिक्षाटनं कुर्वन्तित एर्णायगहण त्तिस्नहबद्रव्य-ग्रहण चननु भवन्ति दोषाः । आचार्यस्त्वाह- जुजनित युज्यत तत्सर्वं दीर्घ भिक्षाटनं यत प्रणीतग्रहणं च. यतः ‘गुरुपाहुणगिलाणगट्ठा' गुरुप्राधूर्णकग्नानार्थमा प्रत्युपक्षते न दार्थ, न चात्मार्थ प्रणीतादर्ग्रहणमिति। मू. (२३१) जई पुन वद्धपनीए अकारण एकसिपि गिण्हज्जा। .
तहिअंदासानन उ अकारण खनिदई। वृ.यदिपुनःखद्धं प्रचुरप्रणीनं स्निग्धंएतानि अकारणसकृदपिगृह्णीयात् नहिअंदोगा' नतस्तस्मिन ग्रहणाषाभवेयुः किंकारणम? यतः तनतन साधना अकारणवद्भनिन्द्राई अकारण कारणमन्तंग्णव खद्धाइं-भक्षितानि स्निग्धानि-नेहवन्ति द्रव्याणि अथवा अकारण 'खद्धनिलाई प्रचरस्निग्धानि तेनासेवितानीति।
भू. (२३२) एवं-सइए थंडिल वसही दडनिअसुन्नगहमाईणि।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org