________________
अध्ययनं -१ - [ नि. ९५१]
३७७
भइ-दो मज्झ अस्थि रयणा सालि पसूई य गद्दभिया य छिन्ना छिन्नावि रुहंति एत्थवि ता मे होलं वाएहि, अन्न भणइ-सयसुक्किलनिच्चसुगंधो भज अणुव्वय नत्थि पवासो निरिणो य दुपंचसओ एत्थविता मे होलं वाएहिं, एवं नाऊण रयणाणि मग्गिऊण कोद्वाराणि सालीण भरियाणि, गद्दभियाए पुच्छिओ छिंन्त्राणि २ पुणो पुणो जायंति, आसा एगदिवस जाया मग्गिया एगदिवसियं नवनीयं, एस पारिणामिया चाणक्कस्स बुद्धी ॥
थूलभद्दस्स पारिणामिया पिइम्मि मारिए नंदेन भणिओ - अमचो होहित्ति, असोगवनियाए चिंतेइ-केरिसा भोगा वाउलाणंति पव्वइओ । रन्ना भणिया-पेच्छह मा कवडेण गणियाघरं जाज्जा, निंतस्स सुणगमडेण चावण्णेण णासं न गेण्हइ, पुरिसेहिं रन्नो कहियं, विरत्तभोगोत्ति सिरिओ ठविओ, थूलभद्दसामिस्स पारिणामिया रन्नो य ॥ नासिक्कं नयरं, नंदो वाणियगो, सुंदरी से भज्जा, सुंदरिनंदी से नामं कयं, तस्स भाया पव्वइयओ, सो सुणेइ - जहा सो तीए अज्झोववन्नो, पाहुणओ आगओ, पडिलाभिओ, भाणं तेणं गहियं, इह पत्थवियउत्ति उज्जाणं नीणिओ, लोगेण य भायणहत्थो दिट्ठो, तओ णं उवहसंति-पव्वइओ सुंदरीनंदो, तओ सो तहवि गओ उज्जाणं, साहुणा से देसणा कया, उक्कडरागोत्ति न तीरइ मग्गो लाइउं, वेउव्वियलद्धिमं च भगवं साहू, तओऽनेन चिंतियं न अन्नो उवाओत्ति अहिगयरणं उबलोभेमि, पच्छा मेरू पयट्टाविओ, न इच्छइ, अविओगिओ, मुहुत्तेण आणेमि, पडिसुए पयट्टो, मक्कडजुयलं विउव्वियं, अन्ने भांति सच्चकं चेव दिडं, साहुणा भणिओ-सुंदरीए वानरीओ य कालडयरी ?; सो भाइभगवं ! अघडंती सरिसव्व मेरूवमत्ति, पच्छा विज्जाहरमिहुणं दिट्ठ, तत्थ पुच्छिओ भणइ-तुल्ला चेव, पच्छा देवमिहुणगं दिट्टं, तत्थ पुच्छिओ भणइ-तुल्ला चेव, पच्छा देवमिहुणगं दिट्ठ, तत्थवि पुच्छिओ भणति भगवं ! एईए अग्गओ वानरी सुंदरित्ति, साहुणा भणियं-थोवेण धम्मेण एसा पाविजइत्ति, तओ से उचगयं, पच्छा पव्वइओ । साहुरस परिणामिया बुद्धी ||
वइरसामिस्स पारिणामिया-पाया नाणुवत्तिया, मा संघो अवमन्निजिहितित्ति, पुणो देवेहिं उज्जेनी वेउब्वियलद्धी दिन्ना, पाडलिपुत्ते मा परिभविहित्ति वेउब्वियं कयं, पुरियाए पवयण ओहावणा मा होहितिति सव्वं कहेयव्वं ॥ चलणाहए- राया तरुणेहिं दुग्गाहिज्जइ, जहा थेरा कुमारमच्चा अवनिजंतु, सो तेसिं परिक्खणनिमित्तं भणइ जो रायं सीसे पाएण आहणइ तरस को दंडो ?, तरुणा भणंति-तिलं तिलं छिंदियव्वओ, थेरा पुच्छिया चिंतेमोत्ति ओसरिया, चिंतेति- नूनं देवीए को अन्नो आहणइति आगया भणति सक्कारेयव्वो । रन्नो तेसिं च पारिणामिया। आमंडेत्ति- आमलगं, कित्तिमं एगेन नायं अइकढिणं अकाले बिंबो होइति । तस्सवि पारिणामिया । मणित्ति - सप्पो पक्खिणं अंडगाणि खाइ रुक्खे विलग्गित्ता, तत्थ गिद्धेण आलयं विलग्गिय मारिओ, मणी तत्थ पडिओ, हेट्ठा कूवो, तस्स पाणियं रत्तिभूयं, नीणियं कूवाओ साभावियं होइ, दारएण थेरस्स कहियं तेन विलग्गिऊण गहिओ । धेरस्स परिणामिया ॥। सप्पो - चंडकोसिओ चिंतेइ - एरिसो महप्पा इच्चाइ विभासा, एयस्स पारिणामिगी । खग्गीति- सावयपुत्तो जोव्वणबलुम्मत्तो धम्मं न गिण्हइ, मरिऊण खग्गिसु उचवण्णो, पिट्ठिस्स दोहिंवि पासेहिं जहा पक्खरा तहा चंमाणि लंबंति, अडवीए च उप्पहे जणं मारेइ, साहुणो य तेणेव पण अइक्कमंति, वेगेण आगओ, तेण न तरइ अल्लिउं, चिंतेइ, जाई संभरिया, पच्चक्खाणं, देवलोगगमनं । एयरस
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org