________________
९४
जीतकल्प-छेदसूत्रम् - (१)
सोऊण तस्स पडिसेवणं तु आलोयणं कम्म १९ विहिं च । आगमपुरिसज्जायं परियायबलं २० च खेत्तं च ॥
अवधारेउं सीसो गंतूण यसो तओ गुरुसगासे । तेसि निवेएइ तहा जहानुपुथ्वी तयं सव्वं ॥ सो ववहारविहिन्नू अनुमजित्ता२१ सुओवएसेणं२२ । सीसस्स देइ आणं तस्स इमं देइ पच्छित्तं । पढमस्स य कज्जस्स २३ दसविहमालोयणं निसामेत्ता । नक्खते भे पीला सुके मासे २४ तवं कुणह ।। पढमस्स य कज्जस्स दसविहमालीयणं २५ निसामेत्ता । नक्खते भे पीला चाउम्मासे २६ तवं कुणह ।। पढमस्स य कज्जस्स दसविहमालोयणं निसामेत्ता । नक्खत्ते भे पीला छम्मासतवं कुणह सुक्के ।। एवं ता उधाए अनुधाए तानि चैव कण्हम्मि । मास चउमास छ मासियाणि छेदंर अओ चोच्छं || छिंदंतु तयं भाणं गच्छंतु तवस्स साहुणो मूलं । अव्वावडावगच्छे अधीइया ३ वावि विहरंतु ।। छब्भागंगुल४ पणए५ दसभाए६ ति भाग अट्ठपन्नरसे । वीसाए तिभागूणं छमागणं तु पणवीसे७ ॥
मास चउमास छक्के अंगुल चउगे तहेव छक्कं तु । एए छेयविभागा नायव्वाऽहक्कमेणं तु ॥ बिइयस्स य कजस्स तहियं चउवीसयं निसामेत्ता । आउत्त नमोक्कारा हवंतु एवं भनिज्जाहि८ ।। एवं नाऊण तहि जहोवएसेण देइ पच्छित्तं । आणाए एस भणिओ९ ववहारो धीरपुरिसेहिं ॥
एवं सो आयरिओ दव्यखेत्तकालाभावसंघयणधिइ १० बलाइयं च परिपुच्छिऊण सयं गमनं, सीसं वाऽगीयत्वं पेसेइ अविजमाणे वा तस्सेव पेसवितस्स निगूढमेव अतिचारविसोहिं पेसेइ ।
धारणाववहारो-संविग्गेण गीयत्थेणायरिएणं दव्वखेत्तकालभावपुरिस ११ पडिसेवणासु १२ अवलोएऊण जम्मिजं अवराहे दिनं पच्छित्तं तं पासिऊण अन्नो वि तेसु चैव दव्वाइएसु तारिसावराहे तं चैव पच्छित्तं देइ; एस धारणाववहारो। अहवा वेयावच्चगरस्स १८ गच्छोवग्गहकारिणो फड्डुगपइणो वा संविग्गस्स देसदरिसणसहायरस वा बहुसो पडितप्पियस्स अवसेस सुयानुओगस्स १४ उचियपायच्छित्तड्डाणदानधारणं धारणाववहारो भन्नइ ।
पंचमो जीवववहारो - सो पुन दव्वखेत्तकालभावपुरिसपडिसेवणानवत्ति सरीर-संघयणधीबलपरिहानिं वावेक्खिऊण तहा १५ पायच्छित्तदानं ६ जीयं १७, जो वा जम्मि गच्छे केणइ कारणेन सुयाइरित्तो पायच्छित्त-विसेसो पवत्तिओ अन्नेहिं य१८ बहूहिं अनुवत्तिओ नय पडिसिद्धो ।
वत्तणुवत्तपवत्तो बहुसो आसेविओ महानेन । एसो उ जीयकप्पो पंचमओ होइ ववहारी ।। जयंति वा करनिजं ति वा आयरनिज्जं ति वा एगद्वं । जीवेइ १० वा तिविहे वि काले तेन जीयं २ ० । सुत्ताओ पुन हीनं समं अइरित्तं वा जीयदानमिति २१ । पंचसु वि पुन ववहारेसु विज्रमाणेसु आगमेन ववहारं ववहरेज्जा, न सेसेहिं । एवं सुएणं, आणाए, धारणाए, जाव जीयववहारेणं । पुव्विल्लेहिं ववहारं ववहरेज्जा न सेसेहिं२२ ति । किं कारणं ? आगमववहारी अइसइणो संकिलिस्समाणं विसुज्झमाणं अवट्ठियपरिणामं वा पञ्चक्खमुवलभंति, तावइय च से दिंति२३
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org