________________
दशाश्रुतस्कन्ध- छेदसूत्रम् - १०/११२
समणाउसो ! तस्स अनिदानस्स इमेयारूवे कल्लाणफलविवेगे। जं तेणं भवग्गहणेणं सिज्झति जाव सव्वदुक्खाणं अंतं करेति ।
भू. (११३) ततेणं बहवे निग्गंधा य निग्गंधीओ य समणतो भगवंतस्स महावीरस्स अंतियं एयमहं सोचा निसम्म समणं भगवं महावीरं वंदति नमसंति वंदित्ता नमसित्ता तस्स ठाणस्स आलोएंति पडिक्कमंति जाव अहारिहं पायच्छित्तं तवोकम्मं पडिवज्जति ।
९०
मू. (११४) तेणं कालेणं तेणं समयेणं समणे भगवं महावीरे रायगिहे नगरे गुणसिलए चेइये बहूणं समणाणं बहूणं समणीणं बहूणं सावगाणं बहूणं साविगाणं बहूणं देवाणं बहूणं देवीणं सदेवमनु आसुराए परिसाए मज्झगते एवं भासति एवं परूवेसि आयतिट्टाणे नामं अज्जो अज्झयणे सअठ्ठे सहेउयं सकारणं सुत्तं च अत्थं च तदुभयं च भुज्जो भुजो उवदरिसितित्ति बेमि ।
दसा-१०- समाप्ता
मुनि दीपरत्नसागरेण संशोधिता सम्पादिता दशाश्रुतस्कन्धसूत्रस्य भद्रबाहुस्वामि रचिता नियुक्ति एवं जिनदान महत्तर विरचिता चूणिः समाप्ता
३७
चतुर्थ छेदसूत्रं दशाश्रुतस्कन्धं समाप्तम्
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org