________________
७८
दशाश्रुतस्कन्ध-छेदसूत्रम् -९/९२ आमोसादिलद्धीतो पेच्छा य सुगतिं सिद्धिगति अनुत्तरगतिं वा वरा-प्रधाना श्रेष्ठा इत्यर्थः मू. (९३) एवं अभिसमागम्म सूरा ढपरकमा। सब्वमोहविनिमुक्काजातीमरणमतिछितत्ति बेमि।।
चू. एवं अभिसमागम्म सिलोगो । एवमवधारणे आभिमुख्ये वा सं एकीभावे आङ् मर्यादाभिविष्योः गमृस्पृगतौ सर्वे हि गत्यर्था धातवो ज्ञानार्थे ज्ञेयाः, किं? ज्ञातुं, वंतावंतगुणदोषान् सूरा तपसि, न वा परिसहाणं बीभति दढपरक्कमत्ति जं तपोवहाणं गिण्हंति तं न भंजंति अहवा मने जो करणतोयगहितो ज्ञात्वा कुर्वति ततो किमस्य फलं? एवं कुब्बतस्स उच्यते-सव्वो मोहो अट्टपगडीतो मुभ्र मोक्षणे जदा निरवसेसो मोहोखवितो भवति तदा किं होति?, कारणाभावात् कार्यस्याभावो भवति तंतुपटवत् कारणं मोहो कार्य जातिजरामरणे अतिच्छिए अतीते काले, अतिच्छितित्ति सांप्रतं, अतिच्छिस्संति भविस्से स्वतः-भगवान् ब्रवीति अर्थ, सूत्रं गणधराः ।।
दसा-९-समाप्ता मुनि दीपरत्नसागरेण संशोधिता सम्पादिता दशाश्रुतस्कन्धे नवमा दसा सनियुक्तिः सचूर्णिः समाप्ता
(दसा-१०-निदानम् । घू. संबंधो जो मोहणिजहाणे वद्दति सो आयाति ठाणे-संसारे वट्टति जो वा पडिसिद्धाणि आयरति।तस्स चत्तारिदाराणि अधिगारा निदानट्ठाणेहिं तद्दासहिय।तानिजाणित्ता वजेतव्वाणि। नाम निप्पना आयातट्ठाण दुपय नाम हाण पुन्बुद्दिष्टं आयादि नामादि चउविहानि. [१३०] नामं ठवणा जाई दब्वे भावे यहोइ बोधब्या।
ठाणं पुबुद्दिढ़ पगयं पुन भावट्ठाणेणं ॥ नि. [१३१] दव्वं दव्वसभावो भावो अनुभवनओहतो दुविहो।
अनुभवन छव्विहो उहओ उ संसारिओ जीवो।। घू. दव्यायातित्ति-द्रव्यात्मलाभः यथोत्पन्नस्य घटद्रव्यस्य घटात्मलाभः, यथा नारकस्य नारकत्वेनात्मलाभः क्षीरस्य वा दधित्वेनोत्पत्तिः, एवं सर्वत्र । भावायाति-अनुभवणा सा दुविहाओहतो विभागतोय।विभागतो छव्विहा-यो हि यस्यभावस्यात्मलाभः उदयिकादेः स भावजाती होति।उदयिमस्यगतिकषायलिंगमिथ्यादर्शनाज्ञानामसंयतासिद्धलेश्याश्चतुश्चतुरुयेकैकैकैकषइभेदाः । नारकादिगत्वेनात्मलाभः, औपशमिकस्य औपशमिकत्वेन, एवं शेषाणामपि भावानां । ओहतो का भावाजातिः? उच्यते-आहे संसारितो जीवोभावाजातिः, न तस्मात् संसारिकभावाद् जीवोऽर्थान्तरभूतो, मृतस्य जातिमरणं । अकाममरणिज्जा इह तुआजातिवर्ण्यते । सा तिविधानि. [१३२] जाती आजातीया पञ्चाजातीय होइ बोधव्वा ।
जाती संसारत्था मासो जाती जम्ममन्नयरं ॥ चू. जाती संसारत्थाण नरकादि ४ आजातिः जन्ममन्यतरंति। सन्मूर्छनगर्भोगपपातं जन्म। पच्चायातिनि. [१३३] जत्तो चुओ भवाओ तत्थे य पुनोविजह हवति जम्मं ।
___ सा खलु पञ्चायायी मनुस्स तेरिच्छए होइ ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org