________________
२०७
उद्देशकः-६, मूल - १५२, [भा. २७३५] तत्रैव वसति ।। [भा.२७३६] एवमेगेन दिवसेनसोहिं कुणति तिण्हवी ।
पडिपुच्छगंतुबलवं आहसुत्तमवत्थयं ।। वृ-एवमेकेन दिवसेनाचार्यस्त्रयाणामपि स्पर्धकानां शोधिं करोति, यसि प्रतिपृच्छां प्रत्येकं पृच्छां सारं कर्तुगंतुंबलवान् । -यद्येवंतहि तइयं रयणिंसंवसतित्ति तदिदानीमपार्थकमवकाशाभावात् । [भा.२७३७) सुत्तनिवातो थेरेकलावकाउं तिहेण वासोहिं।
बितियपयं च गिलाणे कलाव काऊणआगमनं ।। वृ- आचार्यः प्राह-अधिकृतस्य सूत्रस्य निपातोऽवकाशं स्थविरे, तथाहि यद्याचार्यः स्थविरतया दुर्बलत्वेन वा प्रतिदिवसं त्रिषुस्पर्धकषुशोधिंकजुन शक्नोति, । ततएकैकस्मिन् स्पर्धक तृतीयां रात्रिं वसति तथा चाह-आचार्यस्य प्रतिदिवसमनागमने त्र्यहेण वापराधान् कलां कृत्वा पिण्डयित्वा शोधिमाचार्यस्य समीपेकुर्वन्ति, ।तथा हिएकसस्मिन् स्पर्धक उपित्वा तत्रपौरुषी दत्वा द्वितीये स्पर्धक समायाति, तत्रैवचवसति,यत्रवसतितत्रत्यास्तत्रत्याः साधवोयेऽपराधाऽभवन्ते एकत्र पिण्डयित्वा आचार्यस्य पुरत आलोचयन्ति, । आचार्यस्तु शोधिं ददात्यप्रमादार्थं चोपदेशं ग्रयच्छति, । अत्रापि द्वितीयपदमाह-द्वितीयपदमपवादं पदं स्लाने सत्याचार्ये अपराधान् कलापं कृत्वा पिण्डयित्वा इत्यर्थः स्पर्धकाः साधूनामागमनमाचार्यसमीपे । इयमत्रभावना-यद्याचार्यो ग्लानत्वेनातिवृद्धत्वेनाजङ्गमोन शक्नोति तेषांसमीपमागन्तुं, तदा इतरे स्पर्द्धकद्वयसाधवो यथा मयूरः स्वपिच्छान् कलापयति, एकत्र पिण्डयति । एवमपराधान् एकत्र पिण्डयित्वा हृदये सम्यगवधार्य गुरुसमीपमागत्यालोचयन्ति । आलोचितेषु च तेषु अपराधेषु यदि प्रायश्चित्तं दातव्यं भवति, तदा प्रायश्चित्तमाचार्यो दत्वा प्रमादाभावार्थमुपदेशं च दत्वा विसर्जयति । एतदेवसविस्तरमाह[भा.२७३८] एवं अगडसुयाणवीसुठियाणंतुतीसुगामेसु ।
लहुया असंथरते तेसिअनिताण वा लहुओ।। वृ-सर्वेषां यद्याचार्येण समंनास्ति क्षेत्रंयत्र वसतिः संस्तरणंचभवति अथवास्तिवसतिः संस्तरणं न विद्यते, यदि वास्ति संस्तरणं न पूनर्वसतिः । एवमेतैः कारणैस्त्रिषु विष्वक् ग्रामेषु विष्वक स्थिता अकृतश्रुतास्तेषामसंस्तरणे तथा स्थितानां यद्याचार्यो द्वयोरितरयोः स्पर्धकयोः प्रतिदिवसं सारां न करोति तदा प्रायश्चित्तं चत्वारो लघुकाः । स्पर्धकसाधवो यद्याचार्यमनागच्छंतं न गवेषयन्ति तदा तेषामप्यनागच्छतांमासलघुः । [भा.२७३९] एगदिन एक्वेक्के तिट्ठाणत्थाणदुब्बलो वसति |
अहसो अजंगमो च्चियताहे इयरे तहिं एंति ।। वृ- अथ ग्लानत्वेन वृद्धत्वेन दुर्बलतया न प्रतिदिवसं त्रिषु स्पर्धकष्वागन्तुं शक्नोति तदा स दुर्बलआचार्यसस्त्रिस्थानं स्थानं स्पर्धकानामेकैकस्मिन् स्पर्धक एकैकं दिवसं वसति । यथा च वसति तथा प्रागेवोक्तम् । अथ स आचार्योऽतिवृद्धत्वेन ग्लानत्वेनाजङ्गमो जातस्तत इतरे स्पर्धकद्वयसाधवस्तत्राचार्यसमीपेआगच्छन्तितेषामपिविधिमूलगाथायामुक्तः । अथवातत्रान्यः प्रकारस्तमेवाहः [भा.२७४०] एइव पडिच्छएवमेहाविकलापकाउमवराधे ।
अतिदूरे पुन वइएपक्खे मासे परतरे या For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org