________________
३०८
बृहत्कल्प-छेदसूत्रम् -२-२/६१ ततस्ते उड्डाहं कुर्युः । स्तेना वा ताः संयतीरपहरेयुः 'उपधिं वा' वस्त्रादिकं वा हरेयुः । तदेवं व्याख्याता “काइय पडिलेह" इत्यादिका नियुक्तिगाथा । अथागमनगृह एव दोषान्तराण्याह[भा.३४९६] ओभावणा कुलघरे, ठाणं वेसित्थि-खंडरक्खाणं ।
उद्धंसणा पवयणे, चरित्तभासुंडणा सञ्जो॥ कृ-धूतैः परिवारितासुतासुकुलगृहस्यापभ्राजना स्यात्, अन्यच्च तद् आगमनगृहं वेश्यास्त्रीणां 'खण्डरक्षाणां च हिण्डिकानां स्थानं वर्तते, तत्र स्थितानाम् 'उद्धर्षणा' प्रवचनविषया हीला चारित्रस्य च नंशना 'सद्यः' शीघ्रं भवति । तथा तरुणादीन् सृष्ट्वा कस्याश्चिद् दश कामवेगा भवेयुः । ते च सप्रायश्चित्ता अमी[भा.३४९७] चिंताइ दडुमिच्छइ, दीहं नीससति तह जरे डाहे ।
भत्तारोयग मुच्छा, उम्मत्तो न याणती मरणं ॥ [भा.३४९८] मासो लहुओ गुरुओ, चउरो लहुगा य होति गुरुगा य ।
छम्मासा लहु-गुरुगा, छेदो मूलं तह दुगं च ।। -द्वे अपिप्राग व्याख्याते । उक्ता आगमनगृहे दोषाः, अथ विवृतगृह-वंशीमूलयोर्दोषानाह[मा.३४९९] एए चेव य दोसा, सविसेसतरा हवंति विगडगिहे।
. . वंसीमूलढाणे, पडिबद्धे जे भणिय दोसा ।। दृ- एत एव' आगामनगृहोक्ता दोषाः सविशेषतरा विवृतगृहे तिष्ठन्तीनां भवन्ति । वंसीमूलस्थाने तु ते दोषा द्रष्टव्याः ये द्रव्यतो भावतश्च प्रतिबद्धे प्रतिश्रयेऽकाययन्त्रयोजनादय आत्मपरोमयसमुत्थाश्च दोषाः प्रथमोद्देशके भणिताः॥ अथैनामेव गाथां व्याख्यानयति[भा.३५००]अवाउडं जंतु चउद्दिसि पि, तीसुंदुसुंवा वि तहेक्कतो वा।
अहे भवे तं वियडं गिहं तु, उड्ढ अमालं च अछन्नगंवा ।। -विवृतगृहं द्विधा-अधोविवृतम् ऊर्ध्वविवृतंच । यत् पार्वतश्चतसृषु तिसृषु वा दिक्षु द्वयोर्वा दिशोरेकस्यां वा दिशि ‘अपावृतं' कुड्यरहितं परमुपरिच्छन्नं तदधोविवृतगृहं भवेत् । यत् पुनः 'अमालं' मालरहितम् अच्छन्नं वा छाधरहितं परं पार्वतः कुड्ययुक्तं तदूर्ध्वविवृतं भवति । [भा.३५०१]अजंतिया तेन-सुणा उर्वति, गोणादि निस्संकमभिद्दवंति।
तेनादिया तत्थ चिलीय दोसा, कडादिकम्मं तु सजीवघातं ॥ वृ-'तत्र' ब्रिवृतगृहे 'अयन्त्रिताः' कुड्याद्यभावादनिरुद्धप्रचाराः स्तेन-शुनका उपायान्ति, ततश्चोपकरणहरणादयो दोषाः । गवादयश्च शृङ्गाद्यभिधातेन निशङ्क्रमभिद्रवन्ति । अथ तत्र पार्वतश्चिलिमिलिका दीयते ततः “चिलीए"त्ति “सूचनात् सूत्रम्" इति कृत्वा चिलिमिलिकायाः स्तेनादयो दोषाः, ते तामपहृत्य गच्छेयुरिति भावः । “कडाइ"त्ति अथ कटं किलिञ्च वा कारयित्वा तत्र स्थापयन्ति तत आधाकर्मदोषनिष्पन्न प्रायश्चित्तं 'सजीवघातम्' इति कटादौ निष्पाद्यमाने येषां जीवानामुपघातो भवति तनिष्पन्नं पृथक् प्रायश्चित्तम् ॥ अथ वंशीमूलं व्याचष्टे[भा.३५०२]जाओ(जो आ]वने वी य बहिं घरस्स, अलिंदओ वा अवसारिंगा वा । . गेहस्स पासे पुर पिट्टओ वा, तं वंसिमूलंकुसला वदंति ।।
-यो गृहान बहिराग्रवर्तिस्थडिकारूप अलिन्दकः, या वा अपसारिका' पटालिका, कुत्र? . Jain Education International
For Private & Personal Use Only
___www.jainelibrary.org