Agam Sutra Satik 35 Bruhatkalpa ChhedSutra 2

SR No.: 003371
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1500
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 35, & agam_bruhatkalpa
File Size: 29 MB

Page 837

३०२
बृहत्कल्प-छेदसूत्रम् - २-२/५७
संस्तारकादौ तृणानि भवेयुः तानि दह्येरन् । श्वानादिना वा प्रदीपस्य चालना भवेत्, मूषको वा 'लालां' वर्त्तिमपहरेत् ततः स्तम्भः प्रदीप्येत तृणानि वा प्रदीप्येरन् ॥ ततश्च
[भा. ३४६६ ] गाउय दुगुणाद्गुणं, बत्तीसं जोयणाई चरिमपदं । चत्तारि छ छ लहु गुरु छेदो मूलं तह दुगं च ॥ वृ- उक्तार्था ॥ द्वितीयपदे प्रदीपशालायामपि वसेयुः । कथम् ? इत्याह[भा. ३४६७ ] अद्धाणनिग्गयाई, तिक्खुत्तो मग्गिऊण असईए । गीयत्था जयणाए, वसंत तो दीवसालाए ||
वृ- अध्वनिर्गतादयस्त्रिकृत्वः शुद्धां वसतिं मार्गयन्ति । यदि न प्राप्यते ततो गीतार्था यतनया प्रदीपशालायां वसन्ति ॥ कथं पुनर्यतना कर्त्तव्या ? इत्याह
[ भा. ३४६८]
ते तत्थ सन्निविठ्ठा, गहिया संधारमा विहीपुव्वं । जागरमाण वसंती, सपक्खजयणाए गीतत्था ।। प्राग्वत् ।। विशेषयतनामाह
[भा. ३४६९] पडिमाझामण ओरुमण, लिंपणा दीवगस्स ओरुमणं । ओसक्कण उस्सक्कण, छुक्कारण वारणोकट्ठी ||
वृ-यत्र प्रतिमाध्यापन भयं तत्र तस्मादवकाशात् प्रतिमायाः 'अवरोहणम्' अन्यत्र सङ्क्रामणं कर्त्तव्यम् । अथ प्रतिमा सङ्क्रामयितुं न शक्यते ततः स्तम्भ - कुड्यादीनां लिम्पनं प्रदीपस्य च ततः स्थानाद् 'अवरोहणं ' सङ्क्रामणं विधेयम् । अथ शृङ्खलादीपोऽसौ न ततः स्थानादवतारयितुं शक्यते ततो लालाया अवसर्पणमुत्सर्पणं वा कुर्यात् । श्वान-गवादीनां च 'छुक्कारणं छिछिरिति प्रतिषेधकरणेन, वारणं वा दण्डादिदर्शनेन, अपकर्षणं वा वत्तेः कर्त्तव्यम् ॥
अथोत्सर्पणमवसर्पणं च व्याख्यानयति
[भा. ३४७० ]
संकलदीवे वत्तिं, उव्वत्ते पीलए व मा इज्झे । रूपण व तं नेहं घेत्तूण दिवा विगिंचिंति ॥
वृ- ' शृङ्खलादीपे' स्थानान्तरं सङ्क्रामयितुमशक्ये वर्त्तिमुद्वर्त्तयेद्वा निष्पीडयेद्वा, 'मा' दह्यतां' मा प्रदीप्यतामिति कृत्वा । रूतेन वा 'तं' प्रदीपवर्त्तिनं 'स्नेह' तैलं गृहीत्वा ततो दिवा “विगिंचंते” परिष्ठापयन्ति ॥
[ भा. ३४७१] हेट्ठा तणाण सोहण, ओसक्कऽ मिसक्क अन्नहिं नयनं । आगाढे कारणम्मि, ओसक्कऽ हिसक्कणं कुज्जा ।।
वृ- प्रदीपस्याधस्तात् तृणानां शोधनं कर्तव्यम् । यद्वा तं प्रदीपमवसर्पयति वा अभिसर्पयति वा अन्यत्र वा नयति सङ्क्रामयतीत्यर्थः । एतच्चावसर्पणमभिसर्पणं वा आगाढे कारणे समुत्पन्ने गीतार्थः कुर्यात्, नानागढे ॥
[ मा. ३४७२] मज्झे व देउलाई, बाहिं व ठियाण होइ अतिगमनं । जे तत्थ सेहदोसा, ते इह आगाढे जयणाए ।
वृ- ते साधवो विकाले सम्प्राप्ताः सन्तः सप्रदीपे देवकुले स्थिता भवेयुः । यद्वा ग्रामादेर्मध्ये देवकुलम्, आदिशब्दात् प्रपा-सभादिकं वा, तच्च दिवा सागारिकाकुलं तत्र प्रभातेऽपि समागता